De aanwezige spelers waren Jonas, Floris, Amir, Daniel, Elian, Levy, Sven, Julian, Yassine en Romano.
Het was prima voetbalweer en de organisatie van het toernooi door SHO was zeer goed. Naast het voetbal hadden ze een jeugdhonk waar wat spelletjes te doen waren en waar ze voor 60 cent met een beetje geluk een oranje kleinigheid konden winnen. Hoewel de winstkans een stuk hoger lag dan in de Staatsloterij moesten er toch een aantal kinderen teleurgesteld worden. Er kwam een uitgebreide ruilhandel tot stand wat niet tot ieders tevredenheid leidde.
Verliezen hoort er nu eenmaal ook bij en dat geldt niet alleen voor de spelletjes maar zeker ook voor het voetbal. Deze wedstrijden werden door de trainingsstaf en de weer massaal opgekomen ouders toch vooral gezien als een goede oefening voor het volgende seizoen. Het was immers pas de tweede keer (na een oefenwedstrijd tegen HBS) dat ze op een half veld moesten spelen.
Zo dachten onze helden er niet over en nadat de tactiek met de coach was doorgenomen werden de mouwen opgestroopt en ging men er flink tegenaan. Duno was de eerste wedstrijd wel wat beter dan de tegenstander maar had toch in eerste instantie een hele knappe redding van Floris nodig om niet op achterstand te komen. Gelukkig scoorde Duno wel één keer zodat de eerste overwinning werd binnengehaald (1-0).
In de tweede wedstrijd ging het lange tijd gelijk op. Duno was wel iets meer in balbezit maar de tegenstander speelde op de counter met een paar snelle jongens voorin. Hier bleek wel dat verdedigen op een groot veld toch wel anders is dan op een klein veld want onze verdedigers werden een paar keer op snelheid geklopt zodat we met 2-1 achterkwamen. Verder kwam het echter niet en Duno repareerde de achterstand en liep uiteindelijk uit tot 7-2. De overwinning viel wat ruimer uit dan de verhoudingen in het veld weergaven maar wie maalt daarom als daarmee de halve finale is veilig gesteld.
De derde wedstrijd mocht eigenlijk geen wedstrijd genoemd worden want het klassenverschil met de tegenstander was gewoon te groot. De tegenstander raakte eigenlijk iedere keer na de aftrap direct de bal kwijt en Duno kon naar hartenlust op het doel van de tegenstander afgaan. Doordat het zo makkelijk ging vergaten ze het goede samenspel van de eerste en de tweede wedstrijd en ging iedereen voor eigen succes. Het werd alsnog 9-0 maar als er beter was gespeeld was de uitslag nog veel hoger uitgevallen.
Zo gingen onze helden ongeslagen de halve finale binnen en er werd al hardop gespeculeerd over de grote beker die ze nu toch eigenlijk niet meer konden mislopen.
De discipline keerde gelukkig weer helemaal terug in de halve finale en er werd een prima wedstrijd gespeeld waar voorin veel gevaar werd gesticht en achterin eigenlijk niets werd weggegeven. Het werd dan ook een verdiende 3-0 overwinning.
De finale. Wie had dat vooraf durven dromen? Nathan toverde een verrassende opstelling uit de hoge hoed die niet helemaal goed uitpakte. Het gevolg was een tussenstand van 1-0 achter. Na wat tactische wissels ging het weer beter lopen en ontstond er een stormloop op het doel van de tegenstander. Tot ieders opluchting (behalve natuurlijk van de luid protesterende tegenstander) viel de 1-1. Duno probeerde door te drukken, maar verder kwamen ze niet.
Het toernooi moest worden beslist door strafschoppen. Net als in een echte finale werden er vijf spelers aangewezen die volgens de coach over het beste schot en de sterkste zenuwen beschikten. Dit werden Romano, Elian, Amir, Levy en Daniel. Daarbij hadden we natuurlijk ook Floris, die werd geacht de strafschoppen van de tegenstanders tegen te houden.
Alsof ze elke week niets anders doen werden alle vijf de strafschoppen onberispelijk ingeschoten. Het Nederlands Elftal kan nog bij onze helden in de leer. Daar stelde de tegenstander maar één doelpunt tegenover zodat onze helden wederom als winnaars van het veld mochten stappen.
De prijs was een enorme beker voor in de prijzenkast bij Duno en voor iedereen een klein prijsje.
Wederom een prachtig resultaat voor onze minipupillen die aan het winnen gewend zijn geraakt. De vraag is natuurlijk hoe zij zullen omgaan met een nederlaag die natuurlijk zeker een keer gaat komen.
Vooralsnog smaakt ook deze overwinning weer heel goed.
Volgende week echt het allerlaatste toernooi bij Duno.
Ruud Nobel
