De thuiswedstrijd tegen Hercules was op zijn zachtst gezegd namelijk niet de leukste en gezelligste geweest. Wel een van de spannendste; dat gevecht eindigde toen in 1-1. De verzameltijd van 8:00 uur hadden we gisteren weer keurig ruim op tijd ontvangen via WhatsApp.
Vandaag naar de Vrederustlaan, recht tegenover het nieuwe Sophia Revalidatiecentrum. Daar heb ik de afgelopen anderhalf jaar keihard gewerkt, en niet in loondienst. Ik voel me, om in voetbaltermen te spreken, net een terreinknecht. Keihard gewerkt, en dan toch een algehele afkeuring. Nu dus lekker een keer aan de overkant het hek door. Er is nog maar weinig beweging op en rond het veld. Alleen Kenrick en Isaiah zijn al op het veld, maar het is dan ook nog geen acht uur. Van enige tegenstand is op dit moment nog helemaal geen sprake.Langzaam maar zeker druppelen de sterren van de E3 binnen, net als de regen inmiddels. Een afdak en de dug-out zorgen ervoor dat de pers droog kan staan en zitten. De mooie en iets vochtige kunstgrasmat voorspelt een spektakelstuk.
Het is wel heel stil, op een paar hitsige eenden na. Die hebben duidelijk al wel een lentegevoel. Riley is helaas ziek, dus gaan we het vandaag met twee wissels doen. Als de scheidsrechter het veld betreedt komen de spelers van Hercules achter hem aan. Waarschijnlijk hebben ze de warming-up binnen afgewerkt. Bijna alle toeschouwers zijn van DUNO, en zoals altijd zijn het er weer lekker veel. Het is zover, de gebruikelijke opstelling met Yannick in het doel, Bruno, Timo en Isaiah achterin, Bas, Nick, Aman, Yusuf en Musa voor het middenveld en de aanval, is er klaar voor. Kenrick heeft er ook veel vertrouwen in na het prima spel van vorige week. Hercules heeft een stuk of tien wissels minder ten opzichte van de vorige wedstrijd en moet het met één wissel doen. Zoals het hoort krijgen wij de aftrap.Het is direct duidelijk, dit wordt leuk.
Er wordt goed overgespeeld en Hercules krijgt geen vat op ons. Al na vijf minuten hebben we twee grote kansen gehad. Na nog eens vijf minuten en twee kansen is het Aman die een mooie aanval afrondt. Blijdschap alom, en weer een minuut later staat het 0-2. Nu is het Yusuf die zijn vader laat glunderen, als hij met een geweldige actie de bal op een presenteer blaadje aan Nick geeft. Die rondt keurig en bekeken af. Met open mond staat iedereen te kijken. Wat een spel, zelfs de tram stopt en de bestuurder blijft even kijken. Het wordt nog steeds beter, en na een mooie combinatie is het Bruno die met een strak schot de dik verdiende 0-3 ruststand binnenschiet. Eindelijk weer eens een Jantje. Een werkelijk perfect uitgevoerde eerste helft, met als absoluut FOX Sports Highlightsmoment een aanval die bij Yannick begon, via alle spelers aan de zijkant bij Nick terecht kwam, en vervolgens via zijn hoge voorzet met een volley van Musa rakelings over ging. Dat ga je dit weekend niet meer zien.In de rust is er drank en gespreksstof genoeg, en Hercules ziet er aangeslagen uit.
De rust is van korte duur, en direct vanaf het begin van de tweede helft gaan de jongens verder waar ze gebleven zijn. Het is Timo die een aantal tegenstanders passeert en de bal keihard in de korte hoek schiet. De spaarzame uitvallen van Hercules leveren weinig gevaar op, maar zo krijgt Yannick gelukkig ook de bal nog eens. Timo tekent met een volgende knal voor de de 0-5. Vervolgens ziet Bas, die aan de zijkant zijn tegenstander dolt, Yusuf vrij staan, en daar is wederom een doelpunt uit een voorzet. Stuk voor stuk prachtige aanvallen, en geheel onterecht doen de Hercules spelers alsof het door hun keeper komt. Duidelijk teleurgesteld in zijn teamgenoten vist hij het tweede Jantje uit het net. Ik vertel hem dat juist hÃj dubbele cijfers voorkomt, en een prima keeper is. Het aantal gemiste kansen van ons is namelijk ook enorm.
We hebben er nog steeds niet genoeg van, dus Aman maakt de zevenklapper compleet.Een galavoorstelling jongens, op deze druilige ochtend. Bij de penalty's kan je zien dat alle oerknallen al zijn gemaakt in de wedstrijd. Yannick voorkomt dat we dit verliezen, en kan zo ook zijn steentje bijdragen aan deze mooie ochtend. We gaan om half tien al aan de chips en verlaten met een opgetogen gevoel het sportpark. We klimmen weer een plaatsje op de ranglijst, en laten Hercules verbouwereerd achter. De komende twee weken zijn er helaas voor ons geen wedstrijden, dus tante Cor, u moet drie weken doen met dit verslag. En Kenrick bedankt, je werk zit erop. Veel beter dan dit kan het echt niet meer worden!
Prettig weekend, Paul
