Met vier winstpartijen op rij vonden onze helden van Duno E3 in de voorbije weken aansluiting bij de top. Een gedeelde tweede plaats was de beloning voor de goede reeks. Op 19 december ging het er echt om spannen: een rechtstreeks duel met Die Haghe E2 om plek 2. De weergoden verkeerden kennelijk in de veronderstelling dat de klimaatconferentie in Parijs nog altijd aan de gang was. Met een graad of 13 op de thermometer konden de trainingsjacks al voor de warming-up uit.
Om kwart over tien bleek een vrij essentieel onderdeel van het voetbalspel te ontbreken: de scheidsrechter. Ruud bleek bereid deze taak op zich te nemen nu hij toch een fluit bij zich had. Zeven minuten te laat werd er afgetrapt. En voorwaar, Die Haghe bleek geen kinderachtig ploegje. Het zevental stond goed geposteerd op het veld, beheerste het tiki-taka én het fysieke gevecht om de bal en legde zo een aardige portie Haaghse dynamiek op veld 2B. Met twee gevaarlijke buitenspelers en een opkomende middenvelder werd het DUNO-doel al in de vijfde minuut gevonden (schot uit de rebound) en volgde kort daarop een levensgrote kans op een tweede doelpunt. Zoals een bekende oefenmeester zou zeggen: om de tweede plek vechten, da's different cook.
Gelukkig herpakte DUNO zich. Een kleine tien minuten mochten onze jongens hopen op een gelijkmaker. Met name op rechts zorgden Xander en Jelmer voor aanvallende impulsen. Er volgden enkele kansen met schoten van ver door Joey. Echt in gevaar kwam Die Haghe echter niet, en in de dertiende minuut scoorde het opnieuw uit een rebound, na een goede save van Ilja. Amper een minuut later volgde de derde treffer na een goede combinatie die de DUNO-defensie kansloos liet. Weer vier minuten later leek de wedstrijd gespeeld na een slippertje in de DUNO-defensie (0-4). Onze helden lieten de koppies niet hangen en bleven in een wonder geloven. Thijn speelde een uitstekende pot als solide back en Lucas zorgde met technische hoogstandjes voor aanvallende impulsen. Tot aan de rust waren er twee schoten op doel door Ejin, de laatste na een mooie solo, en een poging van Rohit.
Na de rust deed DUNO opnieuw van zich spreken. Al in de derde minuut kwam Ejin op links goed door en bediende hij Rohit. Diens knie wist de bal net niet in de goede richting te caramboleren. Goede schoten van Joey en Jasper gingen net over en net naast. Aan de andere kant pareerde Ilja schoten van Die Haghe met klemvaste reddingen. Toch werd het in de elfde minuut 0-5 na een snelle combinatiecounter van Die Haghe met een onhoudbaar schot als slotakkoord. De wedstrijd was daarmee beslist, beseften de vaste volgers aan de zijlijn. Een eretreffer zou vandaag het hoogst haalbare zijn. Die kwam er bijna na een mooie combinatie, afgerond door een schot op doel van Ejin. De bal stuiterde van de lat op de grond en terug het veld in. Was de bal over de lijn? Waarschijnlijk net niet. Ook Die Haghe wist nog enkele keren de lat te raken.
Twee minuten voor het einde was daar dan toch de zo begeerde treffer. Ejin rondde een puike solo af met een droog schot in de linkerbovenhoek. De eer was gered. Omdat de tweede helft feitelijk in een 1-1 gelijkspel was geëindigd, haalde Hans toch de voetbalplaatjes uit zijn binnenzak. Want gevochten was er! Wat leren we uit deze wedstrijd? Onze helden zouden nog beter kunnen combineren, zoals Die Haghe het deed. De wit-zwarten beschikten over iets meer spelinzicht, vooral door zich goed vrij te lopen en aan te bieden bij de teamgenoot in balbezit. Daar kunnen onze jongens van leren. Jezelf vrijlopen en aanbieden, daar ontbreekt het nog een beetje aan. Want aan de technische vaardigheid ligt het niet; die is ruim genoeg voorhanden. Nu nog iets meer spelinzicht, dan moet het ook na de winterstop lukken in het linker rijtje te eindigen. Laten we dat vooral niet vergeten: na de eerste twee partijen kansloos te hebben verloren, hebben onze helden zich teruggeknokt en gaan ze de winterstop in op een keurige vijfde plaats.
Frank Huysmans
