Ook DUNO E5 is Herfstkampioen

Vanmorgen bleek het ook best wel frisjes en het begon een beetje te motregenen. Maar voor de tijd van het jaar is het natuurlijk belachelijk zacht. Wel zo prettig langs de lijn...Vandaag alweer een wedstrijd op (sl)echt gras. Net voor de aftrap kwam Sammy gelukkig nog aanrennen. We dachten al dat we het vandaag met acht man moesten rooien. Sammy met zijn nieuwe korte coupe; staat hem super goed! Nu maar hopen dat zijn kracht niet alleen in zijn haar schuilt.

Ik had mezelf voorgenomen vandaag papierloos naar deze wedstrijd te gaan kijken. Want fanatiek als ik ben kan ik geen twee dingen tegelijk; EN schrijven EN gewoon doen waar ik het allerbeste in ben; hard schreeuwen en toejuichen. Vanwege de prestaties van Scheveningen waren ook de verwachtingen hooggespannen. Echter, al snel bleek dat Scheveningen zich aardig liet wegzetten door onze DUNO kanjers. Zowel voor-als achterin zat de boel goed in elkaar vandaag. De eerste tien minuten is Scheveningen niet of nauwelijks op onze helft aan het spelen geweest. Natuurlijk viel wel de eerste goal aan die kant...Het voetje van Tom zorgde ervoor dat we in de twaalfde minuut op achterstand kwamen. Maar Tom heeft zo'n topwedstrijd gespeeld, dus die heeft dit foutje meer dan gecompenseerd. Ik weet niet waar hij ineens al die "moves" vandaag heeft, maar hij heeft er vandaag wel wat laten zien. Ook Robin heeft het vandaag weer fantastisch gedaan. Op de juiste momenten stond hij weer op de goede plek. Ook weet hij steeds vaker wanneer hij uit moet komen en dus wordt het een steeds completere keeper. DUNO was veruit de betere ploeg vandaag, maar helaas viel in de 22e minuut toch de 0-2. Helaas ook dit keer door een DUNO speler. Sammy was de ongelukkige dit keer. Het mooie aan dit team is dat er desondanks geen ongetogen woord valt. "Kan gebeuren". Misschien is dat ook wel de kracht van dit team; ze zijn er voor elkaar en roemen elkaar op de mooie momenten, maar vallen elkaar niet af als het even tegen zit. Echt TOP!

Daarna even rust met een mierzoete siroop dit keer. Georgy zei "krijgen we lekker veel energie van". En zo was het ook! De tweede helft was het toch nog even flink aanpoten en onze kanjers bleven strijden. E'jaz bracht ons na drie minuten weer terug in de wedstrijd. Op de een of andere manier heeft E'jaz die gave om kort na rust steeds te scoren. Hopen dat zijn goede voornemen voor 2016 is dat hij daar vooral mee doorgaat! Ook Scheveningen had een onfortuinlijk doelpunt vandaag; in de 17e minuut maakten ook zij een eigen doelpunt. 2-2! De ouders langs de lijn vraten bijna hun vingers op door de spanning. Trainer Arjen, die er vandaag vanwege zijn werk niet bij kon zijn, had al drie keer gebeld naar zijn vrouw. Die hield het ook niet meer van de spanning. Drie minuten later maakte Damian zijn eerste doelpunt van de wedstrijd. 2-3! Yes....de ouders werden nog wilder....Reno, die zoals ik hem van vorig seizoen nog zo goed kende (met zijn handen in zijn mouwen), was weer bloedfanatiek en gooide alles in de strijd om de bal bij de tegenstander weg te houden. Ook Tessa met de longinhoud van een marathonloper, liep weer veel gaten dicht en kwam nog een paar keer gevaarlijk dicht bij een doelpunt. Sammy z'n kracht schuilt zeker niet alleen in zijn haar, want hij was achterin een goed blok. En ook Georgy die toch aardig geplaagd is door blessures de laatste weken, was vandaag een behoorlijke sta-in-de-weg voor de Scheveningse ploeg. Luca en Damian bleven voorin goed strijden en op zoek naar een doelpunt en die viel gelukkig ook. In de 22e minuut viel de 2-4 door de voet van Damian. Ik zag trainer Pascal bijna een salto in de lucht maken van vreugde! De eindstand vandaag dus een zeer verdiende winst voor DUNO.

Wat zijn deze kids van ver gekomen en wat doen ze het goed. Complimenten voor deze ploeg die niet alleen herfstkampioen is geworden, maar bovenal een hecht team! Chapeau ook voor de trainers die belangeloos met weer en wind er staan voor de kids met de trainingen en wedstrijden en natuurlijk een applaus voor de ouders die steeds fanatieker staan te juichen langs de lijn. We moeten nog een half seizoen, maar voor nu zijn we toch echt HERFSTKAMPIOEN. Nu heerlijk twee weken rust en genieten van deze positie. We wachten wel af wat 2016 ons gaat brengen! Iedereen fijne kerstdagen en een prachtig mooi knallend, maar bovenal gezond 2016!

Nathalie Cox
(moeder van Tessa)