We hadden Die Haghe in het bekertoernooi al eerder ontmoet, drie maanden geleden om precies te zijn, en het duel leek vrijwel een kopie van de vorige keer. DUNO was gevaarlijker en kwam ook nu vroeg in de wedstrijd op voorsprong. Een even snel als fraai uitgevoerd one touch driehoekje vanaf rechts tussen Michael, Marten en Casper, afgerond door de laatste betekende de verdiende 1-0 en trainer Rudy keek met instemming toe. Snel daarna lag de bal opnieuw achter de Die Haghe doelman en leek het voor de gasten een lastiger middagje te gaan worden dan waarop zij wellicht vooraf hadden gerekend. De felheid en emotie nam toe en de scheids moest meer dan eens dreigend oplaaiende vuurtjes blussen. Waar het vorige week niet lukte de marge op drie te brengen slaagden we er daar nu wel in. Een goed genomen hoekschop werd door centrale verdediger Sven resoluut op de binnenkant pantoffel genomen en we konden de 3-0 noteren.
Een ongekende weelde, die echter niet als geheel onverdiend te bestempelen viel. Die Haghe ging hierna uiteraard meer aandringen en het spel speelde zich vaker op de helft van DUNO af. Bij de gasten werd er echter veel met de bal gelopen, bleef het combinatiespel beperkt en werd er veel misbaar richting de arbitrage gemaakt. Een zichtbaar gefrustreerd Die Haghe voetbalde vooral ook tegen zichzelf, bepaald geen nadeel voor DUNO. Toch eindigde een snelle aanval over de rechterkant nog in de 3-1 voor rust. De streep in de korte hoek was zelfs de weer sterk keepende Kuba te machtig. Die Haghe was nog volop in de wedstrijd en de koers was nog zeker niet gelopen.
Na rust kwamen Corneille voor Kacper en Dylan voor Sven in de ploeg en DUNO gokte vooral op de snelle tegenstoot. Het duel werd wat grimmiger, resulterend in een rode kaart voor een Die Haghe speler die een DUNO speler van achter lelijk op de achillespees trapte. Hoewel deze beslissing later werd herroepen en alsnog werd omgezet in geel was de toon toch een beetje gezet. De golven van emotie vanaf de Die Haghe bank, waar naast de teamleiding ook familie en vrienden, verre neven, ideale schoondochters, rechtmatige erfgenamen en weet ik al niet wie hadden plaatsgenomen, hadden op het verloop binnen de lijnen nou niet bepaald een matigende werking. Die Haghe kwam in de hectiek nog dichterbij tot 3-2, maar juist toen het oververhitte randgebeuren vanaf de zijlijn de overhand dreigde te krijgen gooide Casper met een fraai doorgezette soloactie door het midden de wedstrijd op slot: 4-2.
Hoewel ook DUNO vanwege een tijdstraf nog met tien man kwam te staan bleef DUNO het hoofd koel en dreiging naar voren houden. Kuba revancheerde zich voor zijn wat onzekere optreden van vorige week en toonde zich, zeker op de lijn, onverschrokken en bijzonder lastig te passeren. Met vanwege spelonderbrekingen en blessurebehandelingen inmiddels de nodige minuten extra tijd op de klok kwam Die Haghe uiteindelijk nog tot 4-3 terug, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar. Een mooie opsteker, deze drie punten, waar door het gehele team hard en als collectief voor gewerkt is. Met alle tegenspoed van de afgelopen tijd, weliswaar vooral ook aan een aantal spelers zelf te danken, was dit succesje echt even nodig om het geloof in betere tijden voor de spelers en trainingsstaf te hervinden. Complimenten voor een ieder, even nagenieten en daarna de blik weer snel vooruit. KMD, vandaag verliezend van SVH, is de tegenstander die volgende week wacht en ook dat kan weer een mooie pot worden.
In de poule bleek koploper FC 's Gravenzande ineens niet meer zo ongenaakbaar want ging met maar liefst 4-0 onderuit bij middenmoter WIK. Zeer verrassend, hoewel je van sommige clubs nou eenmaal niet altijd weet welke teamsamenstellingen ze bij een wedstrijd ineens uit de hoge hoed toveren. Ook verrassend: GSC ESDO richtte zich na de afstraffing van vorige week weer op en klopte Honselersdijk in eigen huis met 2-3. Waarmee maar gezegd: ook in deze competitiepoule kan het nog alle kanten op!
Foto's van de wedstrijd
>>>Sjaak Hof
