Het is alweer twee weken geleden dat ik een verslagje schreef. Ik heb getwijfeld of ik er beter helemaal mee zou stoppen. Maar zoals u ziet ga ik er toch, weliswaar voorzichtig, mee door. Als Trump president kan worden, en als volwassen mensen elkaar als voetbalhooligans kunnen belagen tijdens de Sinterklaasintocht, dan kan ik best mijn bescheiden mening opschrijven over onschuldig kindervoetbal, toch? Wel laat ik het bij DUNO O13 voor de zekerheid maar aan anderen over.
Het is inmiddels al wel zondag geworden, gisteren heb ik de hele dag de overwinning gevierd. Wist u trouwens dat het in Noorwegen, Zweden en Denemarken vandaag vaderdag is? Altijd leuk, onzin opschrijven waar je niks aan hebt, maar wie weet komt het wel een keer van pas. Maar goed, zoals u wellicht hebt vernomen zijn we vorige week met een nipte 1-0 nederlaag uit de Poeldijkse klei vertrokken. Helaas was het weer nèt niet. Ik was er zelfs een klein beetje verdrietig van. Wat een stel toppers bij elkaar, en wat hebben ze gestreden. Ook wil ik Quinten nog bedanken voor het fantastische keeperswerk dat hij daar voor ons heeft gedaan. Het Poeldijkse avontuur leverde in ieder geval een prachtige serie bijna complete teamfoto's op! Maar helaas wel weer verloren dus en nog steeds geen doelpunt gemaakt.
De afgelopen week was het tijdens de twee trainingsdagen meer dan zeer regenachtig, maar dat weerhield de O15-4 toppers er niet van gewoon te komen trainen. Het waren twee toptrainingen en het zag er weer goed uit. De hele vrijdag stond in het teken van de WhatsApp, en dan ervaar ik dus wat mijn beperkingen zijn. Wat een gedoe, maar we hebben uiteindelijk in Jessie van O15-3 een keeper gevonden. Helaas moesten Melvin en Shounak zich afmelden voor de wedstrijd. Daphne, Gino en Floris waren nog twijfelgevalletjes. Maar bij de verzameltijd om 09:15 uur zijn er uiteindelijk voldoende spelers en speelsters om weer een gooi naar een overwinning te gaan doen. Alleen Daphne meldt zich helaas op de valreep nog af, dus dat betekent maar twee wissels.
In de kantine zijn het vandaag vooral vaders die de kou onder het genot van een bakkie even buitensluiten. Ik ga met de jongens en meiden alvast naar buiten, de kou in. We kunnen op een smalle strook achter het doel opwarmen, en dat is bij deze temperatuur ook wel nodig. Zo koud is niet normaal voor november. We spelen op veld 1, en scheidsrechter Olav, een leeftijdsgenoot van het elftal maar een toparbiter in wording, heeft de leiding vandaag. Arjan is onze grensrechter natuurlijk, bedankt weer! De keeper is dus Jessie. Laurentia, Britt, captain Chloë en Asli vormen de achterhoede. Lars, Ryan en Zuleyha op het middenveld, en Daan, Chemene en Luke staan voorin. De lichtgeblesseerde Gino en Floris nemen als eerste op de bank plaats. Tegenstander Naaldwijk heeft vorige week nog met 11-0 gewonnen, dus vooraf hou je er al rekening mee dat het weer lastige klus zal gaan worden.
Direct vanaf de aftrap zijn we gevaarlijk, en Luke komt al gelijk goed door over links. Na amper vijf minuten spelen doet hij dat weer, en zijn goede voorzet wordt door Lars laag in de hoek geknald. We staan voor!!! Je ziet het ongeloof en tegelijkertijd de blijdschap. Ik zie gewoon dat wat op de training wordt geleerd in praktijk wordt gebracht. Ballen worden vooral door Ryan en Zuleyha op het middenveld veroverd, en voorin weten Daan en Chemene de bal vast te houden, zodat het team kan aansluiten. Het enige gevaar bij Naaldwijk komt over links, waar een dame en een kleine behendige en vooral snelle baltovenaar het Lars en Laurentia knap lastig maken. Maar we houden stand, en met name de achterhoede speelt met veel druk op de bal. De dames Asli, Laurentia, Chloë en Britt staan, even een inkoppertje, hun mannetje. Als er wel enig gevaar dreigt, is het Jessie die als ervaren doelman met ogenschijnlijk groot gemak zijn doel schoonhoudt. Met veel strijd en passie halen we met een dikverdiende 1-0 voorsprong de rust. Met een beetje mazzel had deze zelfs hoger kunnen zijn, want Daan en Luke hadden ook kansen om te scoren. Tijdens de wandeling naar de kleedkamer realiseer ik me dat ik geen limonademoeders heb geregeld, maar Arjan en Willem staan al klaar met de kannen. Bedankt limonademannen, top. En ja, wat moet je zeggen, het is stil in de kleedkamer. Alles hebben ze gegeven, er is niets wat op dit moment beter kan. Gewoon zo doorgaan dus. Gelukkig is toptrainer Mike intussen ook gearriveerd, en legt met zijn gedegen voetbalkennis nog een paar voetbalwijsheden op tafel. Laat de tweede helft maar beginnen!
De tweede helft is van begin tot eind superspannend, en onze kanjers moeten alles uit de kast halen om drie punten in de wacht te slepen. Achterin soms met kunst en vliegwerk, en soms met gewoon goed gevoetbalde oplossingen houden we stand. Gino vliegt af en toe ineens voorbij, niet normaal, wat is hij snel. Luke kan niet meer, en een bloedende knie houdt hem het laatste gedeelte aan de kant. De enkel van Floris speelt weer op, maar hij gaat het toch weer proberen. De Naaldwijkse doelman toont ook zijn klasse en helpt onze spaarzame kansen jammer genoeg om zeep. We krijgen nog wel een aantal corners, en dat betekent dat we ook in de tweede helft wel vaak in de aanval zijn. De allerlaatste minuut, met een bal op de paal via een been van Chloë, vraagt het uiterste van de stents in mijn hart. Ik kan er niet meer naar kijken. Gelukkig voor ons en voor mijn hart komt er geen extra tijd bij, en fluit de scheids voor de laatste keer. We hebben gewonnen! We hebben verdiend drie punten gepakt!
In de kleedkamer is het zo stil als in een bibliotheek. Er komt geen woord meer uit, en Mike, Arjan en ik geven het hele team een dikverdiend applaus. De strijd en de fitheid hebben vandaag gewonnen. Jessie, heel erg bedankt, en als het nodig en mogelijk is doen we graag nog eens een beroep op je keeperskunsten. Met veel plezier nemen we alle felicitaties van het fantastische O15-4 publiek in ontvangst. Bedankt voor jullie belangstelling, en geloof me, het gaat nog beter worden. Mike 'www.focusonfit.nl' Tros weet wel hoe je dat moet aanpakken. Volgende week zelfde tijd en zelfde plaats, en hopen op weer een leuke wedstrijd. En van mij mag de spanning dan wel iets minder.
Tot dan en prettig weekend,
Paul
