Er waren meer mensen die het pinksterweekend wilden gebruiken om er eens lekker op uit te gaan, want het was behoorlijk druk op de weg. Dat was toch wel enigszins opmerkelijk, want de weersvooruitzichten waren niet fantastisch. Op de eerste avond was er wederom een prima buffet geregeld. De kinderen vonden het eten maar een lastige onderbreking van hun spel, dus erg veel gegeten werd er niet. Helaas was er geen sprake van een zwoele lente-avond. Een aantal ouders sliepen in de tent, maar niet iedereen had zin in een nacht op een luchtbed of matje. In de loop van de avond zag je dus steeds meer mensen richting hotel of appartement vertrekken. Ik was daar één van.
De volgende ochtend trof ik dus vermoeide kinderen, maar ook vermoeide begeleiders. We moesten vroeg op, want de eerste wedstrijd startte om 9.00 uur. We hadden wel het geluk, dat we speelden op het terrein van Vitesse'08, waarvan het veld naast de slaapplaats gevestigd was.
Het zal dus ook geen verwondering wekken, dat Vitesse'08 één van de tegenstanders was, en wel de tegenstander in de eerste wedstrijd.
Eerst moest er een warming-up worden gedaan. Deze diende naast het opwarmen van de spieren vandaag namelijk nog een extra doel: wakker worden! Het hielp wel, en onze helden begonnen scherp genoeg aan de wedstrijd. Vitesse'08 bleek echter een heel sterk team te hebben, dat op de tweede plaats was geëindigd in de eerste klasse. Dat was ook wel te merken, want we hadden veel moeite ons staande te houden. Dat was te danken aan een dosis onverzettelijkheid, maar ook door goed keeperswerk van Elian. Helaas kon hij zijn doel tot de rust niet schoonhouden, want halverwege stond het 1-0 voor de thuisploeg. Nog niets aan de hand dus, maar de tweede helft was vandaag niet echt aan ons besteed, zoals we ook verderop in het verslag nog wel zullen moeten beamen. Vitesse'08 voerde het tempo op, en de ene na de andere fraaie aanval werd opgezet. Dat leverde een aantal zeer mooie doelpunten op, en helaas moesten we berusten in een 6-0 nederlaag, al was het laatste doelpunt wat discutabel, aangezien er een overtreding aan vooraf leek te gaan. Het maakte voor de uitslag verder weinig uit, en het was maar een heel klein smetje op het verder vlekkeloze fluiten van de leidsman.
In de tweede wedstrijd troffen we ADO'20. Deze zagen er fysiek een stuk minder indrukwekkend uit, en we konden ook zeker meer tegenstand bieden. ADO'20 was iets gevaarlijker, maar ook DUNO creëerde kansen via Joey na een voorzet van Lucas, en Ruben die het doel onder vuur namen. Beide keren kon de keeper redding brengen. ADO'20 wist voor rust wel te scoren, en de ruststand was 1-0.
Het wedstrijdverloop van de eerste helft gaf meer aanleiding voor vertrouwen in een goed afloop dan tijdens de eerste wedstrijd, maar ook nu ging het in de tweede helft helemaal mis. ADO'20 liep in korte tijd uit van 1-0 naar 4-0, en de wedstrijd was beslist. Xander wist nog fraai tegen te scoren na een foutje achterin bij ADO'20, en Jelmer brak ook nog door, maar zag zijn inzet met zijn rechterbeen net naast de paal rollen. Helaas scoorde de tegenstander ook nog twee maal, en opnieuw stond er een grote nederlaag op het scorebord (6-1). Deze ploeg bleek in de tweede klasse te spelen, dus nog altijd twee klassen hoger dan onze helden. Terwijl de meeste E3 spelers alweer lekker aan het kletsen waren, liet Elian zijn frustratie duidelijk merken. Hij had zich heel wat anders voorgesteld van een weekendje keepen, en ondanks zijn vele goede reddingen, wilde hij alleen maar stilstaan bij de vele tegendoelpunten die er waren gevallen. Blijkbaar was Joey daar minder bang voor, want hij wilde dolgraag de derde wedstrijd keepen, zodat Elian een potje kon meevoetballen.
In de derde wedstrijd was SC Deutz de tegenstander. Deze ploeg was nog in een felle strijd verwikkeld om de eerste plaats met Vitesse'08, en had dus veel doelpunten nodig. Dat viel niet mee met de omzettingen die waren gedaan, en verrassenderwijs nam DUNO voor rust een 1-0 voorsprong. Een fraaie voorzet van Ruben werd gevolgd door een al even mooie schuiver van Lucas in de verre hoek. Een opmerkelijk moment nog in de eerste helft, toen Joey een terugspeelbal in zijn handen nam, en er werd gefloten voor een vrije schop. De scheidsrechter was even vergeten dat het hier een E-wedstrijd betrof. Gelukkig kon hij er om lachen, toen hij door Marcel gecorrigeerd werd. Na rust was het op twee gedachten hinken voor DUNO. De verdediging stond eigenlijk als een huis met Ruben, Thijn en Elian, maar een extra doelpuntje zou toch ook wel lekker zijn. Er werd iets te nadrukkelijk gekozen voor het laatste, met als gevolg dat er gaten vielen achterin. SC Deutz maakte gretig gebruik van deze buitenkansjes, en in drie aanvallen werd er evenzoveel keren gescoord (3-1). Het werd nog even spannend toen Jasper de aansluitingstreffer maakte (3-2). Beide ploegen waren er nu op gebrand om een doelpunt te maken. Het waren de Duitsers die dat voor elkaar kregen, en het verzet van DUNO was gebroken. Het werd uiteindelijk nog 5-2, maar dat maakte verder niet meer uit. Een vierde plaats was een feit, en dat betekende dat we op zondagochtend naar Milsbeek mochten om tegen alle andere ploegen aan te treden, die op de vierde plaats waren geëindigd. Na een middagje relaxen en spelletjes doen, was het tijd om te gaan barbecueën. Ook dit was weer prima verzorgd, en Hans liet zien volleerd te zijn op dit gebied. 's Avonds waren er voetbalspelletjes waarmee een mooie beker gewonnen kon worden. Jasper ging er met de eerste prijs vandoor.
Het was een vermoeiende dag geweest, maar toch duurde het wel even voor de kinderen gingen slapen. De volgende dag moesten we alweer vroeg op, want niet alleen begonnen de wedstrijden wederom om 9:00 uur. Ditmaal moest er in Milsbeek gespeeld worden. Dit dorpje lag niet ver weg, maar aangezien het ook de dag van vertrek was, kostte dit wat meer organisatie. Uiteindelijk kwamen we mooi op tijd aan. Bij de warming-up was wel duidelijk, dat de mannen moe waren, want het rennen leek af en toe meer op sjokken. Xander had zelfs een beetje buikpijn, maar gelukkig ging dat snel weer over. In deze poule waren alle nummers 4 van de dag ervoor verzameld, dus de tegenstanders waren van een beduidend lager niveau. De tegenstanders waren twee teams van Zuidvogels, en één team van Vitesse'08.
DUNO ging dan ook voortvarend van start tegen een team van de Zuidvogels met kansjes voor Joey , Jelmer en Lucas. Zuidvogels kon daar maar weinig tegenover stellen, en Elian kreeg het behoorlijk koud in het doel. Uiteindelijk was het Thijn die wist te scoren uit een voorzet van Joey. Joey zelf zorgde voor de 2-0 door een mooi afstandschot. Lucas, Joey en Jelmer kregen kansen om de score op te voeren, maar de ruststand veranderde niet meer.
Het was een mooie tussenstand, maar de score had veel hoger kunnen zijn, als er wat meer was samengespeeld. Dat was ook de tip voor de tweede helft, maar deze tip ging het ene oor in, en met een noodgang het andere oor weer uit, want de tweede helft was nog minder dan de eerste, maar de eerste drie punten van het weekend waren binnen, en dat was ook wat waard. In de tweede wedstrijd het andere team van Zuidvogels, en nu lieten onze helden zien wat ze in huis hebben. Het werd een galavoorstelling, en de tegenstanders werden van het kastje naar de muur gestuurd. Telkens kwam het zwartgroene gevaarte weer op ze af. Lucas was de eerste die scoorde uit een voorzet van Joey. Dezelfde combinatie leverde weer een doelpunt op. Jasper speelde Joey om het derde doelpunt tot stand te brengen. Xander maakte 4-0 en 5-0 uit voorzetten van respectievelijk. Jelmer en Lucas, en nog voor rust werd het 6-0 uit een fraaie combinatie tussen Lucas, Joey en Jelmer, waarbij laatstgenoemde scoorde, al was de bal maar net de lijn gepasseerd. DUNO bleef hongerig, en met een fraaie actie maakte Thijn het zevende doelpunt. Jasper zorgde voor 8-0. Elian, die zich nogal verveelde in het doel, besloot als extra middenvelder te gaan meespelen, zodat de druk op het doel van de tegenstanders nog groter werd. We hadden aan de kant de conclusie getrokken, dat Ruben de enige veldspeler was die nog niet had gescoord. Blijkbaar had hij dat gehoord, want hij maakte op fraaie wijze het negende en tiende doelpunt. Het enige doel, dat DUNO nu nog had, was Elian te laten scoren, maar dat lukte helaas niet in de tijd die nog restte. Hij kwam niet verder dan één schot, dat over het doel verdween.
De laatste wedstrijd was tegen Vitesse'08. DUNO was de betere ploeg, maar het beste was er wel af bij onze helden, en ook de tegenstander leek op de laatste benen te lopen. De bal werd vaker over de zijlijn geschoten, dan dat deze in het spel bleef. Tot overmaat van ramp wist Vitesse'08 te scoren. Het was een houdbare bal, maar de bal gleed onder Elian door. Er was niet genoeg tijd meer om te jagen op de gelijkmaker. Elian was boos op zichzelf, maar zijn foutje had weinig gevolgen gehad, als aan de andere kant er een paar doelpunten waren gemaakt. Als er wat zorgvuldiger was gespeeld, had dat zeker tot de mogelijkheden behoord. We hadden niets van de andere uitslagen uit de poule meegekregen, maar uiteindelijk had deze nederlaag geen gevolgen en waren we 1e in de poule geworden. In de totale eindrangschikking kwamen we daarmee uiteindelijk uit op een 13e plek. Iedereen kreeg een mooie medaille, en toen zat het toernooi er echt op.
We reden terug naar Gennep om de tenten uit te ruimen. Voor mij persoonlijk nog een extra leuk einde, want ik kreeg van de begeleiders van de D2 een paar cadeaubonnen voor Excelsior Sport vanwege de looptrainingen die ik heb verzorgd. Hartelijk bedankt voor dit mooie cadeau. We namen afscheid van elkaar en gingen moe maar tevreden terug naar huis.
Ruud Nobel
