Vanaf vroeg in de morgen waren onder anderen jeugdvoorzitter Wim van Maanen en hoofd jeugd opleiding Tom van den Berg van de partij om alles bij de jeugd in goede banen te leiden. Vergis je niet in het werk dat op hun bordje ligt. Hoe goed gesteund ook door inmiddels tal van gastvrouwen, blijft het voor deze beide mannen een hele kluif. Nog altijd kunnen ze in jeugdcommissie en op het veld (trainers, leiders) hulp gebruiken - graag zelfs (een mail om je belangstelling te tonen aan [email protected] is welkom!)
Op zo'n eerste dag verloopt natuurlijk niet alles vlekkeloos. Jeugd, zaterdagsenioren en dames beleefden afgelopen weekeinde de officiële start van het bekervoetbal en als je dan ziet wat daar voor komt kijken, dan neem je met respect je hoed af voor iedereen die daaraan een bijdrage levert.
DUNO heeft daarbij uitgesproken nadrukkelijk een VERENIGING te willen zijn, dus met steun van eenieder samen de club te willen vormen die in 2023 het 100-jarig bestaan hoopt te vieren. Een mijlpaal om naar uit te kijken (we sparen er zelfs al voor...), maar we komen er niet vanzelf.
Daarom op deze plek toch ook de opmerking gememoreerd die een vader van een jeugdspeler zaterdag langs de kant liet horen. Het liep even niet, kennelijk hadden niet alle ouders op tijd het DUNO-complex kunnen vinden, het team stond incompleet en dat leidde bij deze ouder tot gemopper. En de opmerking: "Nou, als DUNO dan niet regelt dat wij hier op tijd kunnen beginnen met een compleet team, dan betaal ik de contributie mooi niet."
Het is even de vraag of dat nou de juiste reactie is als ouder met een kind in groen-zwart spelend. Want DUNO, dat zijn wij. Zoals een oude spreuk, uit 1923, in ons gebouw doet zeggen: BEDENK STEEDS DIT, U IS DUNO-LID.
Natuurlijk loopt niet alles vanzelf bij DUNO. Wij zijn geen sportschool, met vaste openingstijden, mensen die binnenlopen en consumeren - we zijn bovenal een vereniging waar mensen samen de club moeten dragen. Een mooie club, met twee kunstgrasvelden, een prachtig complex met huiskamer en kleedkamers, vaak een goede sfeer en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ja, en ook een vereniging waar niet altijd alles als vanzelf op rolletjes loopt.
Maar dat hoeft ook niet. Want je kunt, als speler, leider, trainer, ouder, vriend of vriendin van de club soms best even een duwtje geven. Sterker nog: al die duwtjes zijn de basis van ons bestaan.
Hoe het ook kan? Ouders van de E2 die het initiatief namen om wat mooie huisregels voor hun team te ontwerpen. LEES: Gedragsregels om er samen een leuk seizoen van te maken. Of trainers van nu de C1 en C2 die jaarlijks een meeslepend kerstdiner organiseren. Ouders die zich aanmelden als jeugdtrainer en een opleiding willen volgen. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Gelukkig maar. Want ook al loopt niet alles op rolletjes, er zijn voldoende schouders die de club omhoog stuwen.
Het bestuur
