DUNO B2 niet opgewassen tegen fysieke overmacht FC 's Gravenzande

1 november 2015 0:00

Henriette de Wilde

De gedoodverfde titelkandidaat heb ik ze hier eerder genoemd, onze tegenstander van vandaag. Een beetje tegen wil en dank, want een verzoek van 's Gravenzandse zijde om na de bekerpoule hoger te worden ingedeeld werd vooralsnog niet gehonoreerd. De grootste zorg voor DUNO was in eerste instantie met een compleet team aan de aftrap op het zonovergoten Juliana Sportpark te kunnen verschijnen. Te elfder ure sloten nog enkele spelers, die eerst nog de F-pupillen begeleid hadden aan, zodat we er in ieder geval elf hadden.

Op het immense sportpark kregen we kleedkamer achtentwintig (!) toegewezen. Toen het wel heel lang leek te duren voordat onze spelers op het veld verschenen hebben we daar voorzichtig maar eens een onderzoek ingesteld. Het complex bleek ook een achteruitgang te hebben en we waren nog net op tijd om ergens achteraf, op een veld verscholen achter de bosschages DUNO haar eerste tegentreffer te zien incasseren. De wedstrijd bleek daar dus al ruimschoots begonnen.

Zoals verwacht bleek vooral in fysiek opzicht het verschil tussen de teams wel heel erg groot. Het thuisteam bestond uit fors uit de kluiten gewassen tweedejaars B-spelers, terwijl DUNO uitsluitend eerstejaars jongens, aangevuld met enkele C-spelers tot haar beschikking had. Op deze leeftijd is dat onderscheid zodanig, dat de missie voor de DUNO-ers bij voorbaat al een bijkans onmogelijke leek. DUNO probeerde veel mensen achter de bal te houden en met lange ballen de snelle spitsen te bereiken. Maar FC 's Gravenzande liet zich niet uit de tent lokken door blind naar voren te rennen, waardoor het speelveld heel lang werd met grote ruimtes op het middenveld. De thuisclub benutte deze situatie doorgaans het beste. Voetballend kon DUNO delen van de partij haar tegenstander nog wel bijbenen, maar in de duels trokken we veelal aan het kortste eind. Toch had het niet echt gehoeven, de 3-0 achterstand bij rust. De tegengoals werden te gemakkelijk weggegeven en kwamen soms zelfs op nogal schlemielige wijze tot stand. Zo hobbelde een vrije trap van een meter of twintig door een woud van benen tamelijk knullig binnen.

Wilden we nog in de wedstrijd blijven was de opgave om snel na rust iets terug te doen. Vanuit de C1 was inmiddels Yessin aangesloten, zodat er in ieder geval wisselmogelijkheden ontstonden. Zowaar leek er iets van nieuw elan bij DUNO naar boven te komen en uit een mooie aanval was Casper doeltreffend. FC 's Gravenzande stelde vervolgens snel orde op zaken en liep uit naar een 5-1 voorsprong alvorens DUNO weer iets terug kon doen. Veel was er vanmiddag niet te halen realiseerden de DUNO-ers zich en de pijp raakte bij verschillende spelers, zowel in mentaal als in fysiek opzicht langzaam leeg. De roodblauwe aanvallers kregen teveel ruime en werden niet kort genoeg gedekt. Gelukkig was de scheids er een die van opschieten hield, zo was aan het begin van het duel al gebleken, en hij floot dan ook mooi op tijd af.

Met een 8-2 nederlaag starten we deze competitie dus stijf onderaan. Het niveauverschil met deze tegenstander was vooral in fysiek opzicht eenvoudigweg te groot. Aan de andere kant weten we, dat de Westlanders, mochten ze in deze competitie blijven, niet veel punten zullen gaan verspelen. Onze kansen komen dus nog wel, hoewel het in deze poule dit seizoen zeker niet gemakkelijk gaat worden.

Sjaak Hof