TAC'90 D1 dit keer letterlijk en figuurlijk maatje te groot voor DUNO D1

6 april 2014 0:00

TAC'90 D1 - DUNO D1 4-1, zaterdag 5 april 2014

Verleden week TAC'90 thuis gehad nu weer TAC uit. Zoals verleden week al vermeld een fysiek sterke ploeg met ook nog drie (dispensatie) C-spelers erin. Het zou eigenlijk niet moeten mogen. TAC kan geen kampioen worden met dispensatie spelers, maar kunnen wel heel veel invloed op onze competitie hebben. Snap dus niet helemaal de KNVB met hun Fairplay.

Konden we er op ons eigen terrein een knap gelijkspel uit slepen. Vandaag kregen we dit niet voor elkaar. Werden we weg gespeeld zoals de uitslag doet vermoeden. Zeker niet, maar we hadden vandaag een extra weerstand erbij. Die verschrikkelijke knollentuin waarop gespeeld moest worden. Als ik jullie vertel dat ons veld twee vergeleken met dit veld een mooie grasmat is zegt dat genoeg. Moeten we alle zeilen al bij zetten om het fysieke geweld aan te kunnen pakken moet je ook nog tegen dit veld knokken en dat was duidelijk te veel voor ons. Konden we ons thuis steeds goed onder de druk van TAC uit voetballen lukte dit vandaag niet.

Ballen kwamen niet aan of stuiterden alle kanten op en doordat wij die controle over de bal niet konden krijgen zat er steeds zo'n lang been van een van de TAC-spelers tussen. We kwamen dan ook snel met 2-0 achter. Maar ook nu zie je toch een groei in mentaliteit bij jullie. Er werd toch een schep boven op gegooid en door een goed ingeschoten pingel van Bradley hadden we toch een mooie ruststand van 2-1.
De tweede helft weer iets meer druk van TAC maar DUNO raakte hier niet zo van in paniek en pakte ook hier en daar zijn mogelijkheden om het TAC moeilijk te maken. Tot het moment van de 3-1 een niet zo hard schot werd losgelaten door Dani en de speler van TAC kon de bal zo het doel inlopen. Dit was ook gelijk het breekpunt bij ons. Wij konden ons niet meer opladen en waren ook al behoorlijk moe. Ik ben trots op jullie hoe we deze twee wedstrijden tegen TAC hebben doorstaan. Ik moet ook eerlijk zeggen dat toen TAC bij ons thuis aankwam en ik zag die knapen dat het zes verlies punten zouden worden. Niet omdat jullie het voetballend niet aan konden maar meer het fysieke verhaal want wat waren sommigen van die gasten groot. Wie weet hoe de uitslag vandaag had geweest als we op een normaal veld hadden gespeeld.
We kunnen ons nu weer voorbereiden op zaterdag dan mogen we tegen Quick. Als we zo spelen als de wedstrijden tegen TAC hebben we ook dan zeker weer mogelijkheden voor een goed resultaat.
We hebben deze dag toch goed kunnen afsluiten. De hele D-groep was uitgenodigd om de bakkerij te bezichtigen van de fam Akbulut. Wij zijn daar om 12.00 erg hartelijk ontvangen en hebben daar de fabriek gezien. Het bezoek werd afgesloten met een door de familie verzorgde lunch. En dit was heerlijk en als ik om mij heen keek zat ook echt iedereen te smullen van de worstenbroodjes, donutsen, broodjes gevuld met feta kaas enz. en natuurlijk was er overheerlijke turkse piza. Ook voor de dorstige man was gezorgd.
Kasiem en familie bedankt voor het gastvrije ontvangst en een heerlijke lunch.
Groetjes, Harry