Cookie beleid HSV DUNO

De website van HSV DUNO is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

E1 en E2 tegen de ouders: De beste stuurlui staan echt aan wal...

E1 en E2 tegen de ouders: De beste stuurlui staan echt aan wal...

21 oktober 2012 0:00

Henk Ruijl


De bekercompetitie is afgelopen, en de competitie staat op het punt van beginnen. In het eerste weekend van de herfstvakantie was er geen officiële wedstrijd, dus hadden de trainers van de E1 en de E2 verzonnen, dat er een wedstrijd gespeeld ging worden tussen de spelers en de ouders.
De E1 en de E2 speelden ditmaal met elkaar, aangevuld met de trainers Harry en Dennis, en begeleider Jamie. David was de geheel onpartijdige scheidsrechter. Gezien de grote hoeveelheid spelers werd heel veld 2 gebruikt. De ouders, die natuurlijk altijd de luxe hebben van het aan de kant staan en commentaar leveren, moesten nu zelf aan de bak. Uiteraard was er veel zelfvertrouwen bij de ouders, en zo stond om 10:00 uur een groep afgetrainde spelers klaar om de jeugd eens een lesje te leren.
De kinderen waren echter niet echt onder de indruk, en probeerden gewoon hun eigen spelletje te spelen. Dat viel niet mee op zo'n druk veld. De ouders hadden een licht over(ge)wicht, maar verzaakten toch vaak in hun defensieve taken, en dus kon vanuit een scrimmage Luke de openingstreffer maken.
Dat konden de ouders natuurlijk niet op zich laten zitten, en de druk op het (iets kleinere) doel van Romano werd opgevoerd. Net toen de druk te groot leek te worden, floot David voor de rust.
Na een welverdiend bekertje limonade, gingen we verder met de tweede helft. Zelfs de keeper van de ouders ging een beetje mee naar voren om een smadelijke nederlaag af te wenden. Opnieuw ging het defensief mis, en Jordy kon de 2-0 aantekenen. Er was gelukkig nog genoeg tijd. Het zou toch niet zo zijn, dat we als ouders de mond gesnoerd zouden worden door een groep E-spelertjes?
De ouders kregen genoeg kansen, maar wisten het doel niet te vinden, of Romano stond op zijn post. Het werd nog erger, want Elian wist zelfs de 3-0 nog te maken, uit een voorzet van Olav.

Gelukkig wisten we de eer nog te redden, want Jeffrey wist eindelijk zijn zoon te passeren. Hier bleef het bij. Iedereen mocht nog een strafschop nemen, waarbij de ouders het mochten opnemen tegen hun zoon of dochter en vice versa. Daarna was het tijd voor de ereronde van de E-spelers, en de ouders dropen terneergeslagen af naar de kleedkamer.

Vandaag is eens temeer duidelijk geworden, dat de beste stuurlui echt aan wal staan.

Ruud Nobel

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!