20 februari 2011 0:00
Pieter Sijbesma
HSV DUNO B2- RAVA HOUTWIJK B3 7 - 1 (5 - 0) Het is zaterdag 19 februari 2011. De dag dat onze senioren 1 koploper LYRA versloeg met 1 - 0. Ook de dag dat senioren 2 knap won met 3-2. Het was tevens ook de week waarin Arsenal Barcelona versloeg en dat PSV terug kwam van een 0 - 2 achterstand. Allemaal knappe prestaties waar bij de sleutelwoorden waren: BELEVING & PASSIE & STRIJD. Dit alles had ik allemaal als kennis in mijn achterhoofd opgeslagen, en als je dan deze kennis hebt opgedaan dan kan je alleen maar als trainer en belevingscoach ook deze sleutelwoorden verwerken in de wedstrijdbespreking. Zo bedacht, zo op papier, zo gezegd en dus zo gedaan. We hadden vandaag een verassende opstelling. Door blessures en jammerlijke wegblijvertjes op de training moesten we aangepast beginnen. Gelukkig konden Kevin en Mahsun weer deel uit maken van ons team. Helaas was Shean Carl weggebleven, en ik heb zo'n vermoeden dat de wijde wereld op hem wacht en dat hij zelf ook heel graag de wijde wereld intrekt. Het kan gebeuren dat er in je leven nieuwe avonturen op je levenspad komen. Ik wens Shean heel veel succes met zijn levensweg. Na de wedstrijdbespreking waren we toe aan het vragenrondje. Eén van vragen was of wij voor de wedstrijd een minuut stilte konden houden voor de overleden vis van Rinus. Rinus was deze week zijn vis verloren. De vis, genaamd PIET lag dus van de week op de bodem. Nadat we netjes toestemming hadden gevraagd aan de scheidsrechter hielden wij onze 1 minuut stilte ter nagedachtenis. Na het stilte moment begonnen we voortvarend en waren wij direct aan het aanvallen. We zouden als soort stoomlocomotief doordenderen naar de Houtwijk goalie. Van linker- en rechterflanken kwamen de passen , Ruggero omzeilden diverse malen zijn tegenstander en gaf vervolgens puike voorzetten, Rowan trok veel naar de zijkant, hij was soms ongelukkig in 1:1 duel, maar hij kwam er vaak genoeg langs, grote klasse, zo hoor je te voetballen. Het veld breed houden zodat er ruimte komt voor de spitsen en middenvelders. Dit pakte zo goed uit dat onze Felix twee keer vlak achter elkaar in de kruising schoot. Dat de bal zo mooi in de kruising krulde had mede te maken met zijn eerste balbehandeling. Aan de aanname zie je dat Felix een echte échte voetballer/spits is. Daarna was het de beurt aan spitsie Driekus. Met een mooie volley krulde hij de bal onhoudbaar het doel in: 3 - 0. Overigens kon de Houtwijk keeper er niets aan doen, alle drie de doelpunten waren niet te pakken, voor geen enkele keeper. En dan is de beurt aan de man van de wedstrijd, zijn naam is Joeri. Een hele droge knal, de bal vloog laag over de grond om vervolgens te stuiteren en te hobbelen, de keeper deed nog wel een verwoede poging. Tergend langzaam rolde de bal rechts het doel in: 4 - 0. Bij deze stand zou er van positie gewisseld worden, Driekus de spits omruilen met Jeffrey de voorstopper. Jeffrey die zo graag een doelpunt voor B2 wilde maken greep zijn kans. Want als voorstopper maak je nou eenmaal niet zoveel doelpunten. Een mooie combinatie over rechts en ja hoor, daar was het doelpunt voor de B2, 5 - 0. Afkomstig van Jeffrey, gefeliciteerd kerel, je verdiend het!! Met deze stand gingen we naar de kleedkamer.
Nadat VOETBALOUDER René een lekker kopje thee en een frisje had klaar gemaakt begonnen we aan de tweede helft. En zoals vele wedstrijden kent een wedstrijd twee gezichten. De groep was gelaten, was vrolijk, de schwung was eruit. Onze noodgedwongen aangepaste opstelling ging steeds meer op een zomeravond feest toernooi opstelling lijken. En met dat gegeven scoorde DUNO nog twee maal en kregen we een doelpunt tegen. Nadat Ricardo in de spits poging na poging de Houtwijk goalie opzocht lukte het hem niet om dat ene doelpuntje te maken die hij zo hard nodig heeft. Een troost, de Hunt scoort ook niet, maar staat nog wel in de basis….Het laatste doelpunt gaat als OEFENING BAART KUNST in de boeken. Beste lezer, een korte uitleg; na iedere training oefenen wij onze traptechniek (ondanks dat erin alle trainingen een oefenvorm over passen en trappen in verwerkt is) besteden we na de training extra aandacht aan. Degene die op donderdagavond de trapcompetitie wint mag op zaterdag een verre vrije trap nemen. En zo kwam het uit dat Martijn een vrije trap mocht nemen. De afstand van de bal tot aan de doellijn schatte ik in op zo'n 35 meter. De vrije trap mocht direct en Martijn nam zijn moment. Een bekeken lange afstand schot en ook hier had de Houtwijk keeper het nakijken. De euforie was enorm, 7 - 0. Iedereen was dusdanig blij dat we vergaten op te letten. En zo gebeurde het dat Houtwijk zijn ere treffer mocht maken. En laten we vooral niet de volgende momenten vergeten. Eric onze keeper mocht een heuse penalty nemen. Eric nam een aanloop, hij kwam helaas niet uit met zijn passen, lichaam achterover en de bal vloog niet in het doel in maar over. Alles wat je verkeerd kan doen in een penalty ging ook verkeerd, hmmm. Laten we hier maar eens op gaan trainen. Ook al krijgen we niet vaak penalty's, toch wel handig als je weet hoe je een penalty moet nemen. Dit neem ik mij als trainer zelf kwalijk dat ik jullie hier niet goed op voorbereid heb. In de laatste minuten ruilde keeper Eric zijn shirt met die van Martijn. Martijn in het doel en Eric in de spits. Eric was nog dichtbij een doelpunt, maar hij was nog dichterbij een swalbe………. Afijn, het was weer een gedenkwaardige middag. Mannen, kerels, rakkers, gefeliciteerd met jullie overwinning! VOETBALVADERS Rene en Dimitri onwijs bedankt voor je hulp om en rond de wedstrijd. En ondanks het late tijdstip (aanvang 15:45) stond er toch weer zo'n mannetje/vrouwtje of 30 naar deze wedstrijd te kijken en te genieten. Aanstaande Dinsdag en Donderdag staan er twee belangrijke trainingen op de planning. Want zaterdag 26 februari spelen we thuis tegen Quick Steps. Verzamelen om 12:45, kleedkamer 3.
Voetbalgroeten, Dave
