Ook de aanhang is enorm, en dat is met name voor de kinderen ontzettend leuk natuurlijk. We maken hier en daar kennis met elkaar, en sommigen kennen elkaar nog van vorig seizoen. Zelf ken ik Willem nog van het stoepranden 43 jaar geleden. Waar blijft de tijd? Wat mij het meest is opgevallen de afgelopen weken is dat er nog geen onvertogen woord is gevallen bij de kinderen onderling. Het is gezellig en het ziet ernaar uit dat iedereen plezier heeft. Als we dit vast kunnen houden dan is het seizoen wat mij betreft al geslaagd. Onze buurman Rob, en vrienden Frank en Julian hebben de moeite genomen om ook te komen kijken, echt top!
Bij het aanmelden in de bestuurskamer sta ik wat onhandig met de spelerspasjes. Het kan allemaal wel logisch zijn, maar voor mij is dat nog niet zo. Ik krijg te horen dat de kleedkamer niet op slot kan, maar ik krijg wel een sleutel mee, om 'm op slot te doen. Ach, het is al laat op de dag zalkmaarzeggen. De wedstrijd voor ons loopt uit, en de scheidsrechter die onze wedstrijd moet fluiten is op veld 1 net begonnen met het fluiten van de tweede helft daar. We moeten dus nog even geduld hebben, en doen nog maar een tweede korte warming up. Er liggen nog twee velden verderop, maar die zijn nog niet wedstrijdfit en moeten nog volgroeien. De bespreking vooraf is kort en krachtig. We beginnen met Captain Chloe in de goal. Achterin spelen Asli, Floris, Ryan en Laurentia. Op het middenveld Luke, Lars en Britt, en voorin Melvin, Gino en Zuleyha. Vriend Shounak begint op de bank. Arjan is de grensrechter en het maakt me blij dat dit in ieder geval goed geregeld is. SVH heeft een enorme selectie, en ik wist wel dat je tegenwoordig elf wissels op de bank mag hebben, maar bij zeg maar JO15-3 verwacht je dat toch niet echt.
De bal rolt, en SVH neemt het initiatief. Voor ons is het nog zoeken, en we zijn de bal steeds snel weer kwijt. Na een minuut of tien komen we door rommelig uitverdedigen met 1-0 achter. In het vervolg van de eerste helft houdt met name Chloe ons knap in de wedstrijd met enkele prima reddingen. We komen er soms voorzichtig uit en krijgen zelfs kansen; een enorme pegel van Zuleyha rolt helaas over de lat. Deze knal had een beter lot verdiend. Op de bank hopen we met deze stand de rust te halen, maar deze gedachte alleen al is natuurlijk vragen om narigheid. En ja hoor, helaas, in de laatste minuut van de eerste helft wordt het 2-0. In tegenstelling tot SVH zoeken wij wel even de kleedkamer op, en proberen nog wat positieve aanwijzingen te geven. Op de vraag of iedereen nog fit is krijgt Mike niet het antwoord waar hij op hoopt. We hebben niet dezelfde wisselmogelijkheden als de tegenstander en moeten verder.
De tweede helft wordt het allemaal wat minder bij sommigen. Heup- en hamstringklachten zonder wissels betekent bijna onvermijdelijk een nederlaag. Ik moet wel zeggen dat onze dames ons vooral in de tweede helft positief hebben verrast. Ook voormalig korfballer Lars vonden wij goed vandaag, voor het eerst een voetbalwedstrijd gespeeld! Captain Chloe heeft de aanvoerdersband met verve gedragen en een puike wedstrijd gekeept. Dat het nog 5-0 wordt volgens de scheidsrechter vinden wij prima, het was namelijk ook geen penalty voor hen. Een doelpuntje minder is goed hoor. Eigenlijk hebben jullie het allemaal prima gedaan, en we gaan lekker verder met trainen en beter worden, dan komen er ook voor ons positieve resultaten. Ik heb genoten en vond het meer dan leuk!
Prettig weekend en tot dinsdag, Paul
