31 augustus 2013 0:00
Pieter Sijbesma
Quick E3 - DUNO E1 1 - 3 Aangezien de zomervakantie dit jaar laat viel, was er nog weinig tijd geweest om te trainen. Daar kwam nog bij, dat op de trainingen die wel al geweest zijn, nog niet alle spelers aanwezig waren. Dit opgeteld bij het feit, dat er een heel nieuw team gesmeed moest worden, maakte de uitkomst van de eerste wedstrijd onzeker. Toch hadden Joey en Nathan een eerste onderverdeling gemaakt, en Freddy, Djordy, Romano, Elian, Joël, Levi, Gino en Sem waren de gelukkigen, die de eerste wedstrijd in de E1 mochten aantreden. De definitieve indeling wordt na drie bekerwedstrijden gemaakt. De tegenstander was de E3 van Quick, een verzameling getalenteerde eerstejaars. Gelukkig gold voor hen ook dat ze nog niet zo lang in training waren. De wedstrijd was al om 8:30 uur, een tijdstip, dat we vooral gewoon waren in het F-tijdperk. Quick kwam direct goed uit de startblokken, maar gelukkig konden we opgelucht ademhalen, want hun eerste schot ging voorlangs. Even later waren ze weer gevaarlijk, maar Romano was op dit vroege tijdstip al direct goed bij de les. DUNO gooide vervolgens de schroom van zich af, en besloot ook de weg naar het doel te zoeken. Een mooie pass van Levi werd door Elian naast geschoten. Niet lang daarna was het wel raak, en Elian was ditmaal zeer koelbloedig. De coach van de tegenstander was heel nadrukkelijk aanwezig, en stopte de ploeg vol met tactische adviezen. Dit leidde niet altijd tot het gewenste resultaat. Nathan zag het allemaal aan, en bleef zelf heel rustig. Hij kon natuurlijk ook wel wat achterover leunen, want zijn team leidde met 1-0. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer, en concentratie was vereist. DUNO nam wel langzaam de regie over, al leidde dat niet tot heel veel kansen. Levi stuitte nog wel een keer op de keeper. Quick kreeg nog één kans voor de rust, maar opnieuw kwam Romano als winnaar uit de strijd. Even dachten we dat de score voor de rust nog verdubbeld werd, want uit een mooie pass van Sem schoot Elian met zijn linkerbeen op doel, maar helaas stond de paal in de weg. Na een welverdiend glaasje limonade, geserveerd met een gezonde dosis aanwijzingen, gingen de spelers weer het veld op voor de tweede helft. DUNO liet gelijk van zich horen, want Elian speelde Sem aan. Zijn schot stuitte op de keeper. Quick kreeg een kans uit een vrije schop, maar de aanvaller kreeg de bal zo hard op zich af, dat deze via hem naast het doel verdween. De counter die erna volgde, zorgde voor de 2-0. De bal werd naar voren geschoten, en hoewel Elian met een flinke achterstand op de verdediger begon, was hij toch eerder bij de bal, en hij scoorde beheerst. In deze goede fase van DUNO werd er efficiënt met de kansen omgesprongen. Elian speelde Sem aan, en hij maakte het derde doelpunt, en de wedstrijd leek beslist. De moed zonk bij Quick wel in de schoenen, al scoorden ze bijna tegen. Ditmaal was DUNO gelukkig dat de paal in de weg stond. Sem had de smaak van het scoren te pakken, en wilde zijn tweede maken. Helaas stond de scheidsrechter net een beetje in de weg. Sem maakte daar een opmerking over, maar schrok daar zelf zo van, dat hij snel zijn excuses maakte. Even later nam hij het doel nogmaals onder vuur, maar de keeper stond in de weg. Met de moed der wanhoop perste Quick er een slotoffensief uit. Het was een wonder, dat de bal er niet in ging bij een scrimmage voor het doel van Romano. De volgende kans was wel raak (3-1). DUNO was even van slag, maar er was nog te weinig tijd voor Quick om de uitslag nog te doen kantelen. Er viel nog één kans te noteren, maar het schot van Quick ging over het doel. De scheidsrechter sloot de wedstrijd af met zijn nauwelijks hoorbare fluitje. Een verdiende overwinning voor DUNO, en we kunnen concluderen, dat er verrassend goed is gespeeld. Hopelijk is iedereen deze week weer op de training. Volgende week is er weer een uitwedstrijd, en de tegenstander is Celeritas. Ruud Nobel
