DUNO deed wat het kon, creëerde wel kansen, maar was nogal ongelukkig in de afwerking. De afwezigheid van Yessin voorin deed zich gelden en we kwamen steeds net een stapje tekort. Bij HBS zat het, zoals het een koploper betaamt, op de een of andere manier net iets meer mee, zodat een kans van hun kant meestal prompt een doelpunt opleverde. En zo kwam het, dat we een gelijk opgaand duel zagen, maar dat HBS met een niet eens onverdiende, afgetekende 0-3 voorsprong de rust inging. Het was eigenlijk gelopen, concludeerden de realisten onder ons, maar toch waren we de schijnbaar hopeloze achterstand tegen Wilhelmus van vorige week ook nog niet vergeten.
DUNO had toen laten zien over ongekende veerkracht te beschikken en ook vanmiddag zagen we dat terug. HBS werd op eigen helft vastgezet en de druk op het doel van de gasten werd steeds groter. Dwight maakte een assist van rechts bekeken af en DUNO was weer in de wedstrijd.
Een lelijke botsing tussen een DUNO-aanvaller en de HBS-keeper was daarna het meest opvallende wapenfeit in de tweede helft. Gelukkig kon iedereen relatief ongeschonden het duel verder vervolgen, maar echt spannend of spectaculair werd het niet meer. DUNO had het helaas in de eerste helft al weggeven en HBS was absoluut niet van plan de wedstrijd nog uit handen te geven.
Laten we het een nuttige oefenpartij noemen, waarbij de uitslag van ondergeschikt belang was. Leermomenten genoeg voor beide teams en we hebben gewoon weer lekker kunnen voetballen, zo is het natuurlijk ook. Komende week weer een oefenwedstrijd, uit tegen SVH/Celeritas komende woensdag, waarna in het weekend Quick, ook weer uit, onze tegenstander zal zijn.
Voor de foto's van vanmiddag >>>
Sjaak Hof
