Op woensdag 26 maart kwam VCS op bezoek voor een wedstrijd in de Haaglanden Cup. VCS speelt net als DUNO in de 1e klasse, maar speelt in een andere poule. Daar draaien ze bovenin mee, dus het was een tegenstander om rekening mee te houden.
Levi was nog steeds geblesseerd, dus Wesley mocht opnieuw invallen. Elian was twee dagen ziek geweest, maar was gelukkig wel van de partij.
Rob (vader van Djordi) hanteerde vandaag opnieuw de fluit. Blijkbaar heeft hij er een nieuwe hobby bij.
Zoals zo vaak dit seizoen was de tegenstander technisch wat beter, maar DUNO begon zeer geconcentreerd en gaf weinig kansen weg. VCS combineerde er op los, maar wilden het vaak iets te mooi doen, zodat DUNO er steeds weer een voetje tussen kon krijgen.
De eerste kans was voor DUNO. Wesley jaagde goed door, en besloot brutaalweg eens een schot te wagen. De keeper wist deze bal onschadelijk te maken.
VCS werd in de eerste helft bijna niet gevaarlijk, maar één schot wisten zij toch af te leveren. Deze ging echter naast.
Het slot van de eerste helft was duidelijk voor DUNO, met allereerst een kans voor Joël. Zijn schot ging niet tussen de palen. Elian brak mooi uit op rechts, gaf een voorzet op Joël, maar de verdediger van VCS wist de bal net weg te tikken.
De allergrootste kans was voor Sem. Hij draaide zich mooi vrij, en legde de bal voor zijn linkerbeen. Zijn schot ging via de paal weer het veld in.
Weinig kansen in de eerste helft, maar het was zeker niet saai geweest. Dat beloofde veel voor de tweede helft, want er moest tenslotte een winnaar komen.
Rowan's vader kon vandaag niet bij de wedstrijd aanwezig zijn, maar werd live op de hoogte gehouden door zijn vader via de telefoon. Misschien kunnen we binnenkort eens met de pet rond om een bijdrage te leveren aan zijn telefoonkosten.
De tweede helft was nog spannender dan de eerste helft. VCS bleef technisch de betere ploeg, maar de beste kansen waren voor DUNO. Een combinatie tussen Sem en Elian werd door laatstgenoemde over het doel geschoten.
Even later probeerde Sem het zelf, maar de keeper stond op zijn post.
Kort daarop was het toch raak. Djordi gaf een steekpass op Elian, die de bal koelbloedig langs de keeper schoot (1-0).
VCS probeerde direct de schade te repareren, maar een grote kans was niet aan hen besteed. Het schot ging ver naast.
Onze helden kregen meer zelfvertrouwen, en wisten de voorsprong zelfs uit te bouwen. Het was opnieuw Elian, ditmaal uit een prima voorzet van Issam (2-0).
De wedstrijd leek in de tas, maar de coach van de tegenstander dacht daar anders over. Zijn volume ging verder omhoog, en hij probeerde zijn team te motiveren op jacht te gaan naar de aansluitingstreffer.
Helaas voor onze helden viel deze ook. Na een slechte balaanname op het middenveld stond een aanvaller van VCS ineens vrij, en ditmaal werd de bal onberispelijk ingeschoten (2-1).
DUNO was van slag. Het voetbal werd vergeten, en de bal werd alleen nog maar paniekerig weggetrapt. Dat kon natuurlijk niet goed blijven gaan. Twee kleine kansjes kregen we nog via Freddy en Wesley, maar VCS was nu echt de bovenliggende partij.
VCS rook bloed, en kreeg waar het naar op zoek was. De gelijkmaker viel uit een corner, die op maat gegeven werd, en prima ingekopt.
Verder kwam het gelukkig niet, en met deze eindstand was het even onduidelijk wat de volgende zet was. Het was immers knock-out-systeem.
Het werden dus penalty's. De spanning was voelbaar. Nu was het aan de keepers om zich onsterfelijk te maken. Dat was lastig, want de penalty's die erin gingen waren onhoudbaar. De keeper van VCS wist er één te stoppen, en VCS schoot twee keer naast. Namens DUNO hadden Issam, Gino en Sem gescoord. Aangezien VCS was begonnen, betekende dit, dat de laatste penalty voor DUNO was. Het stond 3-3.
Wie had de twijfelachtige eer om de laatste DUNO-strafschop te nemen? Een aantal spelers wilden dolgraag de laatste nemen, zelfs spelers die al aan de beurt waren geweest.
Uiteindelijk besloot Nathan dat topscorer Elian achter de bal mocht plaatsnemen, al zag hij dat zelf niet helemaal zitten. Hij zette alle schroom van zich af en schoot de bal buiten het bereik van de keeper in de hoek.
De ontlading bij onze helden was groot. Datzelfde gold voor de teleurstelling van de tegenstander, want zij hadden een prachtig voetbalgevecht geleverd, en waren terug gekomen van een 2-0 achterstand.
Een mooie overwinning, die vooral door werklust en goede concentratie tot stand was gekomen.
Zaterdag mogen we weer verder in de competitie als we op bezoek mogen bij Forum Sport.
Ruud Nobel
