Als je zoals de C2 toch al niet zo overloopt van zelfvertrouwen gaat het in een wedstrijd tegen een tegenstander als deze geen eenvoudige opgave worden, wisten we vooraf. SV Loosduinen C1 bestond uit een in fysiek opzicht , zeg maar, nogal gevarieerd gezelschap. Iets wat je wel vaker ziet bij verenigingen, die niet rijkelijk voorzien zijn van teams in een bepaalde leeftijdsklasse. De blauwwitten namen zoals verwacht direct na het beginsignaal het initiatief in de wedstrijd. Waar de tegenstander van vorige week nog technisch verzorgd combinatiespel liet zien was het spel van de Loosduiners in de eerste plaats gebaseerd op fysieke kracht en loopvermogen. Niet echt mooi om naar te kijken, maar wel effectief, zo was eerder al gebleken.
Het middenveld van DUNO kon letterlijk en figuurlijk niet voldoende gewicht in de schaal leggen om het de gasten echt moeilijk te maken. Dat had tot resultaat dat de verdediging dapper haar best deed, maar nauwelijks gelegenheid kreeg om onder de voortdurende druk en aanvalsgolven uit te komen. Afgeslagen aanvallen keerden na snel balverlies per kerende post terug en DUNO kreeg weinig gelegenheid in de organisatie te blijven voetballen.
Gelukkige omstandigheid was dat Loosduinen nogal slordig met de geboden kansen omging en keeper Dani, zeker in de eerste helft, een uitstekende wedstrijd keepte. Met een paar mooie reddingen wist hij een paar "zekere" tegentreffers te voorkomen. Toch kon het niet uitblijven, dat ook hij uiteindelijk moest capituleren.
De centrale middenvelder van Loosduinen reageerde het meest alert op een afgevallen bal na de zoveelste afgeslagen aanval en ramde deze vanaf een metertje of twintig laag in de benedenhoek. Toch hadden de DUNO-spelers inmiddels ook gezien, dat de tegenstander vooral voetbaltechnisch niet van een superniveau was. Aan inzet en enthousiasme ontbrak het niet en DUNO bleef knokken, zodat de schade tot de rust beperkt kon blijven tot een tegendoelpunt.
Nog een hilarisch moment aan het einde van de speelpauze. Toen de spelers van Loosduinen vanuit de kleedkamer het veld betraden troffen ze daar DUNO A1. Die was bezig haar warming up te doen op de na rust aan DUNO toebedeelde speelhelft. Je zag ze verschrikt denken: "Wat hebben die in de rust gekregen?".
Maar goed, wat dan te doen in de tweede helft? Met zijn allen achterin verdere schade beperkt houden of toch nog iets proberen terug te doen? DUNO leek na rust een beetje op twee gedachten te hinken en ook de inspanningen van de eerste helft begonnen hun tol te eisen.
De linies kwamen steeds verder uit elkaar te spelen, waardoor de verdediging regelmatig tegen een numerieke overmacht kwam te staan. Loosduinen liet nu zien waarom ze bovenaan staan en voerde de score verder op. Gezegd moet worden, dat enkele tegentreffers onnodig en enigszins gelukkig tot stand kwamen, maar waar ze in de eerste helft nog werden tegengehouden vlogen ze er nu wel in. DUNO stelde daar nog wel enkele aanvalspogingen tegenover, maar veel verder dan een schot in de handen van de keeper kwamen we eigenlijk niet. Dit betekende een uiteindelijk opnieuw fors uitgevallen nederlaag, 0-5, waar een klein verlies wellicht ook best haalbaar geweest was. Opnieuw heeft de C2 laten zien, dat we een helft behoorlijk met een potentieel sterkere tegenstander kunnen meevoetballen, maar dat we uiteindelijk onder het krachtsverschil op verschillende posities bezwijken.
We kregen dus de nodige leermomenten aangereikt uit een pittige bekerpoule, waar de grotendeels uit eerstejaars spelers bestaande C2, nu in de competitie haar voordeel mee kan doen. Mogelijk worden we op basis van de resultaten iets "lichter" ingedeeld, zodat we als team in onze voetbalontwikkeling verder kunnen groeien. Komende zaterdag nog een wedstrijdje tegen HDV, dat er voor de punten niet meer toe doet. De dag ervoor, vrijdag de 24e, weten we de competitie indeling en kunnen we ons gaan opmaken voor het verdere seizoen, met hopelijk nog veel leuke en spannende wedstrijden. Daarvoor zit er genoeg voetbal in het team!
Voor de foto's >>>
Sjaak Hof
