11 december 2010 0:00
Henk Ruijl
14-12-2010
HVV E1 - DUNO E1 (ruststand 2-0) eindresultaat 4-4
Vandaag mochten we aantreden bij HVV, lekker vroeg en gelukkig niet zo koud. Vorige keer had de E1 overtuigend gewonnen van dit team, dus verwachtte de achterban ook wel wat. Zelfs werd er voor het begin van de wedstrijd een yell door onze jongens verzorgt, ze zouden winnen.
Nou we hebben wat meegemaakt hoor, alleen in eerste instantie niet ten positieve. De eerste helft ging de eerste 5 minuten gelijk op, dat zien we wel meer. Onze jongens moeten altijd even op stoom komen. Maarreeehhhh, de stoomtrein leek wel thuisgelaten. Ballen kwamen niet aan, er werd heel veel in de lucht gespeeld en niets leek te lukken. HVV heeft daar heel goed gebruik van kunnen maken en stond al vrij snel met 2-0 voor. Er werden fouten gemaakt en niet goed met elkaar gepraat, ach het zou toch niet een mega nederlaag worden????
Tijdens de rust hebben Patrick en Danny met de jongens gesproken en we hoopten dat het tij zou keren. Maar wat gebeurde er, weinig tot niets met uitzondering van de jongens van HVV, die scoorden in zeer korte tijd 2 keer achter elkaar. Alle ouders keken elkaar vertwijfeld aan en moesten denken aan de wedstrijd van 2 weken geleden, waar we het eigenlijk nooit meer over wilden hebben. Gelukkig is daar geen bewijs van.
Nou dames en heren, uw reporter weet niet wat of hoe onze mannen het hebben gedaan, maar de slapende poes veranderde plotseling in een briesende leeuw. Er werd overlegd, gekeken, een tweetjes gespeeld en ze gingen elkaar aanmoedigen. Zelfs Samuel die vanwege een been blessure niet kon spelen was komen kijken en die zorgde dat de bal weer heel snel in het spel terug kwam. Waaaannnnnnnntttttttt, uit het niets kwam het verlossende eerste doelpunt voor onze jongens. Vol ongeloof stonden en de ouders en de kinderen te kijken, heh we kunnen het wel. De ouders gingen er helemaal voor, schreeuwen, aanmoedigen en pit meegeven, jaja dat is wel aan onze ouders toebedeeld. Nou dat hebben we geweten hoor, ongelofelijk maar de mannen gingen er in 1 keer voor. De doelpunten vlogen ons spontaan om de spreekwoordelijke oren. Tot het einde van de wedstrijd hebben ze gevochten en kwamen terug tot een gelijkstand. De laatste minuten waren nog spannend een snoeiharde bal ging helaas er niet in, maar tegen de paal. Alle mogelijke kansen probeerden ze te benutten, maar met eindstand van 4- 4 kwamen de mannen van het veld af. Het voelde als een overwinning, ook al was het een gelijkspel.
Beste heren,
Een oproep van alle ouders:
Esam, Bradley, Padmore, Danny, Ricky, Enrique, Timon en Tony laten we de volgende wedstrijd vanaf het begin meteen er voor gaan. Dat scheelt heel wat angsten en paniek die de ouders hebben naast het veld en zo kunnen jullie ook veel beter een wedstrijd beginnen. (Trouwens Samuel, leuk dat je het team kwam ondersteunen, jij kwam en ze scoorden, top) Vandaag hielden jullie de spanning wel heel erg er in, maar dat zien we toch echt liever aan het begin van de wedstrijd. Aankomende dinsdag de oefenwedstrijd tegen HBS en dan waarschijnlijk elkaar weer zien op het toernooi in de kerstvakantie.
Groetjes, Francisca
