14 januari 2012 0:00
Pieter Sijbesma
DUNO F1 - Zoetermeer F1 0 - 5 Na een paar weken vakantie ging de competitie weer verder voor onze helden. Het was prima voetbalweer, en niet zo koud als was aangekondigd. Het zou vandaag een lastige opgave worden, want de thuiswedstrijd tegen Zoetermeer stond op het programma. In de uitwedstrijd was kansloos verloren van deze tegenstander. Bij gebrek aan een scheidsrechter mocht ik met fluit het veld in. DUNO begon niet onaardig, en in de eerste minuten ging de wedstrijd redelijk gelijk op, zonder dat dit aan één van beide kanten tot grote kansen leidde. Helaas was het Zoetermeer dat als eerste scoorde. Dit gaf hen het nodige zelfvertrouwen, en was voor DUNO een gevoelige tegenslag, want na dit doelpunt was het eigenlijk nog maar één team dat voetbalde, en helaas moeten we concluderen, dat dit Zoetermeer was. Wat vooral opviel was het verschil in handelingssnelheid. Bij Zoetermeer wisten ze eigenlijk steeds wel de vrije man te vinden, waar bij DUNO vaak te lang werd gewacht met afspelen, of waar gewoon een knal naar voren werd gegeven, zonder te kijken, of daar wel een medespeler stond. Romano stond echter weer bijzonder goed te keepen, waardoor de schade voor de rust werd beperkt tot een 2-0 achterstand. De peptalk in de rust leverde niet het gewenste resultaat op, want de tweede helft was nog maar net begonnen, of Romano moest voor de derde keer de bal uit het net vissen. Het geloof in een goede afloop bij DUNO droogde steeds verder op, en dat ging zeker ten koste van de inzet, die zeker in de tweede helft onder de maat was. Zoetermeer kon dus naar hartenlust combineren, en eigenlijk had DUNO het aan Romano te danken, dat de teller bleef steken op 5.
DUNO wist hier geen doelpunt tegenover te stellen, al waren er nog een paar kleine kansjes van Elian, Ali en uit een vrije schop van Sem. De keeper van Zoetermeer was echter ook zeer degelijk, dus moest er berust worden in een 5-0 nederlaag. Na afloop benadrukte Nathan in de kleedkamer nog maar eens, dat voetbal een teamsport is, en dat iedereen bereid moet zijn om voor de anderen te werken, en dat ze vooral niet moeten mopperen, als een medespeler een fout maakt. Gelukkig viel er ook nog wat te vieren, want Nathan was jarig vandaag, en met een zakje chips, en een pakje limonade, werd de bittere nederlaag weg gesnoept en -gespoeld. Volgende week is er een uitwedstrijd tegen DSO in Benthuizen. Hopelijk dat de wijze lessen van Nathan dan in de praktijk gebracht kunnen worden.
Ruud Nobel
