17 september 2011 0:00
Henk Ruijl
HVV - DUNO F1 3-3, 17 september 2011
Na twee opeenvolgende nederlagen, waren we wel weer toe aan een goed resultaat. Dat zou vandaag zeker niet meevallen, want er moest een uitwedstrijd worden gespeeld tegen koploper HVV. Vlak voor de wedstrijd begon het een beetje te regenen, maar gelukkig duurde dat niet al te lang. DUNO begon een beetje nerveus, misschien toch een beetje onder de indruk van de tegenstander. Er werd dan ook een paar keer over de bal gestruikeld, of de bal werd in zijn geheel gemist. Dit leidde tot wat hilariteit onder de toeschouwers van HVV, die zich al rijk rekenden, en een makkelijke overwinning in het verschiet zagen. Nadat de beginfase was overleefd zonder tegendoelpunten, begon voor DUNO ook de wedstrijd, en begon het goed te lopen, waardoor er een gelijkopgaande strijd ontstond.
Ineens stond Elian vrij na een doorgeschoten bal. Hij aarzelde niet en trok een sprint richting doel. Zijn schot leek iets te zacht, maar was zo goed geplaatst, dat deze in het hoekje van het net belandde.
Voor de rust werd er nog wel 1-1 gescoord. Helaas kon Romano dat niet voorkomen, hoewel hij een zeer goede en degelijke wedstrijd keepte. Aan de kant werd er in de rust met angst en beven uitgekeken naar de tweede helft, want daar was het de afgelopen twee weken mis gegaan. Er was echter niets aan te merken op de inzet en concentratie in de tweede helft. DUNO hield knap stand. Er waren kansjes over en weer, en Yassine kreeg zelfs een levensgrote kans, maar deze werd nog net door een speler van HVV van de lijn gehaald. Twee dode spelmomenten zorgden voor een 3-1 voorsprong voor HVV, en de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat de twee corners waaruit gescoord werd, professioneel werden uitgevoerd. Er volgden nog een paar corners, maar ondanks een paar benauwde momenten, werd daar gelukkig niet meer uit gescoord.
DUNO werd weer in het zadel geholpen door een foutje van de HVV keeper, die een houdbaar schot van Yassine niet onder controle kreeg. Alles of niets was nu de tactiek voor onze helden. Er werd een verdediger opgeofferd voor een extra aanvaller, en HVV werd achteruit gedrongen.
Deze speelwijze brengt echter ook risico's met zich mee, en ineens stonden er drie mensen van HVV vrij, en de beslissing leek te gaan vallen. Romano dacht daar anders over, kwam goed zijn doel uit, en wist een zeker doelpunt te voorkomen. Levi was paraat om de bal daarna uit de gevarenzone te schieten.
De wedstrijd liep ten einde, maar DUNO kreeg nog een corner. Voor het eerst deze wedstrijd werd voor een indraaiende variant gekozen, en daar stond Yassine om het beslissende tikje te geven (3-3). Het was niet nodig om lang in spanning te zitten, of onze helden dit punt konden vasthouden, want vrijwel onmiddellijk na het doelpunt floot de scheidsrechter voor het einde.
Het gelijkspel werd door DUNO als een overwinning gevierd, en dat was terecht. De conclusie die getrokken kan worden, is dat alle spelers gevochten hebben als leeuwen, en dat ze ditmaal de concentratie wel tot het eind wisten vast te houden, en daardoor een verdiend punt hebben behaald.
Het zelfvertrouwen, dat was opgedaan, zag je meteen ook terug in de strafschoppen, die zeer goed werden genomen. Na de wedstrijd kwam een begeleider van HVV nog met de mededeling dat hij twee kannen limonade voor DUNO had neergezet. Hij had deze woorden nog niet uitgesproken of één van de kannen werd met een welgemikt schot omver gekegeld.
Volgende week staat er een thuiswedstrijd tegen Die Haghe op het programma. Hopelijk kan de goede lijn van vandaag worden doorgetrokken. Na de wedstrijd zullen er foto's worden genomen voor de website.
Ruud Nobel
