Goed, Allerheiligen dus vandaag, het belooft een prachtige natuurdag te worden. Het begin is gelijk al goed. Parkeren kan weer gewoon voor de deur, en in de verte zie ik de dopjes voor de warming up al klaarliggen. Het weer is ook vandaag heerlijk, er lijkt geen einde te komen aan de warmterecords. Rond acht uur is iedereen aanwezig, en ook Quick Steps is volop bezig aan de warming up. Twee jeugdige trainers in mooie trainingspakken begeleiden het team. Alles is goed geregeld, er is zelfs een scheidsrechter. De eerste competitiewedstrijd kan wat mij betreft beginnen. Wat de scheids betreft ook, want om iets voor half negen rolt de bal al. Wennen voor iedereen natuurlijk. Wij waren een geoliede machine, maar de twee nieuwe onderdelen passen hier perfect in. Ons spel gaat weer over veel schijven. Er wordt goed overgespeeld en er worden kansen gecreëerd. De tegenstander heeft de laatste weken duidelijk niet stilgezeten en speelt ook goed. Echt veel beter dan in de bekerwedstrijd.
Het duurt tien minuten voordat Riley het eerste doelpunt voor ons kan maken, mooi binnengeschoten uit een lastige hoek. In plaats van bevrijdend lijkt de voorsprong echter beklemmend te werken, we hebben het moeilijk. Quick Steps dringt aan, en Kenrick moet alle zeilen bijzetten met wisselen en aanwijzingen geven. Yannick sleept het team er doorheen met puike reddingen. Timo, Yusuf en Bruno spelen bijna constant zonder gewisseld te worden. Dit geeft wat rust in de verdediging, en zo kunnen de zes aanvallers die lange afstanden afleggen steeds wisselen. Als team verdedigen we goed, en de dreiging neemt weer iets af. Vlak voor rust gebeurt er iets moois, Musa geeft een werkelijk briljante steekpass en zet hiermee in één beweging Isaiah vrij voor de keeper. Koelbloedig rondt hij deze kans af. Siema vindt het te spannend en te rustig langs het veld en besluit te gaan roepen. Aman speelt zowel met de bal als met de tegenstander, maar mama denkt daar volgens mij anders over. Na een spannende slotfase is het 2-0 bij rust. Irene, sorry maar ik moet je toch even noemen, regelt de pauzedrankjes. Ze is afgelopen week denk ik in training geweest bij Petra, want ze doet het fantastisch. De jongens worden weer bijgepraat door Kenrick, en de vader van Yusuf luistert aandachtig mee. We wisselen van kant en de tweede helft kan beginnen.
Het spel is in evenwicht, en voor beide doelen is het gevaarlijk. Aman, Isaiah en Riley vormen de eerste aanvalslinie. Ze dollen hun tegenstanders, en bij balverlies zijn ze razendsnel terug om Timo, Bruno en Yusuf te helpen. Quick Steps moet het vandaag zonder wissels doen, en dit geeft uiteindelijk de doorslag. Ik zag niet precies hoe, maar het is Riley die wederom scoort en de marge naar drie tilt. Bas, Musa en Nick wisselen de voorhoede af, en helpen ook verdedigend mee. Op het middenveld loopt Bas te buffelen, en als hij bijna niet meer kan maakt hij een schwalbe. De scheids trapt hier terecht niet in. Laat dat maar aan Robben over Bas, die is daar echt veel beter in. Ik zag je er trouwens zelf om lachen. Het dik verdiende doelpunt voor Quick Steps komt er uiteindelijk toch. Een harde en onhoudbare knal, die zelfs Yannick niet kan keren. Even lijkt het nog spannend te worden, maar al snel is het Bas die Nick de gelegenheid geeft te scoren, en zo wordt het 4-1. Knap laag in de hoek geschoten hoor Nick. Na afloop doet Bas nog eens voor hoe hij die bal bij Nick kreeg. Hij deed het met de hak volgens mij, laten we het een Bassist noemen.
De penalty's vinden zoals gebruikelijk voor de ingang van de kantine plaats. Het wordt daar steeds gevaarlijker, de jongens gaan met de week harder schieten. Yannick laat nog even zien waarom hij de vaste keeper is, goed gedaan jongen. Het was een leuke en leerzame wedstrijd, en ik denk dat het helemaal goed gaat komen met de nieuwe samenstelling. Weer lekker trainen, en wie weet waar dat allemaal toe kan leiden dit seizoen! Het uitbetalen gebeurt weer met de gebruikelijke chips; het mooie weekend heeft een knallende start gekend.
Prettig weekend, Paul
