DUNO D2 te veel onder de indruk van nummer een

14 december 2011 0:00

DUNO D2 - LAAKKWARTIER D2 0-11




Hoe zal ik hiermee beginnen? Nou, zoals altijd dan maar. Het was een vriendelijke tijd om te verzamelen en het weer was niet eens zo guur als het de afgelopen dagen was. Achter wat grijzige wolken was er een blauwe lucht en een flauw zonnetje. Na het beginsignaal van de scheids, begonnen onze jongens en meid flitsend aan hun eerste helft. Het beloofde heel wat. Casper hield de eerste kans van de tegenpartij tegen.

Even later kreeg Djilano een hand in zijn gezicht, na wat verzorging kon hij gelukkig verder. Maar de eerste slordigheidfoutjes begonnen zichtbaar te worden. Gio maakte een mooie ballet beweging om nog controle te krijgen op de bal maar het mocht niet baten. Wie weet heeft hij wel een nieuwe hobby ontdekt voor in Suriname. En Gio was niet de enige waarbij de bal niet deed wat hij wilde. Helaas had de tegenpartij daar geen last van. Zij wisten als eerste de doel te vinden en ondanks dat Cas er goed bij zat kreeg het toch net een trapje na en werd het 0-1.

En toen begon het echt mis te gaan. Laakkwartier kreeg vleugels en onze jongens en meid begonnen aan paniekvoetbal. Dus al heel snel brak er een jongentje van Laakkwartier uit en maakte er 0-2 van. Dat jongentje, Lucius genaamd zou ons team nog heel wat hoofdpijn gaan bezorgen. Gelukkig wisten zij dat toen nog niet. Ik hoorde gefrustreerde fans en leidsters aan de kant. Ze spraken over hakketakke voetbal en vroegen zich af wat er toch was gebeurt met onze team die de afgelopen zaterdagen zo goed hadden gepresteerd!!! Ik zag voor mij een team die wel wilde maar te veel onder de indruk was van de nummer 1. En waar jullie de afgelopen keren de kopjes niet lieten hangen tot het eindsignaal. Was het nu vroeg begonnen en voor de rust was het al 0-5. En dat was moeilijk te verkroppen. De verdedigers bij ons rende zich drie keer in de rondte om Lucius de baas te kunnen. En dat lukte soms best aardig maar helaas te vaak toch niet.

We hoopten op een goede peptalk van Dennis, waardoor de tweede helft iets beter zou verlopen. Wederom helaas, dat gebeurde niet. In de tweede helft kregen wij nog wel twee a drie kansen. Maar zelfs een onsje geluk was ons niet gegund. Joey schoot op doel tegen de paal, net niet er in. Er kwam zelfs een mooie aanval. Die bij Sidney begon. Bal naar Patrick van Patrick naar Noah en Noah kon er niet genoeg bij om het af te maken.

Uiteindelijk schoot Gio ook op doel alleen om gestopt te worden door de andere paal. Op het allerlaatste moment was Djilano ook een kans aan het creëren maar volgens zijn bloedeigen moeder bleef hij te lang pingelen waardoor ook die laatste kans er niet in zat. Mama Djilano moest bijna met dwangbuis weggevoerd worden!!!! Ik gok geen toetje voor Djilano!!!! Nou denken jullie als lezer maar wat deed de tegenpartij terwijl wij daar palen staan te raken. NOUUU….die benutte elke kans die ze kregen. Casper wist niet meer waar hij het zoeken moest. En ondanks onze roep om Lucius te wisselen. Bleef hij in het spel en werd het een afschuwelijk 0-11!!

Gelukkig hebben jullie binnenkort winterstop en kunnen jullie bijkomen van deze nederlaag. Lekker veel leuke dingen doen en goed uitrusten dan beginnen we in januari weer met goede moed aan de competitie. Mijn laatste helaas is, dat we in januari verder moeten zonder Gio. Hierbij heel veel geluk en plezier in Suriname!!!


Groetjes Noraima