Widgets

DUNO D5 sluit de competitie af op de derde plek

25 april 2016 0:00

Henriette de Wilde

Zaterdag moesten onze bikkels hun laatste competitiewedstrijd spelen op DUNO tegen een door ons gerespecteerde tegenstander KMD D4. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden, omdat bij verlies er nog wijzigingen konden plaatsvinden in de uiteindelijke uitslag.

Ondanks dat het spannend was, moet gezegd worden dat er voorafgaand aan de wedstrijd gezellige contacten waren met onze tegenstanders. Grappen werden gemaakt en vriendelijkheid en sportiviteit stond bovenaan. We begonnen aan de eerste helft en hoe! Via schitterend samenspel wisten we met prachtige combinaties onze tegenstander van meet af aan goed onder druk te houden en we sloten schitterend op elkaar aan, zodat KMD vrijwel geen mogelijkheid kreeg onze helft te betreden zonder dat er sprake was van een buitenspel. Hierdoor kregen onze spelers opmerkingen naar het hoofd geslingerd en werd DUNO beticht dat we spelers hadden opgesteld uit veel hoger spelende teams. Op basis van ons spel kan ik me ook zeker voorstellen dat onze tegenstanders dit gevoel kregen, want eerlijk is eerlijk, we speelden gewoon geweldig. Neemt niet weg dat we toch ook even wat feiten dienen te vermelden. We hadden geen enkele speler uit hoger spelende teams opgesteld. Hadden we dan geen versterking opgetrommeld? Natuurlijk hadden we dat wel gedaan, ware het niet dat deze versterking bestond uit Nick en Tom (uit de E6) en Jorg (uit de F6). Ikzelf ervaarde de vermoedens van onze tegenstander dan ook als een enorm groot en door ons zeker gewaardeerd compliment. We boezemden blijkbaar genoeg ontzag in op basis waarvan deze toespelingen gemaakt dienden te worden.

In de eerste helft wisten we de bal maar liefst vier maal tegen het net van de tegenstander aan te werken. Mooie acties van ondermeer onze spelers Ali en Donne in samenwerking met hun gehele team. Als we alle kansen die we kregen op juiste wijze benut hadden, hadden er nog vier in gekund. Neemt niet weg dat we een hele sterke eerste helft hebben gespeeld. 4-0 was de tussenstand. Onze supporters zaten hierdoor in een soort van "Rush" en hunkerden naar de tweede helft. Nadat we onze suikers hadden aangevuld middels de limonadesiroop en onze batterijen enigszins hebben kunnen opladen, begonnen we aan de twee helft. Blijkbaar hadden we het etiket op de jerrycan siroop niet goed gelezen, want volgens mij zat daar gewoon remolie in. We speelden zo'n enorm slechte tweede helft! We sloten totaal niet meer aan en het schitterende samenspel uit de eerste helft was verdampt. Hierdoor was het voor onze tegenstander een koud kunstje om uit en door te breken en dit deden ze dan ook uitstekend. Hel leek wel of ik naar een andere westrijd stond te kijken en dit gevoel hadden onze supporters ook.

De KMD bikkels wisten de achterstand hierdoor langzaam aan te verkleinen naar een 4-1, 4-2 en zelfs een 4-3. Alle rust op een positieve afloop verdween als sneeuw voor de zon en maakte plaats voor een nogal onrustig gevoel. Onze Ali had een tegenspeler die goed aan elkaar gewaagd waren en gelijk op gingen. Beide heren irriteerden elkaar al gedurende de gehele wedstrijd. Dit heeft ertoe bijgedragen dat de frustratie van beide heren zich naar een hoogtepunt steeg. Op een gegeven moment wilde onze Ali de bal spelen maar was net iets te laat waardoor hij niet de bal maar de KMD speler lelijk bezeerde. Onze overigens prima fluitende scheidsrechter Piet Pop, had dit juist gezien en gelet op de aard van de overtreding en de blessure bij de speler van KMD, trok onze scheidsrechter dan ook terecht een gele kaart op basis waarvan Ali buiten het spel kwam te staan. Natuurlijk was dit, ondanks dat we met een man minder op het veld kwamen te staan niet leuk, maar wil toch onze Ali een compliment geven. Niet voor de overtreding die hij gemaakt heeft natuurlijk, maar wel op de wijze waarop hij zich neergelegd heeft bij de terechte beslissing van onze scheidsrechter. Gewoon mondje dicht gehouden en naar de kant.

Neemt niet weg dat het nog reuze spannend begon te worden. We speelden tenslotte een bedroevende tweede helft, stonden met een man minder op het veld en de stand was 4-3. Dat de heren van KMD wat goed wilden maken, was duidelijk want ze deden uistekend hun best. Op een gegeven moment wilden ze doorbreken en onze vlagger Vincent constateerde buitenspel op basis waarvan de vlag omhoog ging en de scheids de fluit hanteerde. Tot ieders grote verbazing was het de begeleiding van het overigens sportief spelende team die hier op niet misverstane wijze tegen meende te moeten protesteren. Het ging ineens niet meer om het spel van de kinderen maar om de beleving van deze personen. Omdat het gegriep even aanhield, meende ik er goed aan te doen deze heren eraan te herinneren dat het een beslissing is van een vlagger en een scheids en deze beter gewoon konden respecteren.

Op DUNO helpen we mensen eraan te herinneren met borden langs de velden dat het een spel is en een scheids een vrijwilliger is en dat het geen wereldbeker westrijden zijn. Op nogal geraffineerde wijze werden deze borden ineens tegen ons gebruikt. Er mocht blijkbaar niet gevlagd en gefloten worden voor buitenspel onder het mon dat het slechts een spel was. Een creatieve manier dus om de borden langs onze velden tegen ons te gaan grbuiken terwijl deze er feitelijk staan om laakbare gedragingen tot het minimum te kunnen beperken. We gingen de laatste minuten in van de wedstrijd en we vochten met tien spelers op chaotische wijze tegen een sterker geworden tegenstander. De bal kwam op het laatste moment voor ons doel terecht en hoewel onze keeper Duco deze gevaarlijke situatie onschadelijk wilde maken, wilde Youness dit ook waardoor ze elkaar in de weg liepen. Youness wilde de bal keurig wegkoppen, maar kopte met zijn fontanel in plaats van met zijn voorhoofd waardoor de bal afstevende in de richting van ons net. Duco probeerde van alles nog te doen om de bal weg te kunnen houden en aanvankelijk lukte dit ook ware het niet dat er inmiddels een tegenstander voor ons doel was gekomen die al deze pogingen uitstekend wist af te straffen. De stand was dan ook 4-4 en niet lang daarna klonk gelukkig het bevrijdende eindsignaal. Hoewel het gebruikelijk is dat leiders/trainers elkaar na een wedstrijd van kinderen even de hand schudden, kozen de leiders/trainers van KMD direct van het veld af te lopen. Jammer dat 22 bikkels een leuke en uiteindelijk spannende wedstrijd aan het publiek hebben laten zien het relativeringsvermogen van volwassenen soms net iets te weinig aanwezig is. Daarom schudden wij op deze digitale manier alsnog de hand.