Deze zaterdag stond de wedstrijd tegen hekkensluiter Die Haghe C3 op het programma. Een wedstrijd waar je niet te licht over moet denken, omdat je nooit weet hoe het balletje gaat rollen. De laatste training bleek maar weer hoe belangrijk het is om als team te voetballen. Hopelijk ging dat deze keer beter. De ziekenboeg is gelukkig weer wat leger. Kevin kon meespelen en ook Tica startte vol goede moed aan de wedstrijd. En het moet gezegd DUNO had in het begin van de wedstrijd het betere van het spel. Er werd geconcentreerd gespeeld en we speelden als een team. Goed overspelen en samenwerken. Dat leidde tot een paar mooie kansen.
Achterin hadden onze verdedigers hun handen vol aan een hele snelle buitenspeler op witte voetbalschoenen. Deze jongen was zo snel dat onze verdedigers soms met kunst en vliegwerk zijn rushes moesten stoppen. Tica had het geregeld met hem aan de stok en het leek wel alsof hij het maar niet s vond om door een meisje gestopt te worden. Na een dikke tien minuten, moest Tica het veld verlaten. Na een botsing met een tegenspeler, kreeg ze toch weer last van haar blessure. Kevin nam het van haar over. Over en weer werd best fysiek gespeeld, maar dat leidde niet tot onsportiviteit.
Halverwege de eerste helft zag Yassir dat de keeper van Die Haghe voor zijn goal stond en hij plaatste een goed gemikt afstandsschot. Tot grote vreugde van de DUNO aanhang ging de bal met een boog in de goal. 1-0 en er zat meer in. Dat voelden we allemaal. Na een goed ingeschoten corner verlengde David de bal naar Bradley die de 2-0 maakte. Echter de grensrechter had gevlagd voor buitenspel en de goal werd afgekeurd. Ons gevoel zei ons dat het een zuivere goal was, maar van waaruit wij stonden konden wij niet zien of het een juiste beslissing was. Met een 1-0 stand gingen we rusten. De grensrechter van de tegenpartij vroeg aan de scheids of er tijd was voor een patatje. De man had erge honger na een halve wedstrijd vlaggen. De scheids gaf aan dat er tien minuten pauze was en dat hij maar moest kijken of dat genoeg was. Gelukkig voor hem was een andere ouder bereid om de tweede helft te vlaggen en kon hij in alle rust zijn patatje pinda opeten.
Na de rust kwam Die Haghe beter uit de startblokken en zette DUNO behoorlijk onder druk. Gelukkig stond Dani zeer goed te keepen en ook de verdedigers deden hun werk. Zij voorkwamen dat Die Haghe de gelijkmaker maakte. In het team van Die Haghe spelen veel jongens die op de Internationale School zitten en dat maakt het langs de lijn erg leuk. De aanmoedigingen in het Frans, Engels en Duits zijn een genot om naar te luisteren. En dan moet de trainer ook nog in verschillende talen zijn aanwijzingen duidelijk maken. Gaandeweg zagen wij dat DUNO de wedstrijd steeds meer naar zich toetrok. Veel aanvallen over de flanken en het grootste deel van het spel vond op de helft van Die Haghe plaats.
Maar ondanks alle kansen die dit opleverde, wilde de bal er maar niet in. Langs de lijn hielden we onze adem in, want hoe vaak was het balletje al niet de andere kant op gerold en zagen wij de tegenstander gelijk maken of winnen. Gelukkig was daar Bradley die met een afstandsschot de eindstand op 2-0 bracht. Jullie hebben een leuke wedstrijd gespeeld. De oefenwedstrijd van maandag gaat niet door. Dus gewoon trainen deze week en dan staan ons twee leuke oefenwedstrijden te wachten.
Voor de foto's >>>
Henriette de Wilde
