Gelukkig hadden we na wat spelerspasjes perikelen hulp van Andy, Jazz en David uit in dit inhaalweekend vrije teams, zodat we toch nog een representatief team op de been konden brengen. Bedankt mannen, we konden nu beginnen met de volgende opstelling: Max (keeper), Nassim, Wesley, Andy en Yessin (verdediging), Jani, Michael, Kasper en Jason (middenveld) en Yassir en Marten voorin. Jazz en David begonnen als wissel. Een tweespitsen systeem dus, tegen een tegenstander die net een plekje boven ons stond en waarvan we thuis nipt met 0-1 hadden verloren. De JO17-1's van Naaldwijk en DUNO blijken dit seizoen uitstekend aan elkaar gewaagd, zo bleek ook vandaag weer. Speel je bij wijze van spreken tien keer tegen elkaar zul je na afloop waarschijnlijk op ongeveer eenzelfde aantal winst- en verliespartijen uitkomen. Het hing dus allemaal van het moment af en dat realiseerden beide teams zich terdege. Het begin was voor de gastheren en DUNO mocht niet klagen dat we niet al snel tegen een achterstand aankeken. Vooral spelhervattingen als hoekschoppen leverden het nodige kopgevaar op.
Maar langzaam maar zeker kwam DUNO in de wedstrijd. Op een spijkerhard en vooral zwart uitgeslagen kunstgrasveld. Het alom gevreesde rubbergranulaat, waardoor we als we de recente berichten mogen geloven met zijn allen nu definitief ten dode opgeschreven zijn. Gelukkig hadden we vandaag geen embryo's van zebravisjes opgesteld, want die hadden volgens wetenschappelijk onderzoek het einde zeker niet gehaald. Nu schijnen deze embryo's doorgaans ook maar matige voetballers te zijn en onder onze jeugdleden zijn ze dan ook niet of nauwelijks vertegenwoordigd. Tamelijk zorgeloos voetbalden we dus richting rust, waarbij DUNO soms gevaarlijk doorkwam. Een lelijke botsing tussen een DUNO-er en de Naaldwijk keeper deed de gemoederen nog even een beetje oplaaien, maar met de 0-0 halverwege konden beide kanten volgens mij best vrede hebben. De warme en gastvrije kantine voelde voor de supporters op dat moment vooral behaaglijk aan. Geheel belangeloos kon ik mijn handschoenen voor de tweede helft nog ter beschikking stellen aan Roy, onze inmiddels half bevroren vlagger.
In de tweede helft hadden we de straffe wind mee en de teams leken met een doelpuntloos gelijkspel allerminst genoegen te willen nemen. DUNO liet nu de meeste rechten op een voorsprong gelden en we waren er een paar keer akelig dichtbij. De weersomstandigheden waren nu duidelijk in groenzwart voordeel, maar de degelijke Naaldwijkse sluitpost wilde in een paar kansrijke situaties van geen capituleren weten. Een aanval over links leverde dan toch ineens onze voorsprong op. Een strakke inzet van Yassir belandde op de binnenkant van de verre paal en hobbelde net achter de andere paal binnen. Het laatste tikje van instormende spitsen was niet meer nodig en we gingen aan de luid bejubelde leiding: 0-1. In tegenstelling tot het thuisduel hadden we de ban nu wel weten te breken en was het antwoord aan de gastheren. Welnu, dat antwoord kwam er.
Vol overgave trok Naaldwijk ten strijde en met behulp van de paal en onze keeper Max kon de gelijkmaker in eerste instantie nog voorkomen worden. Aan de andere kant ontstond ook de nodige ruimte en het was in deze fase jammer, dat we de voorsprong niet verder konden uitbouwen. Maar het noodlot bleek onafwendbaar en onnodig balverlies aan onze linkerkant leidde de niet onverdiende gelijkmaker in. Op dat moment bevonden zich veel DUNO-ers voor de bal en waren de ruimtes achterin plotseling behoorlijk groot. Vanaf hun rechterkant kon de Naaldwijkse aanvaller naar binnen trekken en a la Arjen Robben de 1-1 binnenschieten. Helemaal niet nodig als je compact en met wat minder risico speelt, maar op dat moment helaas wel de realiteit. De tot dan toe zeer sportieve wedstrijd werd plots ook wat grimmiger en de duels namen in verbetenheid toe. Een spectaculaire buiteling en bijpassende pijnkreet deed DUNO na een felle confrontatie op het middenveld zomaar met een man minder staan. Spits Marten moest er voor tien minuten af en het duel leek zich steeds meer in Naaldwijks voordeel te ontwikkelen. Ook onze andere spits Yassir ging er vervolgens af en werd vervangen door een frisse Jazz, achteraf gezien een gouden wissel. De scheids besefte kennelijk ook dat de gegeven kaart mogelijk een beetje veel van het goede was en tot zichtbare verrassing van de DUNO-bank beperkte de gegeven tijdstraf zich tot slechts enkele minuten. Nu alweer terug? Ja, nu al!
Nu was het middenvelder Jani die vanaf links opstoomde en randje zestien hard en laag binnenschoot. Alweer binnenkant paal, maar nu was Jazz er als de kippen bij om de winnende binnen te tikken. Daarmee als invaller een mooie en beslissende bijdrage uit onze 17-2 leverend. Het werd er op het veld allemaal vervolgens onderling helaas wat kribbiger en onvriendelijker op. Naaldwijk zag de wedstrijd uit haar handen glippen en ook aan die kant moest er een gele kaart en tijdstraf geïncasseerd worden. In de slotminuten kwam David, eigenlijk nog JO15-er, voorin zijn broer Marten nog vervangen. Een stevige beuk van achter betekende zijn welkom bij de 17-1 en was aan de zijkant zelfs nog aanleiding voor een klein opstootje. Omdat de tijd er toch al opzat voor de scheids aanleiding om voor het einde te fluiten, op dat moment wellicht wel zo verstandig.
Drie belangrijke punten dus, in dit uitduel best wel zwaarbevochten, maar meer dan welkom in deze fase. Beide teams bleken opnieuw volledig aan elkaar gewaagd, maar vanmiddag rolde het balletje net de kant van DUNO op. We stijgen daarmee een plekje naar de derde positie en we passeren Naaldwijk in de poule, hoewel zij een wedstrijd minder gespeeld hebben. Het kan dus nog alle kanten op, in de subtop weliswaar, want ongenaakbare koploper Schipluiden won vandaag opnieuw. Bij onze tegenstander van volgende week GDA, daar liggen dus mogelijkheden, in de wetenschap dat we de komende weken thuis tegen de laagvliegers in onze poule spelen. Hoewel we tegen dergelijke tegenstanders doorgaans niet op ons sterkst zijn moet het toch mogelijk zijn om in deze komende confrontaties ons puntentotaal flink op te vijzelen.
De foto's van vandaag
>>> Sjaak Hof
