DUNO J011-6 speelt helaas geen beste wedstrijd, maar scoort toch drie keer

Natuurlijk hebben wij als nieuwe ouders van de JO11 ook gehoord dat het soms in deze leeftijdscatergorie nogal moeizaam verloopt. Helaas heeft dit team geen vaste trainer en dat merk je tijdens de wedstrijd. Wij, de ouders van Dani, zijn nogal verwend met een trainer als Evert Steinvoort. Hij traint onze jongste, Mick, bij de J08-1. Wat een verschil met hoe het loopt bij de J011-6. Ik heb ook het verhaal van Harry Barbier gelezen en ik weet dat DUNO hard werkt om het bij de JO11 net zo goed te organiseren als bij de JO9. Natuurlijk kost dit tijd, maar ik hoop wel dat in de tussentijd de spelers en ook de ouders niet opgeven. De trainers en begeleiders die er nu staan om er toch voor te zorgen dat de kinderen op maandag en woensdag kunnen trainen verdienen wel een compliment. Maar dan is het ook voor deze mensen fijn dat de kinderen op komen dagen en hopelijk zullen de ouders daar voor zorgen.

Afgelopen zaterdag is het hele team compleet van de J011-6. We spelen tegen SVH Honselersdijk. En zoals we weten was het geen beste wedstrijd. Het is moeilijk om te zien, dat na een aardige achterstand de koppies gaan hangen. Je ziet dat ze opgeven en er geen zin meer in hebben. En dit terwijl de sport vooral plezier moet geven, maar dit is op zo een moment ver te zoeken.
Joey, de keeper, geeft aan dat we maar drie kansen hebben gehad. Laten we het dan zo bekijken, deze drie zaten er dan ook allemaal wel in. Ik snap het hoor, echt waar en de kids kunnen er niks aan doen. Maar ik hoop dat we met zijn allen doorzetten. De mensen bij DUNO-jeugd, de trainers en begeleiders, de ouders en de kinderen. Alleen met elkaar kunnen we er wat van maken! Deze wedstrijd vergeten we snel.

Groetjes Debbie