Belangstelling genoeg trouwens voor dit duel, uiteraard zoals gebruikelijk van DUNO-kant, maar ook van Laakkwartier zijde bleek het aantal supporters aanzienlijk. Dat zorgde voor een gezellige ambiance rondom het Laakse kunstgras, waar bovendien twee teams klaarstonden die allebei vandaag maar wat graag wat wilden laten zien. DUNO, omdat de voorbereiding redelijk veelbelovend was en Laakkwa, omdat ze hun forse nederlaag bij SV Houtwijk van vorige week wilden wegpoetsen. Met een ten opzichte van dat duel behoorlijk gerenoveerd team, zo wist men langs de lijn, aangevuld met een handvol nieuwe spelers afkomstig uit de nalatenschap van Haaglandia. Ook aan die kant was het dus druk langs het veld, met een indrukwekkend arsenaal aan wisselspelers. We zagen na de aftrap een vooral individueel handig en balvaardig Laakkwartier, waar de onderlinge samenhang echter nog grotendeels ontbrak. De solide DUNO-defensie kon dan ook zonder iets weg te geven zonder al teveel problemen overeind blijven. Rustig konden we dus vooruit gaan denken en in de omschakeling waren de beste kansen voor DUNO. Het leek een kwestie van tijd om op voorsprong te komen en dat gebeurde dan ook. Een actie van Yassir vanaf de rechterkant bracht uitblinker Michael in vrije scoringspositie en die rondde bekwaam af, 0-1.
Een redelijk snelle voorsprong was waar DUNO op gewacht had en het spel van de tegenstander werd er hierdoor ook niet veel beter op. DUNO kon de wedstrijd controleren en het enige wat we de spelers hierbij konden verwijten, was dat ze op dat moment niet meer afstand namen. De wedstrijd zou hiermee voor rust al beslist zijn. Dat lukte helaas niet en we moesten dus ook in de tweede helft toch echt wel bij de les blijven. Je loopt immers zomaar tegen een verdwaalde tegentreffer op, zo bleek al snel na de hervatting. Bij een aanval van het thuisteam over de rechterkant, waar trouwens een flinke lucht van buitenspel aan zat, schampte de voorzet de hand van een DUNO-verdediger. Onopzettelijk, maar binnen de zestien en heel DUNO hield een moment de adem in. De scheids streepte alle twijfels blijkbaar tegen elkaar weg en liet doorspelen, waar hij ook zomaar op de stip gekund had.
Een tandje erbij om de wedstrijd naar ons toe te trekken was dus nodig en nu was het aan DUNO om een penalty te claimen. Yassir ging in een duel naar de grond, naar onze mening binnen de lijnen van het strafschopgebied, maar de scheids besloot hem er net buiten te leggen. Met recht een grensgeval en de daaropvolgende vrije trap suisde net over het doel. Nemer Elyan, nieuw overgekomen van WIK, liet zien met zijn afstandsschoten over een geducht wapen te beschikken. Samen met oude bekende Wesley, gekomen van Haaglandia maar vanwege een blessure vandaag nog niet inzetbaar, liet "Jani" zien een welkome versterking van het team te vormen. Toch kon de 0-2 niet uitblijven. Na een onreglementaire actie tegen opnieuw Yassir bleek driemaal weer scheepsrecht. Nu ging hij wel op de stip en Yoeri posteerde zich achter de bal. Laag en hard was de inzet, de keeper zat er nog angstig dichtbij, maar de bal had teveel snelheid en vloog strak binnen. Met nog een minuut of twintig te gaan mocht dit natuurlijk niet meer weggegeven worden. Even dreigde de wedstrijd wat grimmiger te worden, ook al omdat de tegenstander voelde dat ze de wedstrijd definitief uit handen moest geven. Gedecideerd optreden van de goed leidende scheids, die zich terecht weinig gelegen liet liggen aan de voortdurend om onduidelijke redenen vlaggende grensrechter van het thuisteam, bluste tijdig enkele onder heethoofden dreigende brandjes.
Het duel werd rommeliger en onsamenhangender, in deze fase bepaald niet in het nadeel van DUNO. Doelman Max kwam niet meer in de problemen en zorgde met verre uittrappen regelmatig voor gevaar in de Laakkwartier-verdediging. Met een geplaatst schot in de linkerbenedenhoek bepaalde Jason de eindstand nog op 0-3, waarmee de verhoudingen uiteindelijk wel juist werden weergegeven. De eerste drie punten in de bekerpoule hebben we hiermee verdiend binnen. Volgende week ontvangen we op de Haagsche Dynamiek TAC'90, vorige week ruim verliezend, maar vandaag met grote cijfers winnend van Houtwijk. We zitten in een nogal onvoorspelbare poule, waarin iedereen blijkbaar van iedereen kan winnen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen dus, waarbij resultaten uit het verleden geen enkele garantie naar de toekomst geven. Kleine tegenvaller voor sommigen is alvast dat we thuis spelen, dus het befaamde broodje hete kip kunnen we voor zaterdag nog even gevoeglijk vergeten.
Voor de foto's van het duel bij Laakkwartier
>>>
Sjaak Hof
