Helaas was de technische staf van DUNO C2 vandaag verhinderd, dus namen Rob Teunisse en ondergetekende de honneurs "ad interim" waar. Als grensrechter hadden we hulp uit onverwachte en neutrale hoek: vriend en goede buur Kenan van ODB C1 was bereid deze rol dit toernooi op zich te nemen. Namens heel DUNO C2: bedankt jongen!
We gingen van start tegen Haagse Hout C1. Ingeschat als sterkste tegenstander in de poule, ze waren immers kampioen in hun competitie geworden, hadden we onze speelwijze enigszins aangepast. Met een behoudend 4-4-2 concept gaven we in ieder geval niets weg. Hoewel er voor DUNO best mogelijkheden waren konden we niet ontevreden zijn met de 0-0 eindstand. De kop was eraf en alle mogelijkheden lagen open. Tegen de volgende tegenstander VUC C2, op papier de zwakste, moest het dan maar gebeuren. Helaas haperde het in eerste instantie voorin bij DUNO nog een beetje, zodat we de keeper van de zwart-witten lang niet konden verschalken. Het inbrengen van wissel Yessin brak echter de ban, na zijn doelpunt stoomden we vlot door naar een verdiende 3-0 eindzege.
Ondanks de verhuizing naar het 2e veld voor het duel met Hellevoetsluis C2 trokken we de goede lijn van de vorige wedstrijd moeiteloos door. De wedstrijd was nog maar net begonnen of de bal lag al in het netje van de tegenstander. In een wedstrijd van 15 minuten is degene, die het eerst scoort vaak de winnaar en dat bleek ook vandaag maar weer. Op 6 juni krijgen de Hellevoetsluizers op hun eigen thuistoernooi kans op een revanche, maar ditmaal waren de drie punten voor DUNO. Toch was de poulewinst niet voor ons, maar voor Haagse Hout; hun indrukwekkende overwinning van 6-0 op VUC liet het doelsaldo op overtuigende wijze doorslaggevend zijn. Hierdoor moesten we in de kruisfinales uitkomen tegen de winnaar van poule 2, Die Haghe C3. Voor de andere kruisfinale wist ook onze C3 zich op knappe wijze te plaatsen: ook zij zouden zich dus bij de bovenste vier gaan scharen. Voorwaar een uitstekende prestatie in een sterk deelnemersveld van acht teams!
Op opnieuw veld 2 troffen we dus poulewinnaar Die Haghe, ook een team dat dit seizoen kampioen in haar competitie is geworden. Dat geeft een team vertrouwen en dat merk je ook meteen in de wedstrijd. Hoewel het hoger spelende DUNO favoriet was vervulde Die Haghe haar underdog rol met verve. DUNO had het soms moeilijk met de fris en enthousiast spelende tegenstander. De scheidsrechter floot af bij een 0-0 stand, terwijl er nog maar 10 in plaats van 15 minuten waren gespeeld. Die werden er in tweede instantie alsnog aan vast geplakt en die verliepen bepaald niet onopgemerkt.
Via een ongelooflijke Frommelgoal, inderdaad met een hoofdletter, wist DUNO het duel uiteindelijk alsnog naar zich toe te trekken. Niet dat Die Haghe het niet meer probeerde, verschillende hoekschoppen achter elkaar lieten de DUNO-ers nog collectief billenknijpen, maar de 1-0 was uiteindelijk opnieuw voor ons en we plaatsen ons hiermee voor de finale, waarin we vol voor de toernooiwinst konden gaan.
Tegenstander om de 1e of 2e plek was opnieuw Haagse Hout C1, dat duidelijk voor niets minder dan de toernooizege was gekomen. Men trok zich langdurig terug in de kleedkamer en kwam daar nogal donker kijkend uit terug. Duidelijk was dat het finale duel vooral fysiek op het scherpst van de snede gespeeld ging worden en als teamleiding hebben we dan ook gemeend onze opstelling, inclusief wissels, hierop af te moeten stemmen.
Ook dit keer ging de wedstrijd weer gelijk op. Over en weer ontstonden kansjes, maar de keepers lieten zich niet verrassen. Uiteindelijk was het toch Haagse Hout, dat op voorsprong wist te komen. Teveel weggegeven ruimte en een schot uit de tweede lijn resulteerde in ons eerste en enige tegendoelpunt in vijf wedstrijden op dit toernooi. Terugkomen uit een achterstand was nu het devies en dat lukte uiteindelijk wonderwel. Nadat eerst Dwight goed de hoek zocht maar ongelukkigerwijs de binnenkant van de paal trof was het kort daarna wel degelijk raak. Spits Yessin rondde een messcherpe counter fraai af en DUNO liet zien over de nodige veerkracht te beschikken.
Haagse Hout toonde zich geïrriteerd en stemming in de wedstrijd kreeg steeds meer een broeierig karakter. Toen een Haagse Hout doelpunt vanwege hands werd afgekeurd konden enkele spelers hun emoties richting de scheidsrechter niet langer bedwingen. Na het eindsignaal bleef dit bovendien niet bij verbale uitspattingen, maar ging een speler de scheidsrechter daadwerkelijk fysiek te lijf. Er werd geslagen en geschopt, steeds meer heethoofden gingen zich ermee bemoeien en daar stond ik dan met mijn lijstje penaltynemers.
Ieder woord dat nog besteed wordt aan deze onverkwikkelijke gebeurtenissen is teveel en doet enorm veel tekort aan al die vrijwilligers, scheidsrechters en teams, die zo hun best hebben gedaan om van deze fraaie Hemelvaartsdag een mooi evenement te maken. Verschillende gastteams verlieten schielijk onze Haagsche Dynamiek en wachtten de prijsuitreiking niet meer af, politie en zelfs een ambulance arriveerden.
Het verenigingsimago geschonden en ons feestje verpest, dat was het uiteindelijke beeld dat helaas restte, omdat sommige gasten op ons C-toernooi meenden zich vandaag gewelddadig te buiten moeten gaan. Een behoorlijke domper op het toch fraaie resultaat van de DUNO-teams: de C2 werd door de diskwalificatie van Haagse Hout tot toernooiwinnaar uitgeroepen en de C3 veroverde een 4e (eigenlijk dus 3e) plek.
Daar kunnen alle DUNO-ers ontzettend trots op zijn en laat het toch vooral dit beeld zijn dat van deze mooie donderdag blijft hangen. Voor de C2 en C3 zijn er aanstaande zaterdag nog competitiewedstrijden en daarna nog verschillende toernooien. In ieder geval hebben beide teams vandaag laten zien waartoe ze in staat zijn en het kan niet anders dat we daarmee het nodige vertrouwen voor het slotakkoord van dit seizoen hebben geladen. Mede namens Rob: "It was a great pleasure to have the honour playing with you today!"
En ook nog bijna 200 foto's: >>>
Sjaak Hof
