DUNO E1 geniet met volle teugen in Landgraaf

10 juni 2013 0:00

Landgraaf 2013, verslag DUNO E1

Het seizoen zit er eigenlijk op, maar er stond nog één smeuïg toetje op het menu: Het toernooi in Landgraaf bij VV Schaesberg (7 - 9 juni). Aangezien de E1 dit jaar had laten zien, dat er in uitwedstrijden maar moeilijk gepresteerd wordt, had Harry bedacht dat er een soort thuissfeertje gecreëerd moest worden, en daarom gingen we een dag voor de wedstrijd alvast naar Landgraaf toe. Daar kwam nog bij, dat de tent waar onze helden bivakkeerden, zo'n beetje op het voetbalveld stond. Harry gaat ver in zijn voorbereidingen. Geruchten gaan, dat hij volgend jaar wil starten met videoanalyses.
Op vrijdag druppelde iedereen mondjesmaat binnen. Dat was afhankelijk van het al dan niet illegaal meesmokkelen van de spelers voor het einde van de schooltijd, het drukke verkeer, en het wel of niet beschikken over een betrouwbaar navigatiesysteem. Toen wij aankwamen was de sfeer al behoorlijk uitgelaten. De barbecue stond aan, en het bier ging rond. We konden Harry zelfs betrappen met een sigaar in zijn hand.
De kinderen waren toch wel voornamelijk op het voetbalveld te vinden. Harry riep ons één keer allemaal bij elkaar, waarbij het seizoen nog eens onder de loep werd genomen. Er was door zowel de E1 als de E2 behoorlijk gepresteerd, de spelers waren vooruit gegaan, en natuurlijk het allerbelangrijkste was, dat er veel plezier was beleefd. De scheidsrechters van dit jaar werden bedankt voor hun inzet, maar ook de ouders voor hun betrokkenheid. Een ovationeel applaus van de kinderen volgde.
Voor de scheidsrechters was er een cadeaubon, en alle spelers kregen een mooie medaille als aandenken aan dit leuke seizoen. Dennis voegde nog toe, dat de sponsor een belangrijke rol speelde om dit toernooi en alles eromheen mogelijk te maken. Het duurde even voor iedereen sliep, want nut en noodzaak van een goede nachtrust als voorbereiding op een toernooi, is moeilijk af te dwingen in een tent vol ketende jongens en meisjes. Toch stond iedereen weer vroeg naast zijn bed, want het kussengevecht van de avond ervoor moest nog worden afgemaakt. Om 10:00 uur begon daadwerkelijk het toernooi. Het was echt gras, en het stond behoorlijk hoog, dus dat vergde wat aanpassingsvermogen.
In de eerste wedstrijd mochten we nog even toekijken hoe de concurrentie speelde. VV BMC 1 speelde tegen St Martinus Halle 2, een ploeg uit België. VV BMC was veel sterker, maar kon nog maar ternauwernood een nederlaag voorkomen, en zo deelden beiden ploegen het punt (1-1).
DUNO mocht nu aan de bak, en de tegenstander was VV Schaesberg 4. Ondanks het gebrek aan nachtrust, begonnen onze helden fel aan de wedstrijd, en dat resulteerde al snel in een doelpunt van de voet van Basten (1-0). Elian was de volgende die scoorde, en Luke was de aangever. DUNO was veel sterker, en de tegenstander kreeg geen kans onder de druk uit te komen. Olav raakte de paal, en de rebound was voor Sem, die de bal met zijn slechtere rechterbeen beheerst inschoot. Youri maakte 4-0 uit een voorzet van Olav. Uit een corner probeerde DUNO te scoren, en de tegenstander weg te werken, en toen laatstgenoemde daarin leek te slagen, stond Luke nog op afstand klaar, en schoot de bal alsnog verwoestend hard in het dak van het doel. Het was 5-0 en dat was tevens de eindstand van deze eerste wedstrijd. Vijf doelpunten in een kwartier, en met vijf verschillende doelpuntenmakers. Een echte teamprestatie dus, al heeft Romano waarschijnlijk nauwelijks gemerkt dat er een wedstrijd bezig was, want Schaersberg had niet één kans gehad.
Het was een poule van 5, en Kerkrade West 1 had nog niet gespeeld, dus ook hun toernooi ging nu beginnen. In een gelijk opgaande strijd waren zij iets gelukkiger dan VV BMC (2-1).
In wedstrijd 4 was DUNO weer aan de beurt en de tegenstander was St Martinus Halle. DUNO begon weer net zoals in wedstrijd één met het direct opjagen van de tegenstander, en ook zij wisten daar eigenlijk geen raad mee. Dat leidde natuurlijk tot kansen, maar Luke schoot over uit een pass van Basten. De volgende kans was wel raak. Elian veroverde de bal, en gaf een pass op Jay, die Youri op maat bediende (1-0). Een aanval uit het boekje. DUNO ging door, en Basten schoot net over. De volgende was wel weer raak en Jay was de gelukkige uit een corner van Elian (2-0). De derde goal had dezelfde hoofdrolspelers, en ook dezelfde afmaker (3-0). DUNO bleef jagen, en of dat verstandig was of niet, was na afloop van het toernooi wel iets om nog even over na te praten. Deze speelstijl vreet energie, en onder deze warme omstandigheden, en met de vermoeidheid van de avond ervoor, was er misschien iets voor te zeggen, om na de 3-0 wat gas terug te nemen. Dat gebeurde niet, en er kwamen nog kansen om de score op te voeren, maar Elian wist twee keer niet te scoren. De eerste keer stond de keeper en de tweede keer de lat in de weg. De rebound van Olav werd door de keeper tegengehouden. Martinus Halle kreeg op de valreep nog een kans, maar via de vingertoppen van Romano ging de bal voorlangs. Twee wedstrijden en zes punten. Een veelbelovend begin van het toernooi, en een plek bij de eerste twee ploegen lonkte. Dit zou recht geven op een plek in de winnaarsronde, en als bonus een ochtend uitslapen, want de ochtend was gereserveerd voor de verliezersronde. Het was echter nog niet gedaan. Kerkrade West was inmiddels ook goed op stoom gekomen. Het werd maar liefst 4-0 tegen VV Schaesberg. Voor de derde wedstrijd van onze helden moest verhuisd worden naar een ander veld. De tegenstander was VV BMC en zij waren duidelijk minder onder de indruk van het spel van DUNO. Zij bestreden DUNO met hun eigen wapens en gaven DUNO geen kans om hun spelletje te spelen. Het werd dan ook verdiend 1-0 voor VV BMC.
Dat maakte de spanning in de poule alleen maar groter, en DUNO was allerminst zeker van een plaats bij de eerste twee ploegen. Een goed resultaat was vereist in de laatste wedstrijd.
Eerst mochten de nummers 4 en 5 nog tegen elkaar aantreden. St Martinus Halle won met 1-0, en deed nu ineens ook weer mee. Nu was het tijd voor de allerlaatste wedstrijd van DUNO voor deze dag. Het ongeslagen Kerkrade West was de tegenstander. Het werd een wedstrijd waarin veel gebeurde. Kerkrade opende het bal met een schot, maar gelukkig ging deze naast. De eerste aanval van DUNO leverde direct een treffer op. Jay scoorde uit een prachtige pass van Youri. Helaas konden we niet lang van deze voorsprong genieten, want de volgende aanval van Kerkrade was raak (1-1). Kerkrade speelde slim, en kwam er regelmatig uit via de counter. Dat leverde een tweede doelpunt op. Kerkrade bleef gevaarlijk, en Romano moest in actie komen om een grotere achterstand te voorkomen. Even later ging het alsnog fout, toen Romano een corner niet ver genoeg kon wegwerken. Het werd bijna nog erger, maar een schot van Kerkrade ging via de lat over. DUNO gaf nog niet op, en Jay kreeg een kans, maar wachtte iets te lang met schieten. Elian schoot via de keeper naast, na een voorzet van Jay. De aansluitingstreffer kwam er toch. Youri scoorde uit een voorzet van Elian. De sfeer werd wat grimmiger in het veld, en regelmatig lag er een speler op de grond. In een poging een doorbraak van een speler van Kerkrade te voorkomen, kwam Luke hard in, wat een blessure opleverde bij niet alleen een speler van Kerkrade, maar in de val nam hij ook Danique mee, die ook geblesseerd van het veld moest. Bovendien kreeg Kerkrade een penalty, die onberispelijk werd ingeschoten. Dat was tevens het einde van de wedstrijd, en de teleurstelling was van de gezichten van de spelers van DUNO af te lezen. De tweede plaats was in gevaar. Voor DUNO was het toernooi voorbij, maar de concurrentie moest nog aan de bak. VV BMC deed wat het moest doen, en won met 6-0 van hekkensluiter VV Schaesberg. DUNO was zijn tweede plaats kwijt, maar helaas werd het nog erger, want St Martinus Halle verraste in de laatste wedstrijd koploper Kerkrade West met 1-0, met als opvallend detail, dat een speler van Kerkrade West terecht van het veld werd gestuurd wegens natrappen. Het gevolg was, dat DUNO terugzakte naar de vierde plaats. 's-Middags was er even rust, maar om 16:00 uur stond er weer een leuk evenement op het programma, want er waren een aantal bowlingbanen gehuurd. Een aantal ouders deed ook mee, sommigen kozen ervoor om bij de tent te blijven, anderen gingen op pad in belendende steden. Na het bowlen stonden er patatjes klaar voor de liefhebbers, en wie was dat niet. Sem vergat nog bijna zijn bowlingschoenen in te leveren.
's-Avonds was er feest in de disco. Alhoewel ik er zelf niet bij was, begreep ik dat het dak eraf ging, en dat voornamelijk de Hagenezen voor de sfeer zorgden. Hier kom ik later nog op terug. De volgende morgen was duidelijk wie van de ouders gefeest hadden, want sommigen waren nog maar moeilijk te verstaan. Zelfs Rob, de vader van Luke, was stil voor zijn doen. In de verliezersronde moesten er weer vier tegenstanders worden bestreden. Aangezien wij (de vader van Sem en ik) ons huisje nog moesten opruimen, kwamen we net te laat aan voor de eerste wedstrijd. Het stond toen al 4-0 voor onze helden tegen SVN/Vossenberg. DUNO trad aan in een nieuw shirt met daarop de tekst: ‘DUNO kanjers'. We zagen nog net in de verte hoe Sem zijn tweede doelpunt maakte met het hoofd. De overige doelpunten waren van Youri, na een mooie solo, Olav met een prima schuiver, en natuurlijk de eerste van Sem. Dat was een mooie opsteker, en blijkbaar had DUNO twee avonden weinig slapen goed verteerd. DUNO was nu twee wedstrijden vrij, en de concurrenten Breite Burschen uit Duitsland en VV de Valk mochten tegen elkaar aantreden. Breite Burschen werd in voor- en tegenspoed ondersteund door een enthousiaste aanhang, maar helaas konden zij ook niet voorkomen, dat er met 1-0 werd verloren.
SVN Vossenberg kwam weer in het veld tegen Zwaluw VFC. SVN Vossenberg had het pak slaag tegen DUNO blijkbaar alweer verwerkt, want zij speelden een prima wedstrijd tegen Zwaluw FC, en ze wonnen dan ook verdiend met 2-0. Geen ongunstige uitslag voor onze helden, maar de wedstrijden van een dag terug hadden we geleerd, dat één zwaluw nog geen zomer maakt. Het was tijd voor de confrontatie Nederland - Duitsland. Breite Burschen, dat al snel de bijnaam FC Bratwurst meekreeg, was duidelijk de mindere van DUNO, maar waren echte ontsnappingskunstenaars. Kansen kreeg DUNO genoeg. Luke was de eerste die het probeerde, maar zijn schot ging naast. Uit een voorzet van Sem, kopte opnieuw Luke net naast. Sem probeerde het nog een keer zelf, maar nu lag de keeper weer in de weg. Een schot van Jay ging via de keeper naast. Luke schoot nog een keer over. Youri stuitte op de keeper, evenals Olav, en de laatste kans was van Youri, maar hij schoot op de paal. De trainer van de Duitse Mannschaft kwam mij nog vragen hoe lang een wedstrijd eigenlijk duurde, want zijn horloge gaf toch al 17 minuten aan. Uiteindelijk kwam voor hen dan toch het verlossende eindsignaal, en de toeschouwers vierden dit als een overwinning.
Tijd voor de derde speelronde. DUNO was vrij, en we konden dus achterover leunen om te kijken, wie van deze halve misstap van DUNO kon profiteren. Zwaluw FC herstelde zich van de nederlaag in de eerste wedstrijd, en won met 1-0 van VV De Valk. SVN Vossenberg speelde gelijk tegen Breite Burschen, dus DUNO behield de koppositie.
In ronde 4 was VV De Valk de tegenstander. Opnieuw was DUNO de bovenliggende partij, en het was eigenlijk wel een beetje jammer dat we niet in de winnaarsronde waren terechtgekomen. Luke opende opnieuw het bal, maar de keeper kreeg er nog een vingertop tegenaan. Elian veroverde de bal na een onoplettendheid in de defensie van de tegenstander, maar de keeper kon opnieuw een achterstand voorkomen. De derde kans was wel raak. Elian speelde Youri aan, en hij had geen moeite om deze kans te verzilveren. DUNO ging door, maar Olav schoot naast uit een voorzet van Sem. Een corner van Basten werd door Luke met zijn knie net over de lat gewerkt. Twee maal wist een verdediger nog net een voetje tussen de speler van DUNO en het doel te krijgen. Jay en Luke waren de pechvogels. Even later was het toch raak door een prachtig schot van Luke. De weerstand was gebroken. Jay scoorde nog twee keer, en twee keer was het Sem die de beslissende voorzet gaf.
Het bleef bij deze 4-0, en de eerste plaats was bijna een feit. Breite Burschen speelde 1-1 tegen Zwaluw VFC, en SVN/Vossenberg won met 2-1 van VV De Valk, waardoor DUNO in de laatste wedstrijd zelfs met 4-0 mocht verliezen. Harry zei, dat hij desnoods zelf het veld in zou gaan om dat te voorkomen.
DUNO kreeg de eerste kans, maar Jay stuitte op de keeper na een voorzet van Luke. Verrassend genoeg kwam Zwaluw VFC op voorsprong door een uitbraak, in het enige moment dat de aanvaller er in slaagde aan de aandacht van Danique te ontsnappen. Verder was zij heer en meester achterin, en zelfs de coach van de tegenstander sprak vol bewondering over haar, en dat was meer dan terecht. DUNO moest voor het eerst vandaag in de achtervolging. De eindoverwinning was dan weliswaar nog lang niet in gevaar, maar het is toch veel leuker om een toernooi ongeslagen te beëindigen. Romano wist waarschijnlijk ook niet wat hem was overkomen, want het enige wat hij in drie wedstrijden te doen had gehad, was af en toe een terugspeelbal op te rapen en weer in het spel te brengen. Onze helden gingen dus op jacht naar de gelijkmaker. Sem schoot over na een voorzet van Elian. Uit een corner van Olav kopte Luke over het doel. Sem stuitte op de keeper na een voorzet van Luke. Luke, toch wel één van de betere koppers van DUNO, kreeg opnieuw de mogelijkheid uit een voorzet van Sem, maar de keeper stond in de weg. Youri schoot via de keeper naast, en Olav schoot ook net naast uit een voorzet van Luke. Zou DUNO dan toch nog tegen zijn eerste nederlaag van de dag aanlopen? Daar begon het wel op te lijken, zeker toen ook Youri de bal niet tussen de palen wist te krijgen. Gelukkig liep het toch nog goed af, want Olav bediende Youri, en ditmaal wist hij het net wel te vinden.
Het toernooi zat er nu echt op. De E2, die meer punten had behaald dan de E1, had net op doelsaldo de hoofdprijs gemist, maar we konden trots zijn op de vandaag behaalde resultaten.
Tijdens de prijsuitreiking volgde er nog een bijzondere verrassing, want DUNO kreeg ook nog eens de verenigingsprijs. Het verhaal, dat we deze prijs mede te danken hadden aan de bijzondere uitvoering van de kabouterdans door de vader van Basten, zullen we maar naar het rijk der fabelen verwijzen.
Na de onvermijdelijke groepsfoto's werd het weekend afgesloten, hoe kan het ook anders, bij de firma met de grote M. Hier werden nog wat verzadigde vetten genuttigd, en werden de bekers van het afgelopen seizoen verloot onder de spelers. Na een bedankje en een applaus voor de begeleiders Harry, Dennis, Jamie en David, keerde iedereen vermoeid maar tevreden huiswaarts. Woensdag is echt de allerlaatste activiteit namelijk de Coopertest op de Laan van Poot. Houd je mail goed in de gaten.
Ruud Nobel