Vandaag stond er voor onze dame en heren een belangrijke wedstrijd op het programma bij en tegen Velo D8. Zoals al uit onze eerdere verslagen kan worden afgeleid, zien we ons geconfronteerd met hardnekkige blessures waaronder botbreuken en liesproblemen waarvan het herstel gewoon de nodige tijd in beslag neemt die er gewoon voor staan. Zo hebben we langere tijd geen gebruik kunnen maken van Ismael, Rehan en Jessie. Donne liet vandaag verstek gaan om sociale familieaangelegenheden in de andere kant van ons land. Jessie heeft afgelopen week voor het eerst weer mee getraind na een herstelde botbreuk en dat betekende dat we ontbrekende spelers dienden op te vullen.
Het mooie van DUNO is dat het vereniging is waarvan de (aspirant)leden, omwille van hun cluppie, nooit te beroerd zijn om een helpende hand te bieden daar waar nodig. Teams die zelf moesten spelen vielen natuurlijk buiten de boot en zo was er een D-team die al in alle vroegte hun eigen wedstrijd moesten spelen. Leuk en gezellig onderling contact met spelers en trainers maakt het dan stukken makkelijker om tekorten aan te kunnen vullen omdat we er bij DUNO aan gewend zijn om gewoon voor elkaar klaar te staan. Dat ouders zich daar eveneens voor inzetten, is dan ook zeker compliment waardig te noemen want ook die blijken niet te beroerd een extra stap te zetten.
Mijn absolute respect en waardering hiervoor wil ik dan ook zeker hierbij uitspreken aan trainers Nathan en Jeffrey, Djordi, Vinny en Joel alsmede aan Rob (vader Djordi) en de moeder van Joel die na de wedstrijd van hun eigen team, toch de moeite hebben willen nemen om als een sneltrein richting Velo te komen waarbij zelfs aan de administratieve kant (spelerspasjes) gedacht is.
Toen ik vanmorgen ben gaan kijken bij de wedstrijd van D2, liep ik naar de wedstrijd die begonnen was en kreeg toen nog een afmelding van onze Karim voor mijn kiezen. Deze was ziek geworden en kon daardoor gewoon niet spelen. Om over voldoende wissels te kunnen beschikken, hebben we deze week echt weloverwogen afwegingen moeten nemen. De E6 die ook een wedstrijd moest spelen op hetzelfde tijdstip hebben we enigszins moeten verminken door Nick mee te nemen naar Velo. De afweging om dit te doen hebben we gemaakt om twee redenen: de E-6 speelde een wedstrijd waarbij minder af zou hangen dan bij de wedstrijd van D-5 en daarnaast hebben we vorige week met een belangrijke wedstrijd bij en tegen HBS laten zien dat ook de E-6, mede dankzij de inzet van speler Jorg uit onze F gelederen, uitstekende wedstrijden te laten zien aan onze supporters.
Voorbereiding is het halve werk en zo beginnen we donderdagochtend met het maken van een eerste opstelling. Omdat wedstrijden uit twee helften bestaan, maken we dan ook twee opstellingen op basis van eerder gespeelde wedstrijden en kunnen, wanneer dit nodig blijkt natuurlijk wijzigingen hierin aanbrengen. Deze overleggen we tussentijds met onze aanvoerder (per vandaag was dit Ramy welke deze band over heeft genomen van onze Ali) die we om zijn eigen mening hebben gevraagd. Deze koppelde keurig zijn zienswijze hierop terug op basis waarvan we tot een meer definitieve opstelling konden komen. Bij DUNO D5 en bij DUNO E6 bereiden we onze wedstrijden altijd zo goed als mogelijk voor en leggen we de lat ook zeker hoog. We motiveren onze spelers om telkens weer op gezellige en sportieve wijze het beste uit zichzelf te blijven halen en dit gaat met deze gezellige groepen spelers en supporters ontzettend goed. We komen iedere keer weer wat dichter in de buurt van de lat, die dan weer iets hoger gelegd gaat worden :-) op basis waarvan echt alle spelers verbazingwekkende prestaties laten zien en daarmee ook plezierige wijze mooie resultaten weten te behalen. Dan schakelen we nu over op de wedstrijd van vandaag :-)
We waren vrijwel allemaal keurig op tijd en dat geeft ons de mogelijkheid om ons goed te kunnen voorbereiden en te focussen op wat komen gaat, namelijk de wedstrijd. We speelden de wedstrijd op een mooie kunstmat en omdat hier al een wedstrijd gaande was, hebben we onze bikkels aangegeven om keurig buiten de lijnen ons enigszins op te warmen. Hoewel ze zich keurig buiten de lijnen begaven, werd dit helaas niet getolereerd. Op nogal onvriendelijke wijze werden wij als het ware gesommeerd van het veld te gaan. Op de vraag waar we ons mochten opwarmen, werden we op laconieke wijze wijze verwezen naar een knollentuintje elders op het verder schitterende complex.
Omdat sommige spelers zich professioneel gedragen en het schoeisel hadden aangepast op een kunstmat, besloten we ons enigszins op te warmen tussen de velden. Als professionals betraden we uiteindelijk het veld en namen gelijk keurig onze posities in. Eerste wissels waren Jessie die is namelijk in het laatste traject van haar herstel is en was zo verstandig om haar pols met een brace van extra bescherming te voorzien. Daarnaast begon ook invaller Vinny op de bank. Vinny had tenslotte ook al een wedstrijd in de benen en zag dat hij bij zijn eigen wedstrijd lelijk ten val was gekomen waardoor hij ondersteund door teamgenoten richting de zijkant ging.
De voorzijde bestonden uit Djordi en Nick (E-speler) Vlak daarachter stonden Joel, Ali en Ramy en de achterste linies werden bekleed door Yannick, Youness, Bram, Jay en Marcus. Vanaf het beginsignaal, voerden we gelijk de druk op onze overigens sportieve tegenstanders goed op. We zetten gelijk druk en deden dit echt uitstekend, temeer omdat we met ons allen goed op elkaar aansloten en de bal in hoog tempo rond lieten gaan. Onderlinge duels werden behendig en op basis van focus aangegaan en gewonnen waarna we direct overschakelde op het vrijlopen en de breedte van het veld gebruiken. Dit doen we echt steeds beter en sneller en we beginnen elkaar ook echt steeds beter bij naam te roepen. We waren hier zelfs zo op gefocused dat een speler zichzelf begin aan te roepen middels " ikke, ikke" ha ha ha ha en dat betekende niets anders dan een vrije trap voor onze tegenstander. De goede bedoelingen ten spijt natuurlijk en er was zeker geen opzet in het spel maar regels zijn nu eenmaal regels en dat ontging de overigens prima fluitende scheidsrechter van Velo natuurlijk niet. We hebben hier zeker van geleerd want deze "fout" maakten we natuurlijk niet meer want we waren gekomen om een grandioze wedstrijd te laten zien en dat hebben we zeker gedaan met ons allen. Er was vanaf het begin vrijwel geen doorkomen aan voor onze tegenstander en als dat wel een keer lukt stonden daar onze verdedigers en onze keeper. Deze kreeg naarmate de wedstrijd vorderde zelfs zo weinig te doen dat deze besloot te gaan zitten. Deze keeper natuurlijk gelijk even tot de orde geroepen en verzocht te gaan staan omdat ik het gewoon niet respectvol vind staan naar onze tegenstander toe. Dus Duco niet meer doen!
We wisten telkens weer het net van onze tegenstander op te zoeken en zeker ook onze E-speler Nick, deed verschillende pogingen de bal tegen het net te krijgen. De aanvallen waren zorgvuldig tot stand gekomen middels schitterend samenspel en het elkaar gunnen (heel belangrijk) en dan moet het bij het afmaken gebeuren. Djordi zorgde hierbij vaak voor een stukje rust door beheerst en behendig de bal onder zich te houden om vervolgens met schitterende pases in de voeten van een teamlid te laten belanden op basis waarvan behendig verder werd gespeeld. Zo wist ondermeer onze E-bikkel Nick een prima doelpunt te maken. Doelpuntenmakers zijn natuurlijk heel belangrijk maar het samenspel wat hiertoe leid, vind ikzelf veel leuker en mooier omdat DUNO D5 als team prestaties laat zien. Ook ons middenveld vandaag heeft uitstekend gewerkt. Ali kon weer lekker aansluiting vinden met de voorste gelederen en deed dit zeker niet onverdienstelijk. Hij heeft schitterend werk verricht en laten zien dat hij over techniek en doorzettingsvermogen beschikt. Dt geld zeker ook voor Yannick, Marcus Youness en onze Bram, die telkens serieuze aanvallen "boelkloedig" onschadelijk wisten te maken. Na meerdere doelpunten besloot onze tegenstander ook meer van zich te laten zien.
Vanuit de achterhoede werden twee spelers aangespeeld welke volgens onze trouwe vlagger Vincent (vader van Marcus) buitenspel stonden op basis waarvan de vlag omhoog ging. De scheids besloot echter anders en liet het spel doorgaan op basis waarvan onze keeper Duco oog in oog kwam te staan met twee op hem afstormende aanvallers. Onze verdedigers konden natuurlijk niet meer bij hen komen en bij het zien van de vlag de inspanningen reeds gestaakt. Zo zie je maar dat je pas mag reageren op basis van een beslissing van de scheidsrechter omdat deze uiteindelijk beslist. Velo wist er een prachtig doelpunt van te maken overigens omdat dit ook zeker met fraai overspel uiteindelijk tot stand kwam waarmee ze onze keeper Duco op het verkeerde been wisten te zetten. Het doelpunt, al dan niet buitenspel, is hen dan ook van harte gegund. In de rust besloten we om de lange wandeling naar de kleedkamer niet te ondernemen en de vader van onze Ali, bleek bereid de limonadesiroop te gaan halen. Dit was een probleem omdat deze bij Velo geschonken wordt uit blijkbaar Sterling zilveren kannen en die mogen uitsluitend in de nabijheid van de verstrekker hiervan worden gebruikt zo werd ons duidelijk gemaakt. Nieuwe regel blijkbaar en dus besloten we onze dorst maar te lessen uit de overigens iedere week grondig gereinigde waterzak die goed gevuld was met fris water.
We hebben deze week weer een schitterende wedstrijd laten zien aan onze supporters en met ons allen onszelf geweldig individueel en daarmee in teamverband ingezet. Vanuit jullie trainer en coach en zeker ook vanuit jullie trouwe publiek, alle respect die jullie allen toekomt. We zijn trots op jullie allemaal! Joel, Djordi, Nick en Vinny danken we voor hun inzet. Helemaal geweldig dat jullie dit hebben willen doen! We hebben middels een stand van 1-7 de wedstrijd naar ons toe kunnen trekken waarmee we de punten weer naar ons cluppie konden meenemen en ons totaal konden optellen.
Tot maandag!
Bob Boogert
