Voor onze spelers in DUNO D5 stond er vandaag een belangrijke wedstrijd op het programma tegen Quick D7. Waarom deze wedstrijd belangrijk was, ligt in het feit dat we onszelf de laatste twee gespeelde wedstrijden gewoon echt te kort hebben gedaan. We hadden vandaag twee afmeldingen wegens blessures. Zo moesten we het zonder onze verdedigster Jessie doen daar zij een blessure heeft opgelopen aan haar pols tijdens de "meidentraining" en daarnaast moesten we het stellen zonder onze rappe Rehan welke een blessure had bij zijn lies.
Dit betekende dat we vandaag over genoeg spelers konden beschikken maar niet konden beschikken over wisselspelers. We kregen bij aankomst op deze mooie vereniging een schitterende kleedkamer 11 tot onze beschikking en speelden de wedstrijd op veld vier. Diegenen die weten wat veld vier is, weten ook dat dit veld feitelijk niets meer is dan een groen gekleurde betonnen blok die op deze verder schitterende vereniging doorgaat als "kunstveld". Wat ik wel dien aan te geven, is dat de hardheid van dit veld provisorisch een kleine metamorfose ondergaan is. Het oogt thans iets meer beige gekleurd door een enorme hoeveelheid rubber balletjes dat toegevoegd is aan restanten wat in vroeger tijde een keurige kunstmat geweest moest zijn.
Er konden schitterende schaatsbewegingen op worden gemaakt als je schoenen droeg met gladde zolen en je kwam nog vooruit ook :-)Het beloofde een leuke en gezellige wedstrijd te worden want onze tegenstanders, zowel begeleiding als spelers, bleken zeer sportief en gezellig. Hiernaast had de overigens prima fluitende scheidsrechter ook zin in een leuke en gezellige wedstrijd. Zelfs de zon werkte mee want ook die liet steeds meer van zich zien waardoor het iets minder koud werd en dus goed vertoeven. In de kleedkamer de opstelling doorgenomen en samen met onze aanvoerder Ali aangepast op wat het diende te zijn voor vandaag. We zouden in het begin voor een snelle voorsprong gaan en later wat wijzigen, zodat anderen ook zich in de voorhoede van het team hun visitekaartje konden afgeven.
Dat we voortvarend hierin te werk gingen, moge duidelijk zijn want vrijwel direct na de aftrap wist onze Donne de bal, keurig aangespeeld vanuit de achterhoede, tegen het net van onze tegenstander aan te werken. Dit lukte hem vandaag maar liefst drie maal en hoe!
Nadat de bal voor de vierde maal, nu door onze Karim, tegen het net van onze deftige tegenstander kwam was het voor de keeper reden om te twijfelen aan zichzelf en liet zich wisselen. Tijdens de wissel gaf een der begeleiders van onze tegenstander daarbij aan dat het mentaal iets met hem gedaan zou hebben. Dit gebeurt onszelf natuurlijk ook wel eens dus we kunnen ons dat zeker voorstellen. Neemt echter niet weg dat we er nog niet waren :-) We hebben zeven maal weten te scoren deze wedstrijd en sommige doelpunten waren nog mooier dan de andere maar een afstandsschot van onze Ramy, behoorde ook zeker tot de verbeelding. Vanuit de diepte gaf hij een keurige hoge bal richting het doel en in eerste instantie wekte dit schot de indruk over te gaan maar de bal wijzigde ineens van koers en vloog over de keeper, vlak voor de hoogste lat tegen het net op basis waarvan menige toeschouwer een vreugdesprong maakte.
In de tweede helft kwam er een beetje de klad in de verdediging. Daar waar onze tegenstander over voldoende wissels kon beschikken om "vers bloed" te kunnen blijven toevoegen, moesten wij het blijven doen met de steeds meer verzurende spieren van onze bikkels. Je ziet dan gelijk ook de onzekerheid toenemen. Marcus, welke een uitstekende eerste helft speelde, raakte hierdoor snel uit balans en werd iets meer onzeker. Ballen worden dan uit onzekerheid teruggespeeld terwijl ze juiste de andere kant op moesten gaan. Omdat ook de verdediging uit zijn doen raakte en steeds meer moeite kreeg met terugzakken, rook onze tegenstander bloed en wisten deze ontstane paniek goed uit te buiten. We kregen maar liefst drie tegendoelpunten en we mogen dan nog echt van geluk spreken dat onze keeper Duco meerdere zeer gevaarlijke situaties onschadelijk maakte, zodat we een geruststellende voorsprong konden blijven behouden. Tijdens de tweede helft kwam onze aanvoerder ook nog eens lelijk ten val en kreeg last van zijn knie. Nadat de ijsspray op de geblesseerde knie leeggespoten was, hielpen we hem overeind en speelde deze bikkel door. Wat later bleef hij toch van zijn knie last houden en vroeg om gewisseld te worden. Uiteraard is dit geen probleem maar wel als we geen wisselspelers hebben. Op dat moment is het goed dat we onze wateremmer en "wonderspons" ook nog tot onze beschikking hadden. Deze "wonderspons" vol laten lopen in onze waterzak en professioneel tegen de gekwelde plek gedrukt waarna het water langs zijn been liep en vervolgens zorgde voor een heuse plas op het "veld". Logisch omdat beton nauwelijks absorberende eigenschappen heeft.
Toen ik hem vervolgens vroeg of hij soms een "plasje" had gedaan, veranderde zijn gelaatsuitdrukking van een gekweld gezicht in die van een glimlachend gezicht waarmee de kracht teruggevonden had om de wedstrijd keurig uit te spelen. Heren, onze dame was er vandaag niet bij :-( jullie hebben vandaag allemaal goed werkt en onze toeschouwers een mooie en gezellige wedstrijd bezorgt. Dat we daarna ook nog de punten konden meenemen naar onze club is dan ook zeker verdient. Na afloop hebben we met ons allen nog wat gedronken in de schitterende kantine van onze tegenstander waarna we lekker huiswaarts zijn gegaan.
Trots op jullie als een aap met zeven ......... juist bananen :-)
Tot maandag!
Bob
