Ook het DUNO publiek is weer in grote getale aanwezig, en extra leuk voor Nick is het dat zijn nicht en tante uit de Achterhoek naar hem komen kijken. De warming-up ziet er professioneel uit Kenrick! Ik zie dezelfde pass-trapvorm als op de woensdagtraining, en nu de kinderen hem een beetje door hebben is dat een leuk gezicht. De begintijd nadert. Ook hier is er een strak schema; wat een hoeveelheid teams moeten hier ieder weekend weer spelen. De scheidsrechter in prachtig paars fluit voor het begin. Satish is zo sportief om vandaag de vlag ter hand te nemen, en zal daarvoor na afloop door Kenrick in chips worden uitbetaald. Beide teams hebben er duidelijk zin in en direct ontspint zich een boeiend schouwspel. De inmiddels toch wel laaagstaande zon maakt het enigszins lastig om het spel te volgen aan deze zijde van het veld. Trouwens toch veld 2 hè Irene? Zij staat er bij veld 3 wat dat betreft een stuk gunstiger bij.
Na een minuut of tien krijgen we volgens Herman en mijzelf een geheel onterechte vrije trap tegen, op een best wel gevaarlijke plek. En ja hoor, in eerste instantie redt Quinten nog, maar de rebound vliegt er toch in. De rest van de eerste helft golft het spel op en neer, en krijgen wij met de snelheid voorin ook kansen. Ik zie Nick en Jaymie een paar keer voorbij suizen. Ook Timo komt brutaal opzetten van achteruit, en dat is meteen gevaarlijk. Als we een corner krijgen tel ik hem al, want de afgelopen twee trainingen hebben de jongens en Iris hier heel goed op getraind. Maar helaas, er volgt een korte variant en de kans is verkeken. Tot overmaat van ramp scoort HBS in een volgende uitbraak ook nog de 2-0. Jammer, nu wordt het nog een lastige opgave in de tweede helft. De rust duurt vooral van HBS-kant lang.
De tweede helft geeft hetzelfde spelbeeld, en de ploegen zijn aan elkaar gewaagd. Quinten keept weer een puike partij en houdt onze ploeg nog enigszins in de wedstrijd. Dan krult Nick een door hemzelf versierde vrije trap van buiten de zestien in de bovenhoek. Wereldgoal, en de aansluitingstreffer. Deze goal heeft iets losgemaakt bij ons team, en ze geven nog eens extra gas. Aman wordt vanaf het middenveld met een prachtige steekbal de diepte ingestuurd, maar helaas, de HBS verdediger staat zijn mannetje. Weg kans en weg gelijkmaker. Nog een corner, nog een kans, en nog een goede redding van Quinten. Het kan alle kanten op, maar jammer genoeg voor ons gaat het vlak voor tijd de verkeerde kant op. Van veraf zie ik HBS nog een keer prachtig en onhoudbaar scoren. Dus helaas, we verliezen weer, nu met 3-1. Maar met opgeheven hoofd kunnen jullie richting de kleedkamer, dit team gaat onder leiding van Kenrick en Joey op zeker nog stappen maken. Twee wedstrijden nul punten, maar in ieder geval van mij en alle toeschouwers wel alle waardering. En ik weet bijna zeker dat een overwinning binnen de kortste keren door jullie geregeld gaat worden.
We genieten nog wat na van een hapje en een drankje en het zonnetje. Ondertussen proberen Mike en ik voor ons eigen team nog een speler te regelen voor JO15-4, die eind van de middag nog bij DUNO moet spelen. Quinten gaat ons helpen, en op de DUNO site kunt u zijn belevenissen bij dit team natuurlijk ook binnenkort nalezen. Op het andere veld weet DUNO gelukkig wel te winnen, gefeliciteerd! We geven elkaar allemaal een zonnige groet en verlaten met een positief gevoel het sportpark. Behalve de uitslag was het namelijk genieten van alles.
Prettig weekend, Paul
Bij het ter perse gaan van dit stukje krijgen we het bericht dat Iris tijdens deze wedstrijd haar pols heeft gebroken! Zij is de komende vier weken uitgeschakeld. Wat een ellende, veel beterschap Iris!
