Winst voor JO17-2 in doelpuntrijk inhaalduel

Beide teams stonden bij de aftrap nog op nul punten, waarbij DUNO verreweg het beste excuus had: het had nog geen wedstrijd in deze bekerpoule gespeeld. Het thuisteam probeerde meteen druk naar voren te zetten, maar in de afwerking was het vaak nog net niet goed. Juist toen DUNO's openingstreffer in de lucht leek te hangen viel hij aan de andere kant. Een niet eens zo harde inzet hobbelde juist langs de paal binnen, zodat we tegen een wat ongelukkige 0-1 achterstand aankeken. Met twee fraaie treffers van Remzi draaide DUNO al snel de verhoudingen om en moest FC 's Gravenzande op hun beurt achter de feiten aanlopen. Dat lukte maar moeizaam, de fysieke inzet was bij de gasten wat groter dan het technisch vernuft en het lichtvoetiger ogende thuisteam bleef met snelle aanvallen het beste van het spel houden.

Nog twee keer slaagden we er voor rust in te scoren, Jitesh en Jimmy waren succesvol, waarbij de defensie en sluitpost van de gasten er niet altijd even goed uitzagen. Bij FC 's Gravenzande leek het steeds stroever te gaan lopen, hoewel een opleving aan hun kant nog voor een doelpunt en daarmee een 4-2 ruststand zorgde. Zes doelpunten in een speelhelft, dat beloofde nog wat voor de tweede helft!
DUNO ging na de hervatting in eerste instantie verder waar ze gebleven waren. Uit een scrimmage tikte Calvin de 5-2 binnen, waarna het duel toch wel beslist leek. Leek, want FC 's Gravenzande schakelde een tandje bij en trok de wedstrijd al buffelend steeds meer naar zich toe. De ruimtes tussen de DUNO-linies werden groter en de verdediging moest stevig aan de bak. Kansen, hoewel geen echt grote, ontstonden er ook, terwijl DUNO er steeds minder in slaagde om nog druk naar voren te zetten.

Toen de 5-3 viel waren er nog ruim twintig minuten te spelen en je zag dat FC 's Gravenzande nog voor een gunstig resultaat wilde gaan. Bij DUNO was het nu soms "vrouwen en kinderen eerst" en was van het soms heel aardige combinatiespel uit de eerste helft nog maar weinig terug te zien. De gasten speelden echter te opportunistisch en gehaast om het doel van Dani nog serieus in gevaar te brengen.
Het eindsignaal van de goed leidende scheidsrechter Ramsay van Rhijn werd van DUNO-zijde met gejuich, maar toch vooral met opluchting begroet. De 5-3 overwinning was binnen, over de gehele wedstrijd gezien niet onverdiend. Wel geeft het wegzakken van het spelniveau in de tweede helft te denken. Dat moet beter, want we komen ook in deze poule vrijwel zeker betere tegenstanders dan die van vanavond tegen. Om te beginnen aanstaande zaterdag bij de "Koninklijke" HVV, die hebben er na twee duels al tien inliggen. We kunnen onze borst dus alvast natmaken.

Voor nog een aantal foto's >>>

Sjaak Hof