Ook dit duel ging weer gelijk op, waarbij DUNO gevaarlijker was, maar in eerste instantie niet wist te scoren. Dat deed KMD wel, zodat we aan het einde van de eerste helft tegen een achterstand aankeken. Bij ons in de JO15 niet onoverkomelijk, zo toonde Daan, want kort na rust bracht hij de partijen weer op gelijke hoogte. Een beetje een "lucky" volgens sommigen, maar hij telde.
In de tweede helft weliswaar een veldoverwicht voor KMD, maar de beste kansen bleven voor DUNO. Onderkant lat werd geteisterd, de bal stuitte op de lijn en vervolgens caramboleerde hij net aan de verkeerde kant van het aluminium op het dak van het doel. Zoiets gaat vast niemand ooit meer lukken, denk ik zomaar. Bij een paar uitvallen en een tegen een situaties met de keeper wist DUNO de bal maar steeds niet tussen de palen te krijgen.
Ja en dan treedt een oude voetbalwet in werking: als jij niet scoort doet de tegenstander het wel. Zo ook op deze zaterdagmiddag zo tegen half vier op veld 1. Een terugspeelbal werd niet helemaal lekker verwerkt en kwam bij een KMD aanvaller terecht. Vanaf hun rechterkant werd een aanval opgezet, afgerond met een onhoudbaar schot in de verre hoek. DUNO had nog een kwartiertje om de 1-2 achterstand ongedaan te maken, maar deze nieuwe tegenslag haalde alle fut blijkbaar uit de spelers. KMD was nu met wat balvaardige gastjes heer en meester op het middenveld en de DUNO spitsen lieten zich steeds meer terugzakken om aan de bal te kunnen komen. Hierdoor ontstond voortdurend een soort kluitjesvoetbal en werden alle ruimtes dicht gelopen. Lange ballen van achteruit belandden in niemandsland en konden eenvoudig door de Wateringse defensie onschadelijk gemaakt worden.
Zo kabbelde de wedstrijd naar het einde evenals het bekeravontuur van dit seizoen voor de JO17-2. De 1-2 winst voor KMD was aan het einde niet onverdiend, voetballend oogde het allemaal net iets verzorgder. Als "dark horse" in de poule heeft KMD, met drie punten achterstand op koploper Forum Sport en een wedstrijd minder gespeeld, de kansen nog volledig in eigen hand.
Voor DUNO rest de competitie. En vlot alweer, want dinsdagavond wacht de wedstrijd bij VELO, alweer een Wateringse tegenstander. Misschien kans op een revanche, een beetje afhankelijk van wat men daar bij deze gelegenheid aan doordeweeks beschikbaar spelersmateriaal op de been brengt. Te hopen is ook dat onze groep weer wat completer geraakt, want een selectie van zestien spelers hebben en toch steeds elders moeten lenen om toch compleet te kunnen starten, is natuurlijk niet echt zoals het moet wezen. Mooie uitdagingen genoeg voor de komende tijd zou je zeggen!
Sjaak
