Laten we er maar verder niet te lang bij stilstaan en ons bezighouden met de wedstrijd zelf. Thuis hadden we met 1-1 tegen deze tegenstander gelijkgespeeld, waarbij, als je eerlijk bent, HBS over het gehele duel gezien meer had verdiend. Nu moesten we lang wachten op een leeg en verlaten Crayenhout, waarbij niet geheel duidelijk werd waarom deze wedstrijd zo laat op de middag moest worden gespeeld. Eerst moesten hoekvlaggen nog worden geplaatst en trainingsdoeltjes worden weggehaald, alvorens we in deze wat desolate entourage eindelijk konden aftrappen. HBS bleek aanmerkelijk minder sterk dan in het eerdere duel en al snel kwamen we aan de leiding. Een snelle ingooi vanaf de linkerkant belandde bij Yassir en een diagonaal schot betekende de 0-1. HBS probeerde vervolgens druk te ontwikkelen richting DUNO-goal, maar de pogingen leken wat ongecoördineerd en zonder al teveel problemen bleven we achterin overeind.
Een keer moest Dani nog bij een afstandsschot spectaculair redding brengen, maar daarmee zijn de wapenfeiten van de gastheren in de eerste helft wel zo'n beetje vermeld. Vervelender was het vooral, dat blessures Calvin en David noodzaakten de strijd voortijdig te staken, zodat de ingevlogen aanvullingen niet slecht uitkwamen. Een mooie actie van Jimmy kort na rust betekende de 0-2 tegen het tot dan toe nog steeds onverwacht onmachtige HBS. Een te korte terugspeelbal in de DUNO-defensie deed het duel dan toch ineens weer kantelen. De 1-2 aansluitingstreffer gaf de gastheren plotseling vleugels en de twijfel sloop bij DUNO in de gelederen. De bal werd niet meer in de ploeg gehouden en meer en meer liepen we achter de feiten aan.
Nadat een HBS-vleugelspits een paar keer wel erg makkelijk over links kon doorkomen en er in het centrum niet scherp genoeg werd ingegrepen stond het zomaar ineens 3-2. Waar de wedstrijd volledig onder controle leek waren we nu ineens de onderliggende partij. Ook het randgebeuren hielp hierbij niet: irritaties over de inderdaad weinig objectief ogende arbitrage namen de overhand, vanwege mopperen hierover was al eerder een tijdstraf uitgedeeld en we gingen hierdoor steeds meer tegen onszelf spelen. Een negatieve spiraal dus en zie daar op zo'n moment nog maar eens uit te komen als vijftienjarige. Dat lukte dan ook maar slecht, hoewel er nog best een paar kansen kwamen. Die waren aan het zonder vertrouwen spelende DUNO echter niet besteed, terwijl bij de tegenstander nu bijna alles scheen te lukken. Maar dit alles kan natuurlijk niet als excuus gelden voor onze terugval in de tweede helft. Dat HBS zelfs nog uitliep naar een ruim uitgevallen 5-2 is voor de statistieken, DUNO geloofde allang niet meer dat in deze omstandigheden nog iets positiefs was te halen.
Na tachtig speelminuten met lege handen en zoals eerder gememoreerd nog een onverkwikkelijk slotakkoord na afloop, de druiven waren behoorlijk zuur vanmiddag. Komende week maar weer opladen voor het duel bij en tegen FC 's Gravenzande. Willen we niet in een vrije val terechtkomen wordt het langzamerhand wel tijd om tegen dergelijke tegenstanders weer eens wat puntjes bijeen te gaan sprokkelen.
Voor de foto's
>>>
Sjaak Hof
