1 februari 2014 0:00
Henk Ruijl
DUNO E1 - VUC 6-3
Na de eenvoudige overwinning van vorige week, stond vandaag de thuiswedstrijd tegen VUC op het programma. Dat was een tegenstander van een ander kaliber, want een week geleden hadden zij HBS de oren gewassen met maar liefst 9-3.
Het was dus van belang, dat er vanaf het begin scherp gespeeld zou worden.
Het regende bij het begin van de wedstrijd, maar gelukkig werd het al vrij snel droog na de aftrap. Dat was ook het enige positieve wat er te melden was in de beginfase, want met Issam en Elian als reserve, begon DUNO veel te slap aan de wedstrijd. VUC profiteerde optimaal, en na 3 aanvallen stond het 0-3. Voor de voetballiefhebber waren het prachtige doelpunten, maar voor iedereen met een DUNO-hart was het zeer pijnlijk. Twee mooie kopballen, en een mooi afstandschot, en de wedstrijd leek al in de beginfase beslist. Nathan besloot direct in te grijpen, en met Issam in de verdediging en Elian in de aanval ontstond er wat meer evenwicht in het team. Gelukkig waren onze helden bereid om de mouwen op te stropen en te proberen nog wat van de wedstrijd te maken. Elian besloot op avontuur te gaan. Met een mooie actie omspeelde hij de verdediger, maakte een mooie rush langs de lijn, en verraste de keeper in de korte hoek (1-3).
Dat was een mooie opsteker, al was de achterstand nog steeds aanzienlijk. Er was opnieuw een individuele actie van Elian noodzakelijk om de achterstand verder te verkleinen (2-3). DUNO begon er weer in te geloven. Er ontstond weer een kans, ditmaal over drie schijven. Via Sem en Elian kwam de bal bij Levi, maar de keeper stond in de weg. Even later was Levi opnieuw bij een aanval betrokken. Opnieuw was de keeper de baas, maar hij kreeg de bal niet klemvast. Elian stond op de goede plek om er 3-3 van te maken. Waar zou dit gaan eindigen? VUC was aangeslagen, maar probeerde toch de draad weer op te pakken. Dat leidde nog voor de rust tot een aantal kansen. Bij één bal werden we geholpen door de lat. Zo konden we gaan rusten met een gelijke stand. Wie had dat kunnen denken na zo'n dramatisch begin.
In de tweede helft begon DUNO een stuk scherper. Waar Elian in de eerste helft de wedstrijd naar zijn hand had gezet, was het in de tweede helft Sem die een hoofdrol opeiste. Zijn eerste schot werd echter door de keeper gekeerd.
De volgende kans was opnieuw voor DUNO, uit een toegekende vrije schop aan de linkerkant van het veld. Onze vrije-schoppen-specialisten Sem en Issam zijn allebei links. Sem nam de verantwoordelijkheid, maar schoot naast.
VUC kwam er de tweede helft eigenlijk niet meer aan te pas, en het was wachten op de DUNO-speler, die het vizier op scherp zou zetten. Sem probeerde het opnieuw, maar weer was het de keeper, die als overwinnaar uit de strijd kwam.
Onze helden bleven druk zetten, en bij een scrimmage waren Sem en Joël betrokken. In een poging de bal te veroveren, kwamen zij allebei op de grond terecht, en de bal rolde voor de voeten van Elian, die kon scoren, en misschien wel moest scoren, maar ditmaal raakte hij de bal verkeerd, en de bal ging over het doel.
Het was slechts uitstel van executie, want de 4-3 viel toch, en hoe! Het was opnieuw een vrije schop vanaf links. Sem slingerde de bal richting het doel. De bal ging over de keeper heen, maar dreigde ook het doel te gaan missen, maar daar was Issam ineens als een duveltje uit een doosje, en met een uiterste krachtsinspanning wist hij de bal nog met zijn hoofd over de lijn te drukken. Hij raakte daarbij nog de paal met zijn schouder, maar bij een heldendaad hoort geen pijn.
Gino probeerde het nog erger te maken voor VUC, maar de keeper stond een nog grotere voorsprong in de weg.
Elian en Sem zetten vandaag hun beste beentje voor, onder het goedkeurend oog van hun voormalige trainer Harry, die de hele wedstrijd kwam kijken, omdat de wedstrijd van zijn eigen team was afgelast. Samen waren zij dan ook verantwoordelijk voor een nieuwe kans, maar Sem schoot naast uit de voorzet van Elian.
Na een aantal pogingen waarbij het net niet lukte, kreeg Sem zijn naam ook op het scorebord. Ditmaal was het Levi die de voorzet gaf. DUNO bleef hongerig, en opnieuw was het Sem die het probeerde. Vanuit een moeilijke hoek schoot hij in het zijnet.
Toch was de gifbeker nog niet leeg voor VUC. Sem schoot prachtig in, maar de bal ging op de binnenkant van de paal. Gelukkig rolde de bal alsnog over de lijn (6-3).
Nathan keek wat verbaasd toen de scheidsrechter voor het einde floot, want volgens hem moesten er nog een paar minuten worden gespeeld. Ik denk echter, dat zelfs VUC hier niet rouwig om was, want in de tweede helft waren ze door onze helden volledig overspeeld.
Een prachtige overwinning in een bijzonder spectaculaire wedstrijd met twee gezichten. Gelukkig hebben onze helden opnieuw aangetoond dat ze bereid zijn voor elkaar te vechten. Voor de trainer en de toeschouwers zou het een stuk beter voor de zenuwen zijn, als dat voortaan vanaf de eerste minuut wordt gedaan.
Volgende week de uitwedstrijd tegen Wilhelmus.
Ruud Nobel
