9 september 2012 0:00
Henk Ruijl
DUNO A1 - Laakkwartier A1 2-4, 8 september 2012
DUNO A1 speelde thuis op veld 2 eenwedstrijd tegen Laakkwartier A1.
Ten opzichte van de vorige wedstrijd begon DUNO furieus. Lekker fel, lekker stevig duelleren, zo willen wij toeschouwers dat zien. En door het goede spel van DUNO creëerden zij zelf zeer goede doelpogingen, eigenlijk 100% scoringskansen. Maar de spitssie Ricardo maakten deze 100% scoringskansen niet af (het waren er maar 5 in de eerste helft...en 4 in de tweede helft....). Het was wel Joeri van Leeuwen die met een pegel de lat raakten. Helaas ook geen doelpunt. En, daar komt het weer; als je zelf niet scoort dan scoort de tegenstander. En dat gebeurde dan ook. Echt mannen, tegen de verhouding in kwamen jullie maar liefst 0-3 achter, verbazing en ongeloof langs de zijlijn. Maar het is een oude voetbalwet! Want waar was die scherpte, want zo maak je je eigen elftal wel erg lastig.
Uiteindelijk werd het zelfs 0 - 4. Wederom geen goede samenwerking op het middenveld, waardoor de verdediging zwaar onder kwam te staan. En, eerlijk is eerlijk, Lakwa heeft wel hele lichtvoetige rappe spitsen. DUNO probeerde er toch wat van te maken. Uit een vrije trap van Kevin scoorde Richard mooi met zijn hooffie, mooi doelpunt, maar nog niet genoeg. Er moest meer gebeuren, maar helaas bleef dat uit. Ruststand 1-4.
De tweede helft begon en de teams waren een tijdje in evenwicht. Eigenlijk gebeurde er niet zoveel. DUNO probeerde en probeerde, maar het lukte gewoon weg weer niet. Voor de neutrale toeschouwer was het leuk. Nog steeds felle duels, soms mooie combinaties en Lakwa een beetje achterover leunend, want ja, zij hoefde niet echt. Zij hoefde alleen maar de wedstrijd uit te spelen. En zelfs op dit niveau begon het tijd rekken na zo'n 15 minuten… even hier liggen, even daar liggen, even schoentje uit, even vetertje strikken, even pijn aan hoofd, even kramp, even vrije trap opnieuw nemen. Ja, ja, deze mannen kijken Eredivisie Live! Bij elkaar toch meer dan 5 minuten bij één gesprokkeld om vooral niet te voetballen. En plotseling lag de bal voor Richard en met pegel van 25 meter schoot hij de bal onhoudbaar in, 2-4.
De wedstrijd naderde zijn einde. Niet zozeer dat de goed fluitende Dhr C. Rouffear de laatste 1 minuut aangaf, maar het digitale scorebord op vier wielen ging er geruisloos van door. De 45 minuten speeltijd zat erop, maar door de vele stopzettingen moest er nog verder gespeeld. En het scorebord rolde aan de hand van Steve de Scorebordman richting opslagruimte. Het was vandaag niet de dag van onze spitsen, en was het vorige week niet goed, nu was het vandaag ook weer niet goed voorin. We moeten met z'n allen vertrouwen in de spitsen, ik weet zeker dat het goed gaat komen, wellicht hier en daar meer posities van elkaar overnemen, hierdoor creëer je ook een verassing element in het spel. Positief was dat Lakwa in de tweede helft niet tot scoren kwam....haal daar met z'n allen de energie en geloof in eigen kunnen uit!!!!!
Bestof The Match: Richard Koppe
HSV DUNO The Reporter
