Het leek er even op, dat we onze eerste competitiewedstrijd van dit voorjaar geen volledig team op de been konden brengen. Slechts vijf spelers leken de confrontatie aan te moeten gaan met ODB, dat met 33 punten uit 11 wedstrijden moeiteloos het kampioenschap in haar najaarspoule had binnengehaald. Gelukkig kwamen juist op tijd Joris en Antonio, die met pech onderweg te kampen hadden gehad, onze ploeg nog completeren. Dat het een zware pot zou worden wisten we dus al, temeer daar onze tegenstander de afgelopen weken lekker in hun ritme was gebleven door regelmatig wedstrijden te blijven spelen. Wedstrijden die bovendien allemaal met 7, 8-of 9 - 0 gewonnen werden.
Duno ging echter fel en geconcentreerd van start. We waren zeker niet de mindere van de tegenstander en bouwden zelfs een licht veldoverwicht op. Casper en Joris vormden, met Marten daar kort voor, weer een hecht verdedigingsblok, terwijl Tim, Antonio en Julia constant voor dreiging en gevaar in de buurt van het ODB-doel zorgden. uno kreeg enkele goede kansen om op een, op dat moment zeker verdiende, voorsprong te komen maar we wisten deze net niet af te maken. Op de beslissende momenten kwamen we net even de scherpte en koelbloedigheid te kort en bovendien had ODB in zijn keeper de onbetwiste uitblinker. Hij pakte op vaak spectaculaire wijze alles wat er te pakken was, waardoor duidelijk werd waarom hij dit jaar nog geen enkel tegendoelpunt in een wedstrijd had hoeven incasseren.
En dan valt-ie natuurlijk aan de andere kant: wanneer de Duno-verdediging er niet in slaagt de bal goed weg te werken, is daar ineens vanuit het niets een droge knal van afstand in de bovenhoek. Shane heeft de bal waarschijnlijk alleen maar voorbij horen suizen en moet hem vervolgens uit het net halen. Voordat onze spelers de plotselinge achterstand goed en wel hadden verwerkt , sloeg ODB opnieuw toe. Na een snelle aanval kon hun spits simpel de 2-0 binnen tikken.
Duno liet zich door deze tegenslag echter niet uit het veld slaan en met volle inzet gingen we weer op zoek naar het ODB-doel. En naar die keeper natuurlijk, die met de zoveelste onmogelijke redding een schot van Antonio uit zijn doel wist te houden. We hadden hem eigenlijk al geteld, maar de rust brak aan met een 2 - 0 achterstand.
De 2e helft leverde eenzelfde spelbeeld op als daarvoor: een massaal ten aanval trekkend Duno en een rustig afwachtend ODB, dat er met snelle tegenstoten regelmatig gevaarlijk uitkwam. Joris en Casper moesten daardoor grote ruimtes verdedigen en heel veel meters maken, terwijl Shane geconcentreerd keepend enkele gevaarlijke schoten pareerde. Nadat een van de uitvallen ook de 3 - 0 had opgeleverd, was het toch eigenlijk wachten op een treffer van Duno. Hij zou toch een keer moeten vallen? Na een mooie actie van Marten over rechts stuitte Antonio eerst weer eens op de keeper, maar even later was het dan toch raak. Een harde schuiver van Tim bracht de dik verdiende 3 - 1. Verbeten vocht Duno door, waarbij vooral Julia sleurend en bikkelend een voortdurende plaag bleek voor de ODB-verdedigers.
Toen Antonio vervolgens met een bekeken schot de 3 - 2 op het scorebord bracht, sloop de twijfel bij ODB binnen: de zeker geachte overwinning was ineens weer ver weg. Duno wilde op jacht naar de gelijkmaker, de tegenstander was er rijp voor, maar het gebrek aan spelritme en wisselmogelijkheden lieten zich op dat moment dan toch voelen. Langzaam vloeiden de krachten weg, ontbrak de schotkracht om nog kansen af te maken en werden de gaten tussen onze aanvallers en verdedigers groter.
Dat ODB hiervan bekeken gebruik maakte om via twee uitvallen de eindstand op 5 -2 te bepalen, was toen eigenlijk niet meer zo van belang. Tegen een uitstekend, goed ingespeeld en slim ODB toonden de jongens zich een gelijkwaardig tegenstander. Kleine dingen maken dan uiteindelijk het verschil. In deze tijden van veel afkeuringen en weinig spelen, is het dan van belang in elk geval zoveel mogelijk te komen trainen. Er dan met twee man staan, moet dan toch eigenlijk niet mogen. Goed nieuws is dat Nick op de terugweg is van zijn blessure en er de komende wedstrijden weer bij is. Voldoende perspectief dus, om als F3 binnenkort de goede lijn van vorig jaar weer terug te vinden.
Sjaak Hof
