Toen Emmanuel, Emma voor intimi, in een van de eerste aanvallen ook nog eens de fraaie 1-0 voor DUNO liet aantekenen gingen de supporters er maar eens goed voor zitten en staan. Dit kon alles bij elkaar nog wel eens onverwacht leuk gaan worden. Regenen deed het ondertussen bijna ook al niet meer, maar wat zou dat, bij ons op DUNO gaat het altijd door. Net als trouwens bij Juventas, Hoekpolder, Polanen en Texas/DZS, als we de afkeuringen website mogen geloven. Ook daar gaat het, althans volgens die site, al jarenlang gewoon door, wat boze tongen ook mogen beweren. Het thuisteam kreeg het in de wedstrijd uiteraard wel wat moeilijker, want de tegenstander was natuurlijk niet gekomen om de punten zonder slag of stoot op de Haagsche Dynamiek te laten.
Benauwd werd het soms zeker, maar met inzet van lijf en leden en onder andere ten koste van een pijnlijke rug van keeper Sergio hield DUNO lange tijd moedig stand. Maar uiteindelijk viel hij dan toch, de gelijkmaker. Opnieuw kon DUNO voetballend goed mee met de tegenstander, maar juist het laatste beetje geluk en effectiviteit op de beslissende momenten ontbrak aan de kant van het thuisteam.
Ons oudste jeugdteam, zo wordt de A1 elders op deze website genoemd. Met ook vandaag weer de nodige eerstejaars B-spelers in de gelederen is dat tegenwoordig maar een relatief gegeven. Maar liefst drie "millenniumkinderen" van geboortejaar 2000 stonden vandaag aan DUNO-zijde op het kunstgras van veld 2, waaronder trouwens zelfs een hele echte, van 1 januari. En dan is het extra jammer, dat we op slag van rust, op een psychologisch belangrijk moment zoals ze dat noemen alsnog weer op achterstand kwamen. Met 1-2 de kleedkamer in, een kleine domper, maar toch nog lang niet kansloos als we naar het spelbeeld uit de eerste helft keken.
Na rust had DUNO bij vlagen zelfs het beste van het spel, met Glenn en Robert als wat mij betreft onbetwiste en gebroederlijke "men of the match". Soms indrukwekkend wat de tweeling op het middenveld liet zien, sleurend en technisch verzorgd, steeds in dienst van het team spelend. Juist dergelijke spelers gun je meer dan DUNO vandaag kreeg zou je denken. In deze fase waren we er soms heel dichtbij, maar onder andere paal en lat stonden op dat moment verdiend succes in de weg. Aan de andere kant sleepte keeper Sergio het team er bij snelle tegenstoten van Monster nog een paar keer doorheen. In een op een situaties liet hij daarbij prima meevoetballend en scherp uitkomend zien goed overeind te blijven. Onbegrijpelijk zwak verdedigen van DUNO-zijde bracht halverwege de tweede helft dan toch de allesbeslissende 1-3 op het scorebord. Teleurstelling en frustratie werden hierna bij sommige DUNO-ers zichtbaar, waardoor het duel soms wat feller dreigde te worden. Helaas maar begrijpelijk. Het noodzaakte scheidsrechter Rudy van Loon af en toe tot ingrijpen, inclusief hier een daar een geelgekleurd tijdstrafje. De wedstrijd bleef mede hierdoor een sportief karakter houden, met twee teams die weliswaar hard voor een goed resultaat werkten, maar altijd met respect voor elkaar. Toch ook een compliment waard, in ruim tweeëntwintig gevallen, exclusief wissels.
Voor de statistieken bepaalde SC Monster kort voor tijd de eindstand nog op 1-4, maar toen was het allemaal feitelijk allang gelopen. Een leuk duel om naar te kijken en de klamme kou soms te vergeten, waarin de balans uiteindelijk toch doorsloeg naar de gasten. Net als vorige week bepaalden kleine details het verschil en kunnen we leven met het verlies van vanmiddag. SC Monster gaan we nog een paar keer tegenkomen dit seizoen, niet alleen vanwege de competitieplanning, maar ook omdat zij met twee teams in de poule vertegenwoordigd zijn. Eerst volgende week nog naar Nieuw Hanenburg, waar we laat in de middag het duel tegen Quick gaan afwerken. Kansen op een positief resultaat liggen hier zeker gezien de stand op de ranglijst, al weet je nooit wat voor opstelling je op zo'n inhaaldag met veel vrije teams tegenover je krijgt. Het zal er vooral om gaan welk zich het beste als collectief manifesteert, ongeacht individuele kwaliteiten. Laten we dus vooral onze kansen komend weekend daar zoeken.
Met dank aan Anouska Brandwijk voor de mooie foto's en filmpjes van deze wedstrijd, ook te bewonderen op de facebookpagina van DUNO A1.
Sjaak Hof
