Terugblik DUNO D1 eerste helft seizoen 2010-2011
Vadertje winter heeft genadeloostoegeslagen in Nederland.
Terwijl sneeuwploegen de treinen, trams en auto's rijdend proberen te houden zit ik te genieten van het uitzicht vanuit de woonkamer naar de tuin.
Ik kan me niet meer herinneren dat er zoveel sneeuw is gevallen in december.
Genietend van de mooie plaatjes is het ook weer een mooi moment om even terug te blikken op de eerste seizoenshelft.
Het seizoen begon in de zomer, terugrijdend uit Italië krijg ik het mooie bericht dat de KNVB ons toch heeft laten promoveren naar de hoofdklasse. Geweldig, is mijn eerste gedachte dat is wat de jongens ook verdiend hebben. Snel erna stel ik mij de vraag, kunnen we het niveau aan met dit nieuwe team. Er zijn immers maar 5 spelers overgebleven van het vorig seizoen, overig deel komt uit andere D en E –teams en nog eens een 4-tal komt over van andere verenigingen. Gelukkig kunnen we snel, met een complete selectie, beginnen met trainen en dat werpt zijn eerste vruchten af tijdens de oefenpotjes.
Toch was ik er zelf nog niet helemaal gerust op, maar dat zou dan moeten blijken in de competitie. Met de Technisch coordinator hebben we de stelling ingenomen om tot de Kerst te wennen aan dit niveau en daarna moeten we onze punten gaan pakken want handhaving in de hoofdklasse is het uitgangspunt. Dan komt het moment dat de definitieve selectie bekend gemaakt wordt. Spannend voor iedereen. Een compliment voor de jongens die het net niet gehaald hebben want ondanks de teleurstelleing hebben zij het goed opgepakt en zijn een vaste waarde in het team van Hennie Nijsen.
Als de competitie aanvangt starten we overweldigend metdrie overwinningen op rij. We zijn zelfs koploper op dat moment. Dan vallen we iets terug qua veldspel, maar blijven wel onze puntjes pakken. Vervolgens weer een hele goede periode waar we met goed voetbal de tegenstnders in sommige wedstrijden van de mat blazen. In de laatste wedstrijden moeten we 3 keer achter elkaar tegen onze directe concurenten spelen. Laakkwartier is de eerste en die wedstrijd wordt toch wel overtuigend gewonnen met 3-0. Dan uit naar DHC. In een zinderende wedstrijd, waar wij de betere van het spel hebben, trekken we aan het einde van de wedstrijd toch aan het kortste eind. We verliezen in de slot minuten met 2-1 door 2 persoonlijke fouten. De laatste wedstrijd moeten we naar Westlandia. Dit lijkt een kopie van de wedstrijd tegen DHC, ook hier weer een heel goed spelend DUNO dat heer en meester is op het veld. Wederom komen we met 1-0 voor maar geven het ook weer weg door 2 persoonlijke fouten. Ook hier verliezen we met 2-1. Maar het geeft de kracht aan van het team. Een echt team dat ook buiten Duno veel met elkaar optrekt. Een team dat alles voor elkaar over heeft en ervoor wil gaan. Als trainer kan je het niet beter wensen. U begrijpt dat ik inmiddels mijn doelstelling heb bijgesteld. Dit team kan bij de eerstevier eindigen en daar gaan we ook voor.
Kijkend naar de ontwikkeling vanieder kind kan ik stellen dat ze een flinke stap vooruit gemaakt hebben op zowel tactisch, technisch en conditioneel vlak. Daar hebben we met zijn allen hard aan gewerkt en dat geeft ook zijn vruchten afgeworpen.
Met dank aan mijn kanjertjes: Max, Joey, Allesandro, Boris, Jay, Murat, Kerem, Damien, Furkan, Bram, Leroy, Siebe, Desley en Engin. Voor Onni maak ik een aparte vermelding want hij speelt in de D2 maar is vaste stand in bij de D1 en traint op donderdag mee met de groep.
Maar deze selectie bezit ook een groot aantal anthousiaste ouders die weekelijks meereizen met het team. Tevensis er een groot aantal ouders dat beurtelings grensrechter wil zijn. Met een Arie Ros die het hele vriendschappelijke programma in elkaar zet inclusief toernooien. Met een John Dibbets die soms wekelijks onze pijntjes behandelt en nog eenstwee geweldige assistenten maken het team compleet.
Ik kijk dan ook met plezier uit naar de 2de helft van de competitie en ik niet alleen ook mijn leiders Karel van denBerg en Gerritvan denBerg.
Rest mij nog om iedereen, die DUNO een warm hart toedraagt, een fijne Kerst, een gezond en sportief 2011 toe te wensen.
Henk van Veen
