Die Haghe ging in de beginfase duidelijk beter met deze omstandigheden om en had dan ook het beste van het spel. Het "beste" mag hierbij trouwens als een relatief begrip gezien worden: wat beide teams op de mat legden was bepaald niet stemmend tot vrolijkheid. Grijs voetbal op een grijze zaterdag. Die Haghe, vanwege hun resultaten in de bekerpoule promovendus in de competitie, heeft het in deze poule bepaald niet gemakkelijk. Alle zeilen moeten worden bijgezet om aan te haken en met hun tot vandaag drie behaalde punten zijn ze nog net geen rode lantaarndrager. Op het veld was het verschil met subtopper DUNO echter nauwelijks merkbaar. Maar ook het dapper zwoegende thuisteam kwam niet verder dan enkele verdwaalde schoten in de richting van het doel van keeper Max. DUNO leek vooral ook tegen zichzelf te spelen, veel lange ballen, de ruimtes dichtlopend, de vleugels vrijwel onbenut latend. Evenals vorige week bij laagvlieger GDA ging er in deze fase dus simpelweg te weinig dreiging uit van het aanvalsspel en had Die Haghe achterin maar weinig te vrezen. Lichtpuntje was wel dat we deze keer in de openingsminuten eens niet op achterstand kwamen, dus dat was wel weer mooi meegenomen.
Trainer Rudy koos daarom ook voor een complete metamorfose voor de tweede helft, met maar liefst vier wissels. Dat mag in de B-categorie en het leek bovendien ook aanmerkelijk te helpen. Het initiatief was nu duidelijk aan DUNO en het leek een kwestie van tijd voordat we op voorsprong kwamen. Maar we bleken enkele malen ongelukkig in de afronding en ook irritaties over de arbitrage, die zich moeiteloos aanpaste aan het soms nog steeds bedenkelijke niveau, hadden regelmatig de overhand. Het vizier stond bij vrije trappen voor DUNO nabij de zestien net niet op scherp en diagonale schoten gingen rakelings voorlangs. In de laatste minuten moest Max bij een scrimmage zelfs nog alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat we uiteindelijk nog met lege handen huiswaarts zouden keren. We eindigden dus zoals we begonnen, met een 0-0 eindstand en voor beide teams een karig puntje.
Niet vaak voorkomend zo'n uitslag bij de JO, de Jeugd-Onder, die zoals iedereen weet tegenwoordig bestaat naast de MO, de Meiden-Onder. Anno 2016 worden meiden dus vanachter de KNVB-burelen blijkbaar niet meer als jeugd beschouwd en dat begrijp ik als oppassende waarnemer ook nog wel, "the times they are a-changing". Nog even een opstootje na afloop toen een verhitte Die Haghe vader op het veld verhaal wilde halen bij een DUNO-speler, maar ook dat hoort bij 2016. Duidelijk tijd om eens vooruit te gaan kijken. Doordat concurrent Naaldwijk onverwacht de punten liet liggen in de Westlandse derby bij Maasdijk starten we in januari de tweede seizoenshelft als runner-up in de poule achter koploper Schipluiden.
Minimaal vasthouden van die tweede plek in januari is daarmee het eerste goede voornemen voor 2017 met de toppers tegen achtereenvolgens SC Monster, Schipluiden en Naaldwijk in het vooruitzicht. We weten dus al in het begin van het nieuwe jaar waar we staan en of we voor dit seizoen naar boven of beneden mogen gaan kijken. De wetenschap dat je jezelf meestal optrekt aan sterke tegenstanders geeft hierbij hoop en perspectief. Want als je speelt zoals vandaag hoef je voor deze duels niet al teveel illusies te koesteren, het voetbal kent gelukkig zijn eigen wetten. Maar voor nu allemaal fijne feestdagen gewenst, blijf fit en gezond en we zien elkaar hopelijk weer in 2017!
Voor de foto's van vandaag
>>>Sjaak Hof
