Gisteren was bij ons thuis een heugelijke dag, omdat trainer Mike officieel zijn eigen onderneming is gestart. Focus on Fit, onthou die naam, is zijn bedrijf voor persoonlijke sportbegeleiding. Vandaag heeft hij hier met overmacht zijn officieel rijksgecertificeerde diploma aan toegevoegd, en het kan dus los wat dat betreft. Tijdens de feestelijkheden werden echter Daniel, Ayman en Collin via de WhatsApp ziek gemeld. Daniel komt zeker niet, en de twee anderen zijn nog een vraagteken. Ayman is de eerste die aangeeft er toch bij te zijn. Zo hebben we gelukkig net genoeg spelers om überhaupt te kunnen spelen. Een eventuele vervanger blijkt binnen DUNO op dit late tijdstip moeilijk te vinden. Het moet dan maar, zes spelers en een keeper vandaag, omdat Collin er toch ook niet bij kan zijn. Zonder de andere jongens tekort te doen zijn het wel twee enorme steunpilaren in onze verdediging die we moeten missen. Om half tien verzamelen we, verdeeld over het enorme sportpark. De vraag is op welk veld we spelen, dus Petra besluit de zolder van de PGS/Vogel kantine te beklimmen. De kantine van Die Haghe ziet er schitterend uit, maar dat is alleen op de foto die bij de bouwput staat. Diego vraagt zich in het oude gangetje van PGS/Vogel af waar het electronische bord hangt, en ik leg hem uit dat ze het hier nog met een ouderwets schoolbord en een krijtje doen. Hij vindt dat dat anno 2016 echt niet kan, grappenmaker. Niet dat onze wedstrijd daarop vermeld stond hoor.
We worden, waar ik al bang voor was, helemaal naar de andere kant van het sportpark gestuurd. We spelen op het veld uit het Kyocera stadion van voor het WK Hockey. Miriam waarschuwt de rest alvast via de WhatsApp om zo de lange wandeling voor hen te voorkomen. Maar ze zijn er al. De kaarten voor het uitvak zijn duur deze week, want de DUNO aanhang is op twee handen te tellen. Het is ondanks het zonnetje wel ijskoud buiten, en de handschoenen en mutsen zijn nodig. Frank is ook gemutst maar nog niet zo in vorm, gelukkig gaat zijn muts gedurende de wedstrijd wel steeds beter zitten. Er wordt langs de lijn altijd veel gelachen onderling, en dat is leuk om te zien. Bij de tegenstander van vandaag spelen klas- en buurtgenootjes, dus de lat ligt extra hoog voor iedereen. Er staat een hoop kinderprestige op het spel. Na de warming up fluit de vandaag vrouwelijke scheidsrechter tien minuten later dan gepland voor het begin.
Jesper in het doel, en van rechts naar links spelen Ayman, Diego en Julian in de verdediging, en voorin Cas, Gradie en Nick. Jort coacht op links en Ibi op rechts. Mike doet op dit moment examen. Wat een spanning. We spelen direct goed samen en geven helemaal niets weg. Ieder vijandig gevaar wordt onmiddellijk via Jesper opgelost. Na een minuut of tien neemt Julian de brommer en scheurt richting het Die Haghe doel, waar hij helemaal zelf koelbloedig de 0-1 binnen knalt. Heerlijke goal. Vlak daarna Nick buitenkant voet in de verre hoek, 0-2, ook heerlijk. Wat een weelde! Gradie heeft pech, lat en nèt over, anders was het al gespeeld geweest. Een onnodig weggegeven vrije trap levert echter voor Die Haghe de aansluitingstreffer op. Het zal toch niet weer mis gaan! Onze kleinste man Cas staat tegenover een Die Haghe reus, maar hij geeft geen krimp en bij een goed gewonnen duel speelt hij Gradie via een steekpass vrij voor de goal. Hoe rustig kan je een kans afmaken, nou, à la Gradie dus. Heerlijk! Maar helaas, vlak voor rust komt Die Haghe weer terug en rusten we met een 2-3 voorsprong.
Tijdens de rust wordt in het kleine kringetje besproken dat we de voorsprong vooral moeten vasthouden, en iedere situatie rustig moeten oplossen. Jesper als keeper speelt hier een grote rol in. Luke heeft een drankje geregeld, en zonder wissels is dat drankje zeker nodig. Enigszins gespannen neem ik plaats langs de kant bij onze aanval. De tweede helft is van grote schoonheid en klasse. Jesper foutloos, en de nul gehouden. Ayman, Diego en Julian winnen op een enkele na al hun duels en strijden voor iedere meter. Gradie tussen aanval en verdediging verdeelt het spel, en Cas en Nick zijn een plaag voor de Die Haghe verdediging. Samen zijn ze goed voor nog drie doelpunten, waaronder een voorzet van Nick die Cas, jawel Cas, binnenschiet. Eindelijk heeft ook hij zijn zo verdiende doelpunt te pakken! Nog geen minuut later teistert hij met een enorme knal de paal. Dat zou wat geweest zijn, twee doelpunten binnen een minuut. We spelen Die Haghe met goed voetbal en een enorme dosis rust aan de bal helemaal van de Kyoceramat. Zij krijgen gewoon geen kans, en jullie zijn superfit jongens. Allemaal een hele wedstrijd gespeeld, en volgens mij kon er nog wel een helft achteraan.
Je ziet hoe belangrijk de trainingen zijn, waar jullie echt een uur vol aan de bak moeten. Dat gaat zich nu uitbetalen. Ook de afronding met beheerste schoten, waar heel veel op geoefend wordt gaan doelpunten opleveren. Dat kon Nick vooral aan het eind laten zien. Jongens, een heerlijke wedstrijd, ik heb echt genoten, en het handje vol DUNO supporters ook! Bij de penalty's zijn wij ook het fitst, maar dat is niet echt belangrijk. Mike heeft inmiddels gebeld met een positieve uitslag, dus als een grote happy family verlaten we het sportpark. Drie punten in de tas, en zo heurt het, zou een andere Jort zeggen. Volgende week weer lekker fanatiek en gefocust trainen jongens, aan Mike zal het niet liggen! Collin en Daniel, beterschap jongens en hopelijk tot gauw.
Prettig weekend, Paul
