Nadat we tot tweemaal toe in de kleedkamer de opstelling hebben moeten aanpassen vanwege de laatkomers, konden we het veld op maar daardoor konden we ons programma om de spelers en speelster de spieren te laten opwarmen niet volledig afwerken. De wedstrijd begon en zoals gebruikelijk op het vroege tijdstip kwamen we langzaam op gang. We misten scherpte en daar waar de tegenstander de bal wel keurig rond kon blijven spelen, stelden wij ons te weinig in staat datzelfde te doen. We bleven voor de zoveelste maal niet op de afgesproken positie met als gevolg dat de tegenstander dit nog beter kan waarnemen dan onze eigen spelers zelf. Het was dan ook een koud kunstje voor hen om door te breken en te doen waarvoor ze gekomen waren en dat is scoren. Zo kregen we dus al snel een doelpunt om onze oren omdat we en niet scherp waren, te weinig en veel te laat in beweging kwamen en of dat nog niet genoeg is, stond onze keeper Duco ook nog niet goed genoeg op te letten.
Om deze fout te neutraliseren moest er echt wat gaan veranderen en gebeuren en het grappige was dat Kenan hiervoor de oplossing had. Zo plaatste hij een hoge bal in de richting van het doel en vanaf onze positie gezien waren we ervan overtuigd dat deze bal niet eens in de buurt zou komen van het net en terwijl de bal nog onderweg was, riepen we ( trainers en onze vlagger, de vader van Kenan, uit volle borst)"JAMMER" en nadat we dit woord hadden uitgesproken, raakte de bal alsnog het net aan de goede kant. Ik weet natuurlijk niet of het alleen gezichtsbedrog was of dat het langzaamaan tijd gaat worden dat ik naast mijn lensen ook de voorruit van mijn auto op sterkte moet gaan laten slijpen bij Hans Anders, maar hij zat toch echt in het net en terwijl het team elkaar al in de armen vloog, kwamen wij niet meer bij aan de kant.
Okay, de stand weer gelijk dus we hebben weer gelijke en alle kansen om door te gaan. Hoe moeilijk is het dan te moeten constateren dat we weer niet scherp zijn, weer veel te laat in de bal komen en van onze positie aflopen ( letterlijk met de handjes in de zij). De tegenstander zal zich wel een hoedje hebben gelachen en gedacht hebben, daar breken we weer simpel doorheen en uiteraard gebeurde dit ook. Zo liepen we weer achter de feiten aan. De frustratie groeide en op een gegeven moment besloot onze snelle Karim een duel aan zich voorbij te laten gaan en bij verlies de tegenstander een klopje op de rug te geven. Als wij dit al zagen, ziet de scheidsrechter dit ook en dat betekent niets anders dan terecht uit het spel gestuurd worden.
Moet gezegd worden dat onze achterhoede veel te traag bleek om de tegenstander bij te houden wanneer ze ons voorbij rende, maar dat neemt niet weg dat duels die aangegaan werden ook daadwerkelijk aangegaan werden. Zo bleek ondermeer onze Jessie bijvoorbeeld prima in staat om meerdere malen een aanval onschadelijk te maken. Grote klasse! Ditzelfde geldt overigens ook voor onze Bram, die hoewel hij nog nooit eerder gevoetbald heeft, met grote sprongen vooruitgaat in zijn eigen ontwikkeling en de bal steeds beter gaat raken en ook steeds beter het duel aangaat en dit ook zeker niet zonder succes.
Maar er moest natuurlijk ook nog gescoord worden want we stonden achter. Onze Donne besloot dit, uiteraard in samenwerking met zijn team, in goede banen te gaan leiden en zo gebeurde het dat onze Donne tot twee maal toe de bal tegen het net van de tegenstander heeft laten belanden. Zo was het dan ook gelijk 3-2 in ons voordeel. Onze Ramy was vandaag in beginsel in "slaapmodes". Blijkbaar als gevolg van het zonder netjes afmelden niet komen trainen en veel te laat op de verzamellijst. Ramy sloot totaal niet aan, bleef niet op zijn plek en was niet vooruit te branden. Verschillende malen waarschuwen, heeft ons doen besluiten hem uit het spel te halen en op de bank te laten plaatsnemen. Uiteraard verdrietig maar ook onze Ramy, die zeker goed kan voetballen moet veel meer het besef gaan krijgen dat het er in de D5 toch ook echt zeer serieus aan toe gaat.
Dat besef kwam gelukkig op de bank. We besloten hem vanwege zijn besef en verdriet weer in het spel in te brengen rechtsvoor maar dat hij dan ook wel inzet moet tonen. Omdat hij dit toezegde hebben we hem weer in het spel gebracht en hebben hem meermaals geadviseerd het veld breed te houden en dus niet zoals we nog te vaak doen met ons allen in het midden te gaan staan. Hij volgde ons advies op en begon bij de spelers, die uiteraard met tevelen in het midden van het veld stonden, aan te geven dat ze verder moesten kijken en dat rechts alle ruimte was. Op een gegeven moment ging ook bij de spelers in het midden dit lampje EINDELIJK branden en werd Ramy vlekkeloos aangespeeld, als ik mij niet vergis door Ali, onze aanvoerder, en besloot onze Ramy de bal beheerst en met de kracht die hij in zijn benen heeft, keurig tegen het net aan te werken.
De stand was 4-2 in ons voordeel en kan niet anders zeggen dan dat, hoewel we zeker in het begin veel te slaperig van start zijn gegaan, we ons keurig hebben hersteld en de wedstrijd in ons voordeel hebben kunnen beslechten. We hebben een geweldig team en ondanks dat niet iedere speler wellicht bij naam genoemd is, zijn we trots op jullie allemaal. Maruh voortaan wel op tijd aanwezig en op trainingen, " Capice"
Tot maandag!
Bob
