Ook op het Juliana Sportpark in 's-Gravenzande waren verschillende velden afgekeurd, maar gelukkig niet het onze. Waarschijnlijk lag dit veld zo afgelegen, dat zelfs de overvloedige regenval van de afgelopen dagen het niet heeft kunnen bereiken. Maar goed, even een stukje lopen en we konden lekker voetballen en daar waren we uiteindelijk voor gekomen.
Zowel de tegenstander als DUNO draaien tot nu toe onderin de poule mee, dus in de stijl van deze dag kon het niet anders dan dat beide ploegen een topdag zouden hebben. Met de nog geblesseerde Djordi langs de kant en de afgelopen week wat grieperige spelers had de technische staf geen enkel risico genomen. Met de hulp van Danique, Basten en Damian ontbrak het ons vanochtend aan de aftrap in elk geval niet aan manvrouwkracht.
Beide teams probeerden vol op de aanval te spelen, waarbij de beste kansen toch wel voor DUNO waren. Helaas stond het vizier van onze voorwaartsen niet altijd op scherp, zodat we er niet in slaagden op voorsprong te komen. Een DUNO-doelpunt hing steeds meer in de lucht, maar er was uiteindelijk een spelhervatting voor nodig om de ban te breken.
Een hoekschop werd door de verdediging van de thuisclub maar half weggekopt, waarna de mee opgekomen David de afvallende bal vanaf randje zestien hard kon binnenschieten. Zo, eindelijk weer een keer op voorsprong, dat hadden we deze competitie nog maar weinig meegemaakt. We maakten ons al op voor meer treffers, maar de uitstekende 's-Gravenzandse doelman liet zich niet zo maar verschalken.
Bij een snelle DUNO-uitval door het midden leek Yordi halverwege de eerste helft vrij baan naar het doel te hebben, maar een verdediger wist nog net aan de noodrem te trekken. In een ultieme poging dook hij in een soort rugbytackle naar de op volle snelheid liggende DUNO-spits en wist hem nog juist aan zijn arm naar de grond te trekken. Helaas kon daarbij niet voorkomen worden, dat Yordi de kamikazeverdediger bij deze actie met zijn hak vol in het gelaat trof, maar het directe gevaar was in ieder geval voor dat moment afgewend.
Voor dat moment, want maar weinigen letten op Basten, die zich vervolgens achter de bal voor de vrije trap posteerde. Terwijl langs de lijn de begrijpelijke zorg nog uitging naar de groggy weggevoerde verdediger was de bal al vanaf een metertje of twintig onhoudbaar onderweg naar het FC 's-Gravenzande-doel. Een prachtige goal natuurlijk, en met deze comfortabele 0-2 voorsprong werd ook de rust bereikt.
De tweede helft was qua kijkspel helaas iets minder dan de eerste. De spanning was een beetje uit de wedstrijd en bij sommige spelers leek het beste er ook enigszins vanaf. DUNO verzuimde de wedstrijd definitief en met grotere cijfers naar zich toe te trekken en ook het thuisteam werd maar heel af en toe gevaarlijk. Ook nu werd er van DUNO-zijde soms slordig met kansen omgesprongen en waar-ie er wel invloog bleek er een groenzwarte aanvaller in buitenspelpositie te hebben gestaan.
Het was uiteindelijk Willem, die met een fraaie boogbal nog de 0-3 liet aantekenen. Het doelpunt was mooi, maar viel in het niet bij het unieke choreografische optreden dat de stoere middenvelder ons hierna in zijn vreugde voorschotelde. Zo kwamen onvermoede talenten binnen het team nog zomaar bovendrijven, in de wetenschap dat de drie punten definitief mee naar huis gingen.
Met een mooie, verdiende 0-3 overwinning sluiten we de competitie voor dit kalenderjaar passend af. Helaas geen foto's deze keer, zodat we het moeten doen met dit, grotendeels op ware feiten gebaseerde verslag. Volgende week staat nog een oefenwedstrijdje thuis tegen SVC'08 D2 op het programma onder, als we de voorspellingen mogen geloven, welhaast subtropische weersomstandigheden.
Eerst natuurlijk nog komende week het inmiddels traditionele kerstdiner op DUNO, waarna we de training van woensdag waarschijnlijk hard nodig zullen hebben om evenals de D1 voor komende zaterdag weer een beetje in wedstrijdvorm te komen.
Sjaak Hof
