Je zag onlangs veel mooie zaken bij DUNO B1?
Peter: "Natuurlijk zie ik soms veel goeds bij de B1. Alleen het feit dat er een vaste groep is van zo'n acht, negen man die altijd komen trainen is goed te noemen. Bij de wedstrijden tegen Papendrecht (10-3 winst) en tegen Sparta (8-1 verlies) werd er door iedereen hard gewerkt en bleef iedereen voetballen en in het systeem spelen. Ondanks dat we door schorsingen en veel blessures een zeer verzwakte achterhoede hadden."
Toch gaat niet alles goed bij de B1?
Peter: "En natuurlijk gaan er ook dingen niet goed. Met grote verbazing kijk ik naar de zeer matige motivatie van spelers om te komen trainen en spelen en de manier waarop ze dit doen. Voor een derde divisie landelijk niveau is hun manier van doen zeer beneden de maat. En ondanks gesprekken en aanwijzingen pikt niemand uit de groep dit op. In de eerste maanden van dit seizoen liep alles uitstekend; we kwamen echter tekort in het scorend vermogen. Daarbij hebben we voor de winterstop zes tot negen winstpunten laten liggen. Na de winterstop liep alles, mede door enkele vervelende situaties bij wedstrijden, schorsingen en blessures niet meer goed. Helaas kunnen we door de smalle selectie-groep geen echte maatregelen nemen, tenzij we aan prestatie en winst-resultaat gaan tornen. Soms moet dat overigens gewoon natuurlijk. Vanuit de B2 en de C-groep is er vooralsnog kwalitatief niet genoeg vervanging om de B1 recht te zetten. Helaas! Dit weten de jongens van de B en dus is het voor hen erg gemakkelijk om te laat te komen bij wedstrijden of trainingen; niet hun best te doen bij trainingen. Commentaar en fouten worden dan vaak gezocht bij tegenstanders, scheidsrechters of trainers maar feit is dat op dit niveau het uit de groep zelf moet komen. Met acht man kom je niet ver met je oefenstof......".
Wat is het doel dit seizoen?
Peter: "Doel is toch ons te handhaven in de 3e divisie. Zeker voor deze groep moet dat kunnen alhoewel er nu wel enkele cruciale wedstrijden aankomen onder meer tegen Leonidas: We moeten een wedstrijd uitspelen die destijds werd gestaakt wegens een blessure van de scheidsrechter."
Voor jouzelf de laatste loodjes bij DUNO, hoe ervaar je dat?
Peter: "Voor mijzelf zijn het voor wat betreft het voetballen bij de jeugd echt ook loodjes, het valt zwaar. Frank, mijn leider en ik maken samen met onze vaste grensrechter Edwin het seizoen af en gaan dan ieder ons weegs. Ik blijf wel bij DUNO verbonden als vaste fysiotherapeut, waarbij ik volgend seizoen elke donderdagavond mij bij de verzorger Kees Buis vervoeg om de jongens van Zami 1-2 en natuurlijk andere spelers fit te krijgen."
