Onze laatste bekerwedstrijd was afgekeurd wegens de vele regen, dus het laatste potje dateert alweer van 9 september. Er is wel veel gebeurd de laatste weken. We hebben afscheid genomen van Zuleyha, Mark en Jonathan, zij zijn verhuisd naar JO15-2. Vanwege de grote hoeveelheid JO15 spelers moesten de teams gedeeltelijk heringedeeld worden, vandaar. Nog ontzettend bedankt voor jullie inzet en veel succes bij jullie nieuwe team. Wij kregen er vier spelers bij; Michelle, Karim, Aswien en Dylan. Welkom! In totaal hebben we nu dus zestien spelers en speelsters. Een grote groep inderdaad, maar het is niet anders. De trainingen worden druk bezocht en zijn leuk, leerzaam en gezellig, en op de training afgelopen donderdag was iedereen aanwezig. Dat wordt moeilijk kiezen bij het maken van de opstelling.
We verzamelen om 08:30 uur bij ODB, maar wanneer behoren deze onmogelijke tijden eens tot het verleden? Bijna iedereen is op tijd en we zijn compleet, inclusief de gehele technische staf. De kleedkamer is knus en gezellig, maar qua afmeting duidelijk niet berekend op 19 mensen. Kenrick bespreekt de te volgen tactiek, en we gaan er het beste van maken met z'n allen. We spelen op echt gras en zo te zien is de grasmaaier deze week niet langs geweest. De lijnen zijn roestbruin en moeilijk te zien. We zijn echt een kunstgrasgeneratie aan het worden. De kleedkamer kan niet op slot, en dat betekent dat de hele inboedel mee gaat naar het veld. Hier is het dug-outje niet op berekend, en zo wordt het met drie zitplaatsen tassen en spelers stapelen.
We spelen met Tijs in het doel, achterin spelen Iris, Asli, Luke, Captain Edwin, Timo, Aswien en Michelle. Op het middenveld Quint, Isaiah, Tony, Dylan en voorin spelen Mick, Dominique, Karim en Floris. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar in drie blokken van steeds vijf wissels. Geloof me, dat is een hele administratie. De vader van Floris, Derk-Jan gaat vlaggen, en maakt zich daarmee een favoriete vader bij de trainers, zéker als hij vindt dat je goed kan zien dat Kenrick en Franklin broers zijn. Daar worden ze echt gelukkig van zie ik. Als de scheidsrechter en de tegenstander aanwezig zijn en de warming-up achter de rug is, kunnen we klokslag 9 uur beginnen.
De bal rolt enigszins traag door het natte hoge gras, maar we spelen aardig samen, en komen er in het begin goed uit. We kunnen ODB op hun eigen helft prima vastzetten. De kansen worden wel gecreëerd, maar nog niet afgerond. Na een kwartier is het aanvoerder Edwin die een paar meter over de middenlijn een vrije trap neemt en deze in één keer hoog over de keeper in het doel knalt, en we komen verdiend op voorsprong. Langzamerhand raken we de grip kwijt en is het Tijs die ons met een aantal fantastische reddingen op de been houdt. De laatste redding op de lijn voor de rust van spits Floris doet de trainers goed. Ze begrijpen dus echt dat je met z'n allen aanvalt èn verdedigt.
De rust komt als geroepen, en we blijven op het veld. Derk-Jan regelt een plank met drankjes, en wordt benoemd tot de vrijwilliger van de dag. Kenrick geeft een mooie en leerzame speech en iedereen luistert aandachtig. Wij hebben namelijk langs de kant wel gezien dat ODB ook over een prima elftal beschikt. Overigens niet meer dan elftal, want ze hebben geen enkele wissel. De tweede helft gaat verder waar de eerste is geëindigd, met een aanvallend ODB, en een met veel kunst en vliegwerk verdedigend DUNO. We houden stand en spelen aardig, maar tot echt grote kansen komen we niet. Het zal toch niet, heb ik wel een keer of tien gedacht. En ja hoor, bij de elfde keer vliegt de bal er één minuut voor tijd in. Man van de wedstrijd Tijs - wat hij na deze tegentreffer in mijn ogen alsnog blijft - wordt gepasseerd, en ook Luke kan vallend met een been omhoog het doelpunt net niet voorkomen. Het blijft 1-1, na nog een enorme kans voor ons van de goed spelende Isaiah. Hij schiet rakelings over.
Misschien is dit wel een terechte uitslag van een in mijn ogen spannende, sportieve en leuke wedstrijd. Een compliment aan de scheidsrechter, echt sportief en goed gedaan. Jullie hebben het als spelers ook alle 16 fantastisch gedaan, en ik denk dat we nog veel mooie wedstrijden gaan spelen als we een beetje aan de hoeveelheid spelers gewend zijn. Michelle, Aswien, Dylan en Karim, jullie zijn stuk voor stuk aanwinsten. We zullen ons best doen iedereen op zijn favoriete positie te laten spelen en evenveel speeltijd te geven, maar vergeef ons als dat in alle wedstrijdhectiek een keertje niet lukt. Met zoveel spelers heb je trouwens wel lekker veel toeschouwers, jullie ook bedankt voor de support en tot de volgende keer.
Prettig weekend, Paul
