Tom v.d. Berg hanteerde de fluit, en Jamie en Dennis hielden de vlag vast, respectievelijk in de eerste en tweede helft.
Met de 10 doelpunten waren we vorige week als toeschouwers natuurlijk flink verwend. Tegen VCS werd er eigenlijk ook niet minder dan een monsterscore verwacht.
Dat bleek in de eerste helft wel enigszins tegen te vallen. DUNO viel hartstochtelijk aan, en VCS kon daar niets tegenover stellen, al verdedigden ze nog niet eens onaardig. Steeds wisten ze er weer een voetje tussen te krijgen.
Toch bleven er genoeg kansen over. Na een actie van Jeremy schoot Marciano over. Luke stuitte op de keeper. Daarna was het opnieuw Marciano, maar ditmaal raakte hij de paal.
Gelukkig werd er toch gescoord. Een schot van Basten, of was het toch als voorzet bedoeld, belandde prachtig in de uiterste hoek.
DUNO bleef goed rondspelen, op zoek naar een opening in de defensie. Uitgespeelde kansen bleven echter uit. Corners kregen we genoeg, al zijn we aan de kant op den duur gestopt met tellen. De kopballen die hieruit voortkwamen waren niet erg zuiver. Misschien een aandachtspuntje voor de training.
Bij rust werd er toch een geruststellende voorsprong van 2-0 bereikt. Het werd een aanval over drie schijven. Sem speelde naar Damian, en via Damian ging de bal naar Elian, die zich fraai vrij draaide en scoorde.
De laatste aanval voor rust ging via Luke en Elian naar Damian, maar nu lag de keeper in de weg.
Het spel had zich maar op één speelhelft afgespeeld, en aangezien er op het echte gras werd gespeeld, was het voor de grasmat ook goed dat er na de rust gewisseld werd.
Jay nam de plaats in van Jeremy. Hij ging direct op avontuur, maar werd op onreglementaire wijze gestuit in het strafschopgebied. DUNO is nog geen kampioen, maar is waarschijnlijk wel al kampioen strafschoppen versieren, want dit was alweer de vierde in drie bekerwedstrijden. Luke bleef opnieuw koel, en liet de keeper kansloos (3-0).
Waar DUNO in de eerste helft de kansen niet wist te benutten, lukte dat in de tweede helft wel. Marciano scoorde op aangeven van Damian (4-0), Damian op aangeven van Marciano (5-0), en opnieuw Marciano op aangeven van Elian (6-0).
Na deze doelpunten kwam de grote Luke-show, maar helaas gingen zijn vier schoten naast, over of op de keeper. Bij de laatste actie was de rebound nog voor Olav, maar zijn kopbal eindigde op de lat.
Toen Luke voor de vijfde keer op rij uithaalde, werd zijn schot door de verdedigers gesmoord, maar in de rebound stond Jay op scherp (7-0).
Er werd nog één keer gescoord, maar helaas ging daar een overtreding van DUNO aan vooraf, dus deze werd terecht afgekeurd. De overwinning was echter alweer ruim genoeg.
Romano had weer een rustige dag gehad, en heeft nu al 180 minuten de nul gehouden. Na het eindsignaal moest hij wakker worden geschud, anders lag hij in de weg voor de warming-up van de C2. Hij was welgeteld één keer in actie gekomen gedurende de wedstrijd, en hij had toen hard ‘los' geroepen naar zijn verdedigers, alsof hij daarmee wilde aangeven, dat niemand van de verdedigers het moest wagen om deze bal ook nog voor zijn neus weg te kapen. Als hij morgen al spierpijn heeft, dan is het van de uittrap die volgde op deze actie. Het schijnt dat er geld ingezameld gaat worden om een klapstoeltje voor hem te kopen voor de wedstrijd tegen Haaglandia/Winston.
Na afloop was er een heerlijke lunch geregeld voor onze helden. Ditmaal geen patatjes, maar lekkere broodjes met ei en knakworst. Opvallend genoeg bleef de consumptie van de komkommers en de druiven wat achter.
Volgende week is de uitwedstrijd tegen Haaglandia/Winston.
Ruud Nobel
Overige uitslagen:
GSC ESDO - Laakkwartier 4-2
HBS - REMO 10-1
Quick - Haaglandia/Winston 6-0
