10 september 2011 0:00
Pieter Sijbesma
Vandaag moesten onze helden vroeg aantreden voor een thuiswedstrijd tegen VCS. VCS had tot dusver 6 punten behaald uit 3 wedstrijden, en DUNO 3 punten uit 2 wedstrijden, zodat we vooraf hoopten op een gelijk opgaande strijd. Vlak voor de wedstrijd werd bij DUNO nog even van keeper gewisseld. Dit bleek geen tactische zet te zijn, maar het gevolg van een blessure bij Romano. Nadat hij zijn keeperstrui aan Yassine had gegeven, kon de wedstrijd van start gaan.
VCS ging goed uit de startblokken, en kreeg onmiddellijk een aantal kansen. Het vizier van de aanvallers stond echter nog niet op scherp, want de schoten gingen steeds ruim naast. DUNO was eigenlijk niet in staat om een vuist te maken, maar toch kwamen zij met 1-0 voor door een schot van Levi, dat houdbaar leek, maar door de keeper niet goed werd verwerkt. VCS ging op dezelfde manier door, en scoorde de verdiende gelijkmaker. Sem had geleerd van Levi, want ook hij besloot de keeper van veraf op de proef te stellen. De keeper had er blijkbaar nog niet van geleerd, want ook nu verdween de bal in het doel. Nog voor de rust was de stand alweer gelijk (2-2).
De scheidsrechter floot voor de rust, en wonderlijk genoeg was het nu de beurt aan de coach van VCS om een negatieve rol voor zichzelf op te eisen, want hij was heel boos op de scheidsrechter, omdat hij te vroeg zou hebben afgefloten. In de tweede helft was Romano voldoende hersteld om zijn oude, vertrouwde plekje onder de lat weer in te nemen. Hij zal echter weinig plezier aan de wedstrijd hebben beleefd, want de tweede helft was nog maar net begonnen, of hij moest de bal al uit het net vissen. Daarna was er eigenlijk geen houden meer aan voor onze helden, want VCS wist keer op keer de verdediging van DUNO te ontrafelen, waarbij ze geholpen werden door het feit, dat de echte felheid bij DUNO ontbrak om het de aanvallers echt lastig te maken. Er werd door VCS nog vier keer gescoord na de pauze. DUNO scoorde niet meer, al kregen ze nog wel een paar kansjes. Nu stond de keeper echter wel op scherp, met als beste voorbeeld een prachtige reflex op een goed schot van Yassine.
Ook nu moeten we constateren, dat de wedstrijd in de tweede helft is verloren. Het lijkt voor onze helden moeilijk zich twee keer 20 minuten te blijven concentreren. Hier is natuurlijk moeilijk op te trainen, maar dit zullen ze toch moeten leren, door veel ervaring op te doen in wedstrijden tegen sterke tegenstanders. Sommige spelers hadden wel moeite om hun teleurstelling te verbergen. Hopelijk kunnen ze toch inzien, dat ze van hun fouten veel kunnen leren, en dat je natuurlijk niet zonder slag of stoot van de 8e naar de 2e klasse kunt promoveren. Het vergt nu eenmaal even tijd om je als team aan het niveau aan te passen.
Volgende week wacht er weer een zware klus, want dan moet de uitwedstrijd tegen HVV worden gespeeld.
Ruud Nobel
