Het programma op veld 2 was inmiddels wat uitgelopen en de geplande scheidsrechter werd verrast door de ongebruikelijke aanwezigheid van een aantal dames in zijn kleedkamer. Never a dull moment bij DUNO, zo bleek maar weer, maar de betreffende dames moesten zich natuurlijk ook ergens omkleden. Gelukkig bleek Harold bereid als invaller-scheidsrechter het eerste gedeelte van de wedstrijd voor zijn rekening te nemen, zodat we niet nog verder uit de tijd liepen. De beide teams schotelden de kleumende toeschouwers in de beginfase een duel voor, waarbij HVV verrassenderwijs veel spelers achter de bal hield. Met maar liefst vijf middenvelders probeerde men daar de wedstrijd in handen te krijgen, maar DUNO wist zich hier prima onderuit te voetballen door steeds snel de diepte te zoeken.
Toch moest het thuisteam al snel achter de feiten aanlopen, toen een HVV-aanvaller goed druk op de DUNO-defensie zette en een geschrokken verdediger tot balverlies dwong. Met dit buitenkansje wist de gewiekste spits wel raad en de 0-1 was een feit. Een streep door de rekening want DUNO was tot dat moment zeker niet de mindere partij. Na de scheidsrechterswissel nam DUNO steeds meer het initiatief en de tegenstander leek een beetje achterover te leunen, speculerend op de counter. DUNO werkte hard, maar oogde soms net iets te gehaast om het de bewoners van de Diepput echt lastig te kunnen maken. Kansen waren er zeker, vooral uit een paar op maat genomen hoekschoppen van rechts, maar de echte overtuiging ontbrak nog even om op gelijke hoogte te kunnen komen.
Het andere vaatje waar DUNO na rust noodzakelijkerwijs uit ging tappen bestond in eerste instantie uit een aantal spelers- en positiewisselingen. Wisselingen, die meer druk naar voren moesten brengen om daardoor de balans in het voordeel van het thuisteam te laten doorslaan. Dat leek uitstekend te lukken, want HVV werd steeds meer rondom de eigen zestien vastgezet en de gelijkmaker hing in de lucht. En daar kwam hij gelukkig uiteindelijk ook uit vallen. Een prachtige vrije trap, rand strafschopgebied, van Jaimy was hiervoor nodig. De bal zeilde buiten bereik van alles en iedereen fraai in de uiterste hoek en de partijen waren weer in evenwicht.
Maar helaas, DUNO slaagde er vervolgens niet in om verder door te drukken. HVV gooide nu alle schroom van zich af en ging zelfs meer naar voren voetballen. Dat leidde tot een serie hectische situaties op de DUNO-helft, maar doelpunten zagen we niet meer. Ook een 100% DUNO-kans in de slotfase eindigde net aan de verkeerde kant van de paal. Zo eindigde het spannende en vooral ook zeer sportieve duel in 1-1. Een uitslag, die al met al wel recht deed aan het spelbeeld over de gehele wedstrijd gezien. Een puntje dus om vrede mee te hebben, maar belangrijker dan dat, het resultaat toont aan dat het team gaande het seizoen progressie heeft gemaakt.
Nog een voordeel: we hoeven de komende weken in ieder geval niet bang te zijn dat we last van heimwee gaan krijgen. Er staan immers opnieuw een drietal thuiswedstrijden op het programma. We houden het voorlopig nog maar even op geelzwart gestreept, want Wilhelmus is komende zaterdag de eerstvolgende tegenstander. Daar was het uit gelijk, dus het kan opnieuw een spannende pot worden!
De foto's van vandaag ziet u hier >>>
Sjaak Hof
