We hadden dit seizoen tegen de gewoonte in nog niet tegen ze gespeeld, de paarsblauwe mannen van de Monsterse Sportclub. Daar kwam dus dit weekend verandering in, omdat we dit competitievrije weekend te baat namen om vandaag thuis een keer tegen ze te oefenen. De personele problemen bij het team zijn bekend, maar vandaag moesten ook nog eens langs de lijn onze trainers Jamie en Robert verstek laten gaan. Gelukkig heeft de C-klasse een goede bezette begeleidingsstaf , waardoor Dennis en Harry vandaag moeiteloos de honneurs konden waarnemen.
Of DUNO nou zo overdonderend startte, of dat de Monsternaren nog niet helemaal goed wakker waren, we weten het niet, maar binnen de kortste keren leek de wedstrijd zich in het voordeel van het thuisteam te gaan ontwikkelen. Via een fraai doelpunt van centrale verdediger Calvin nam DUNO al vlot in de beginfase de leiding. Met rechts aannemen en met links uithalen, hij vloog lekker net onder de lat binnen. Het was dat het aluminium daarna een paar keer succes in de weg stond, anders was het allemaal al heel snel beslist geweest. Maar nu was het spits en aanvoerder Yassir, die een bepalende rol opeiste. Hoewel hij zijn acties soms wat te ver doorvoerde betekende een mooie vrije trap, gevolgd door een combinatie door het midden een al even ruime als verdiende 3-0 voorsprong. Deed Monster dan helemaal niets terug? Zeker wel, onze gasten manifesteerden zich vandaag vooral als slowstarters. Naarmate de rust dichterbij kwam, lieten ze zien er toch echt wel een echte wedstrijd van te willen maken. Onze jarige keeper Dani, vijftien alweer, moest er een paar keer serieus aan te pas komen om Monsters succes te voorkomen.
Altijd best lastig om dan in de tweede helft met zo'n riante voorsprong om te gaan. Blijf je vol gas geven of probeer je te consolideren en de risico's zoveel mogelijk te beperken? We zagen na rust in ieder geval een bijzonder beeld : Kim en Carmen voelden zich niet helemaal fit en haakten af. Voor het eerst een geheel vrouwloze DUNO C2 dit seizoen, het was even wennen. Of het daardoor kwam blijft onbekend, maar feit was dat Monster fel uit de startblokken kwam en het initiatief naar zich toetrok. Bij snelle aanvallen over de vleugels bleek de DUNO-defensie en paar keer behoorlijk kwetsbaar en de 3-1 en 3-2 stonden zomaar op het bord. DUNO leek heel even te wankelen, maar het team met inmiddels Mert en de ook al jarige Basten, veertien geworden, in de gelederen herpakte zich knap en trok langzaam maar zeker het spel weer naar zich toe.
Het werd wat feller, vinniger, zowel binnen als rondom het veld, waarbij sommigen vonden dat de scheids wel erg veel toestond. Maar toen was het moment van Bradley aangebroken. Via achtereenvolgens een mooie vrije trap en een fraai lobje over de keeper tilde hij de stand naar een definitieve 5-2 in het voordeel van DUNO. Een gezien het spelbeeld misschien wat ruim uitgevallen overwinning, maar daarmee niet minder verdiend. Alles met elkaar een leuke pot, het bekijken zeker waard.
Volgende week pakken we de draad voor de competitie weer op met een thuisduel tegen laagvlieger Die Haghe. Tot vandaag nog puntloos, maar in dit inhaalweekend ineens de winst naar zich toetrekkend. Laten we het dus vooral niet te licht opnemen, maar normaal gesproken zou het natuurlijk moeten kunnen. We gaan het zien!
Sjaak Hof
